İnsan da çaya benzer aslında.
Doğduğunda hamdır.
Yeni koparılmış bir yapraktır.
Ateş yakarlar insanın altına dünya meydanında...
Zamanla demlenir ocağın üzerinde.
Kah dertlerle, kah özlemlerle, kah acılarla...
Ta ki güzelce demlenip cennette yudumlansın diye...
Acılara sabırla karşı koyanlar, tatlı olurlar elbette...
Altınızda ocağı yakan ele kızmayın...
Çünkü o sizi tertemiz cennetine hazırlıyor...
Yavaş yavaş demleyerek...
ali