[su damlası]

Önce havaya düştün kor bir ateş olarak. Kara fırtınaya meydan okudun çekilin suyla aramdan. Hava teslim oldu dayanamadı sıcak tebessümüne yol verdi suyla buluşmana.
Su araladı kapısını misafiri etti katreciklerinde barındırdı sıcaklığını.
Vazifen bitince yolcu etti toprağa doğru gittin. Dokunuverdin şefkatinle çocuğun başını okşar gibi toprağın yüzünü içine çekti bütün dokularına ikram etti merhametinden.

Oysa sen köz olmuş bir ateştin onlara zararın dokunmalıydı yok olmaları lazımdı.Hangi kudret eliyle talimat aldın ferman buyruldu yeteri kadar ısıtman için?
Senin onlara yardım etmen gerektiğini kim öğretti?
Hani aklın yok şuursuzsun başına buyruk davranman gerekmiyor mu?

Bunları sana yaptıran bütün mahlukatın hayatını idame etmesine sebep olan Zülcelal-i vel-ikram dan başkası olamaz.
Yarattığı mahlukatın dilinden en güzel anlayan Allah (c.c) dır.

Hava seni gördü müjde verdi suya toprağa bahar geliyor. Eskimeyen libasını sandığından çıkart. Gözleri gönülleri coştur tazeliğinle rengarenk açsın mis kokulu çiçekler.
Hayvanat alemi raks etsin yeniden haşroluyoruz diye.
İkramlarını sunarlar insanlığa bakın ibret alın.
Rabbimiz çok kısa bir zamanda nasılda ölmüş kurumuş cansız olarak gördüğünüz mahlukatı bir emriyle tekrar hayat verdi.

Ahiret aleminde de aynı böyle dirileceksiniz bahar haşrin küçük bir numunesidir.
İbretle okuyun bahar alemini sayfalarındaki inceliklerine iyi bakın diye ikazdır insanlara.

Hava su toprak senden nasibini aldı artık.

Sıra bana geldi cemre düştü gönlüme . Öyle bir dokunduki düştüm düşlerimden içeriye kayboluyorum.

Alevleri sıçrıyor damarlarıma kanım kor oldu yaktı azalarımı...Hayy dedim nefesim tükendi.

Huu sesinde haşroldum.

"Alıntı"