03 Ağustos 2014, 22:20
|
Mesaj No:1 |
Durumu: Medine No : 13055 Üyelik T.:
18 Aralık 2010 Arkadaşları:18 Cinsiyet:- Memleket:sivas Mesaj:
10.759 Konular:
697 Beğenildi:8588 Beğendi:10215 Takdirleri:28065 Takdir Et:
Konu Bu
Üyemize Aittir! | De ki "ey Rahman, ben isteyemem Senden De ki "ey Rahman, ben isteyemem Senden Annesiyle beraber bakkala girmiş çocuğa, bakkal amcası, şeker kutusunu uzatır ve "evladım istediğin kadar al!" der. Çocuk elini uzatıp almaz, çekingen davranır. Bunun üzerine bakkal kendisi avuçlayarak verir şekeri. Çocuk bu defa sevinerek kabul eder şekerleri. Dışarı çıkınca, annesi sorar: "Yavrum, bakkal amca, al dediğinde niye almadın ki?" Çocuk müzipçe güler: "Anneciğim, benim ellerim küçük, bakkal amcanınkiler daha büyük. Bu yüzden onun vermesini bekledim."
Unutma, şimdi burada, bir insan olarak varolacağın aklının ucundan bile geçmezdi. Dua edecek olsaydın insan olmak için, edemeyecektin. Avuçların yoktu ki. Şimdi burada insan diye varoluşun senin avuçlarına sığmayacak kadar büyük bir dua idi.
Öyleyse, bundan sonra O'nun rahmet eline bırak isteklerinin hepsini...
De ki "ey Rahman, ben isteyemem Senden, isteyen olmayı bile isteyemeyecekken, huzurunda her şeyi isteyen biri oldum. Şaşkınım! Sürpriz diye buldum avuçlarımı. Sen benim isteyemediklerimi bile bana verdiysen, isteyeceklerimin hepsi Senin yanındadır. Sustum ben; Sen söyle isteyeceklerimi..."
__________________ "Bir yαrım αklın kuyusundα öbür yαrım αşkın kuytusundα...
Cennet ve cehennem αrαsındα.Ucu sırαttαn geçen bir uçurum kenαrındα...
Â'râftα.....
Ârâfın dα αrαsındα...Ar ve αf yαrαsındα..." |
| |