LâL olaydım.../Beytül Ahzan
Lâl olaydım... Lâl olaydım.. Lâl olaydım... Halimi ahvalimi kal'e yazmayaydım... İçimde büyüyen bin-bir çığ olsada Yüreğim altında zerreye dönsede sussaydım... Susmalıydım... Noktalar acıtsada her yanımı, Virgüller avuçlayıp kulbe-i ahzanımda toplasaydım... Seni niyaz ettiğim her seherin bir vaktinde Seccademi ıslatan gözyaşlarımla... Ve bir seherin yerini karanlığa bırakan an'ında Dayanmamalıydı artık yüreğim buna Bırakmalıydı emanetini artık bedenim... Orada beklemeliydim seni... Beklenen günün Vuslat'ında... Sükut değil, yazmalıydım... Yazmalıydım... "Yan kavrul ama Hamuş" demeliydi bi ses Ve ben ona uymalıydım... Öyle yanmalıydım ki Cehennem yakacak bişey bulmamalıydı... Ve ben huzur duymalıydım... İçime akıttığım gözyaşlarımla bir Fırat olmalıydı Ve ben senin ayaklarının altına Yüreğimi yerinden söküp sunmalıydım... Gideceksen Huseyn gibi eğer... Sana Vaveyla'lar yakmalıydım... Ama sen bunu duymamalıydın... Dedim ya, Susmalıydım. ama Sen anlamalıydın Öyle ki Vaveyla'larımı görmeden...duymadan... Emanet! terketmeliydi bedenimi... Beytül Ahzan