[azranur]

Zor Bir Meslek Annelik

Bir Havva Diyor ki…

Zor bir meslek annelik..

Çoğu kadının burun kıvırdığı, hatta anne olanların bile buna katıldığı değeri küçültülen bir şey oldu annelik.

Tabi bir de el gün ne der anneleri var; çocuklarını hiç düşünmeden evde bir canavar, bir ahbabın yanında süt dökmüş kedi!.

Çalışan annelerimiz de var tabii:

Millet ne der, o kadar okudun, bütün emeklerin boşa mı gitsin, ayaklarının üzerinde durmalısın, kocanın eline bakamazsın, evde seninde sesin gür çıksın vs. vs. laflarla evlatlarını düşünmeden işe giren sabahın köründen taa akşama kadar çalışan anneler. Evlatlar küçücük yaşlardan itibaren ya kreşte yada tanımadığı bir buz gibi ama okumuş bakıcının elinde. Babaannesi, halası bakmaya gönüllü olanlarda var ama bu anneler hadi çalışıyorum evlatlarım kanından canından sıcacık birinin kollarında olsun demek yerine, gelirlerse düzenimi bozarlar, ya bir de kalırsa her şeye karışırlar. Kayınvalidem hiç okul görmemiş ki cahil çocuğuma ne verebilir!. derler onlar.

Ne verebilir: sevgisini verir, canının yanmasına izin vermez torununun, bir şekilde canı yandı diyelim kendi canıda yanar. Cahil bu kayınvalidem ne verebilir diyor ya anneler: merhameti, sevgiyi, hoşgörüyü saygıyı inancı insana dair ne varsa ama günümüzde değer görmeyen her şeyi verebilirler.

Bir de çalışmayan ama evladına bir şey vermek için ev hanımı olan değil, bir şekilde ya kocası izin vermemiş, ya iyi bir iş bulamamış, yada iş temposuna ayak uyduramayan anneler var ama bunların ki daha vahim.

Evde anneleri varken çocuklarını anne sevgisine ve ilgisine mahrum eden anneler..Evlatları evde aç ama karınları değil duyguları aç. Anneleri tv karşısında bitmek bilmeyen ahlaksızlıklar karşısında yahut bilgisayarda facebookta arkadaşlarını araıyor ya da arkadaşlarıyla kim ne yapmış konuşulmasa olmayacak öğrenmezse çatlayacak derin mevzularda, veya hayır hasenat işlerinde vs. vs Evlatları da anneleriyle konuşabilme, sarılabilme, oynayabilme bir şeyler paylaşabilme umuduyla çırpınmakta bazıları sessizliğe gömülmekte bazları da dikkat çekmek adına yaramazlıklar haşarılıklar peşinde..

Sonucunda da anneler habersiz, çocuklar çaresiz. Evlatlarına bağıran, hakaret eden döven hırpalayan annelerde var evlatlarında tamiri zor

duygusal hasarlar bırakan, güveni sevgiyi unutturabilen anneler onlar da.

Birde kürtaj bizim hakkımız diyen anneler var, sanki o evladını sadece kucağına alınca anne olunuyormuş gibi rahmine düştüğü an sen zaten annesin bir can taşıyorsun, nasıl kıyarsınki daha minicik gelişmemiş gelişmesi Allah ın takdiriyle sana bağlı olan yavruna. Koklayamadan, sevemeden öldürürsün onu hakın hukukun, yada bir anlık zevkin uğruna. Ya da bir doğum kontrol yöntemi sanırsn kürtajı cahilde değilsindir sen en azından lise yada üniversite mezunusundur ama bunlar okulda verilmiyor ki…

Bütün bu anne olamayan anneler bir şekilde annelerine bağlı anneliğin ne olduğunu ne kadar kutsal olduğunu temiz bir neslin büyük çoğunlukla anneye bağlı olduğunun bilincine varamamışlar vardırılmamışlar.

Annelere ve anne olacak tüm kadınlara sesleniyorum evlatlarınıza sahip çıkın.

Onları el ne der diye, hak hukuk özgürlük vs. uğruna heba etmeyin, sevginizi, merhametinizi onlara verebildiğinizce verin.

Unutmayın çocuklarınızın güzel ahlaklı, güçlü, dirençli, kendine güven duyan ve duyduran, sevecen, duygularını iyi bir şekilde paylaşan bireyler olabilmesi için annelere ihtiyaçları vardır. Fiziksel olduğu gibi psikolojik olarak da yetişmeleri size bağlıdır.

Güzel yarınlar adına bunu yapın başarabirsiniz, başarabiliriz..

Hakaik

alıntıdır