Alıntı:
yahyadogan Üyemizden Alıntı
 ahirete hazırlık yaparken maalesef dünyaya yine aldanıyoruz. dünyanın oyuncak olduğunu biliyoruz nedense toprak olacak bedene haddinden fazla marka alıp nefsimizin oyuncağı oluyoruz. toprak olacak bedenimizi habire yiyeceklerle doldurup yerinizden hareket edemeyecek hale geliyoruz heralde biz sadece kurtların böceklerin bizi daha iyi yesin diye kendimizi oyalıyoruz. :  ( |
eywallah abi müsaadenizle bende kac sey eklemek istiyom...
Dünyaya aldanma aslında nefse aldanmadır diye düşünüyom,Sonucta dünyanın tabirini Rabbimiz bahsediyor oyun ve eğlenceden ibaretdir diyor..Oyun ve eğlenceden ibaret olan dünya ise biz neden onun Oyuncagı oluyoruz?
Kaç cümle ile aslında anlatabiliriz lakin öyle bir kapılmışız ki kitaplar dolu bahane ile gölgelik olan dünya bizim cehennem güneşimiz olabiliyor...
Dünyaya bağlanmak belki herkese göre farklı nedenler içerebilir hepsinin sonucu Herlade nefse yenig düşmekle son buluyor...
Evli adam için hanımı dünyaya meyletmesine neden olabiliyor(madde kölesi yaparak ),ve daha niceleri..
Dünyaya meyletme dünya hırsının sonucu olarak,ebedi hayata prangalar vurabiliyor,sanki hic ölmeyecekmiş gibi dünyalık hesaplar peşinde koşulabiliyor,Oysa asıl hayat olan Ahiret yurduna mahsulü olmayan bir toprakla gidiyor ve hasatımız olmayan bu çuvallarımız ateşe atılabiliyor belkide cehennem ateşine yakacak olabiliyoruz...
Hiç ölmeyecekmiş gibi belkide yarın ölecekmiş gibi bir islam ahlakını ardı sıra geriye bırakıyor hayır işinde yapılması gereken ölmeyecekmiş gibi calısmayı,yarın ölecekmiş gibi tefekkür ve amel anlayışını geçici bir lodos rüzgarına heder edebiliyoruz...
Hiç akıllanmayacakmısınız Ayeti bile bizleri sarsmıyor akılsız pervaneler gibi ışığı gören uçucular gibi saldırıyor ardını düşünmüyor ve günebirlik bir hayat anlayasını toprakla son buldurabiliyor insan..
erkam (insan ve ölüm)arşivinden