[Mihrinaz]

Hayat Basit,Zorlaştırdığımız ise Basit Yaşamak

“Eğer sade ve akıllıca yaşarsak, bu dünya hayatının bir cefa değil sefa olduğuna hem inanarak hem de deneyimle ikna oldum.” diyor Amerikalı filozof Henry David Thoreau. Dünya hayatının bir cefaya dönüştüğünü hissettiğimiz zamanlardayız. Bir türlü bitmek bilmeyen işlerimiz, sürekli bir yere yetişme telaşımız, evimizdeki eksiklerimiz ya da fazlalıklarımız… Belki de en önemlisi iç dünyamızdaki kalabalığımız… Her biri sahip değil, şahit olmak için geldiğimiz şu dünyayı cefaya dönüştüren etkenlerden. Ne yapmalı, nasıl yaşanır hale getirmeli dünyalarımızı?

Aslına bakarsanız cevabı ‘basit'. Yaşadığımız kalabalık şehirlerden kaçarak değil. İçimizdeki kalabalığı sadeleştirip, basitçe yaşayarak mümkün. Basit yaşam esasında ABD, Avrupa ve Uzakdoğu ülkelerinde oldukça yaygın. ‘Simple living’ olarak bilinen bu felsefe, Hindistan'ı bağımsızlığına kavuşturan Mahatma Gandhi'nin uyguladığı bir yaşam felsefesi. Son yıllarda ülkemizde de tercih ediliyor.

Basit ya da sade yaşam, önemsiz ve ihtiyaç fazlası her şeyi elden çıkarmak, materyalist bireyler olmamak için tüketimi azaltmaya çalışmak, manevî bir ruh yolculuğuna çıkmak. Hızlı, ölçüsüz, dengesiz, nefsi besleyen ve bir bilinmeze giden hayatlara ‘dur' demenin ilk adımı. Bunun sanıldığı kadar basit olmadığı açık. Hoyratça tüketmeye, vermeye değil almaya bağımlı olan insanoğlunu, alışkanlıkları bu cesareti gösterebilmekten alıkoyuyor. Ama sade yaşamı benimsedikten sonra hayatın kolay ve yaşanabilir olduğunu söyleyenlerin ortak bir düşüncesi var: “Hayatım sadeleştikçe ruhumun zenginleştiğini gördüm.”