[inzar]

daha değerli neyimiz var??????

Daha değerli neyiniz var?
Bazı daîler (davetçiler), son günlerde daha da pervâsız olarak, İslâm'ı bırakmaya çağırmaktalar. Düşünce hürriyeti var, söylesinler, ne var ki neye çağırdıklarını da söylesinler.
Günlerimiz sathî ve anlamsız ölçütlere dayanan dedikodular ve ithamlarla geçiyor. Cumhurbaşkanlığı davetlerinde bir kuş sütü eksik, her türlü müskiratın bulunduğu müjdesi veriliyor ve bu da bazı vatandaşlarımız için tesellî oluyor: -Demek ki güvencedeyiz, lâiklik tehlikede değil, Cumhurbaşkanının eşi de bu davetlerde görünmedikçe, şimdilik mitinge, uyarıya, v.s.ye gerek yok! Öte yandan, Finlandiya'da bir İslam Partisi kurulması girişimi olduğunu ve bu partinin marketlerde içki satışını yasaklamak istediğini okuyoruz.
Erdal Şafak, “ulusalcılar, milliyetçiler, yeniden millî mücadeleciler, millî görüşçüler, ve de bilumumum vatansever çeteler, hepinizi kutlarız, sonunda başardınız, Türk'ün Türk'ten başka dostu olmadığını resmî görüşümüz olarak tescil ettirdiniz” diyor. (Sabah, 7 Eylül 2007). Alman Marshall Fonu'nun “barometre anketi”nin bu yılki raporuna göre, Türk halkı ABD'den de AB'den de soğuyormuş, hele İsrail karşısında sıcaklık duyma ilişkisi donma noktasına gelmiş. İran'a da geçen yıl (43) derece sıcaklık hissederken bu yıl (30) dereceye düşmüş.
Erdal Şafak, Batı'dan uzaklaşmamızdan üzüntü duyuyor. “Türkiye, mutluluğun Batı ile ortak geleceğe bağlı olduğuna inanıyor(du),.. ortak değerlere ve ortak geleceğe inanç önce zayıflar, sonra da koparsa, Türkiye gemisi kimbilir hangi sulara sürüklenir” diyor. Doğrudur, fakat önce ortak değerlerin neler olduğunda bir uzlaşma, ortak bir bilinç şart değil midir? Avrupa; “Şeytan Ayetleri” ve “Karikatürler” Avrupası haline gelirse, halkımızın da AB'ye sıcaklığının dörtte bire düşmesine şaşılır mı? Allah'dan hiç değilse Demirbaş Şarl'ın ülkesinden bir dost eli uzandı, yoksa bu gidişle AB'ye karşı duyulan sıcaklık da “donma” derecesine gelebilir. Bana sorarsanız, Blair ve Sarkozy türünden Avrupalılar'a sıcaklığım esasen sıfırın altına düşmüştür.
Erdal Şafak; 1856'dan bu yana Türkiye'nin kendini Batı'nın bir parçası olarak gördüğünü söylüyor. Resmen belki bu hikâye böyle başladı, ne var ki ortak değerler bilinci Avrupa ülkeleri arasında bile içten ve köklü bir şekilde yerleşmiş değildi. Önce bunları bulalım. Yoksa bu bağlanma noktalarından kopan - sadece Türkiye gemisi değil - Avrupa gemisi de -üzerinde şeytanî varlıkların terennüm ettiği kayalıklara sürüklenerek batar. “Ortak değerler”in içki çeşitleri ile hiçbir ilgisi yoktur. “Resepsiyonlarda rakıdan tekilâya kadar her türlü içkinin bulunması”, ortak değerlere bağlılık açısından hiçbirşey ifade etmez. Aynı viski markasını tercih edenler, biribirlerinin kanına susayabilirler. Beethoven dinleyerek, İkinci Dünya Savaşı'nda, Alman şehirlerini bombalayan İngiliz pilotları da -yanlış hatırlamıyorsam- duyulmuştur. Bizde de, çok insanî ve medenî duygular ifade ediyormuş gibi, “ben Yunan müziğini, sirtakiyi, Yunan içkilerini pek severim, ne var ki Yunanlı'dan dost olmaz” mukaddimesiyle başlayan nice hamasî nutuklar dinlemiyor muyuz?
Nasıl Batı'ya karşı soğumanın sebepleri üzerinde sadece bizim değil, Batılılar'ın da düşünmesi gerekiyorsa, İran'a karşı soğumamızın sebepleri üzerinde İranlılar'ın, İsrail'e karşı soğumamızın, donma noktasına gelmemizin üzerinde İsrail yöneticilerinin de düşünmesi gerekiyor. İsrail'e karşı soğumamızın sebepleri üzerinde belki de bizim değil İsrail'in düşünmesi gerekli. Erdal Şafak'ın bağlı kalmamızı istediği “ortak değerler”, sadece Türkler için bağlılık yükümü getiren, ne oldukları belirsiz “Batı(lı) değerler” değildir. Bütün insanlığa Allah'ın bağışı olan, medeniyet ve vahşeti biribirinden ayıran ilâhî değerlerdir. Batı da İsa'nın tebliğ ettiği değerlerden uzaklaşıyorsa, İran'da İslâm Devrimi'nden beri İslâm gerçeğinin idrâkinde çok fazla yol alınamayıp sadece Kur'an-ı Kerîm okuma yarışmalarında ileri gidiliyorsa, ülkemizde Erdal Şafak'ın yerinde bir istihza ile başarılarını kutladığı “vatansever! çeteler”in etkisi de “Türkler'in küresel soğuması”na yol açıyorsa, bu gidişi nasıl önleyebiliriz? Bu anket kendi vatandaşlarımız arasında yapılsaydı, yine endişe verici sonuçlar çıkmaz mıydı?
“Ortak değerler”, Yaratıcı'nın belirlediği ortak değerlerdir. Kur'an-ı Kerim'de belirtilen ortak değerlerle Musa ve İsa'nın gerçek tebliğlerindeki ortak değerler arasında ayrılık, çelişki, uyuşmazlık olamaz. Bu ortak insanlık değerlerinin yüce temsilcisi; Rahmeten lil-Âlemîn olan Yüce Sevgilidir.
Ey Azîzan, bu değerlerin bilincinde miyiz? Bu bilinç davranışlarımızda etkili oluyor mu? Ey İslâm'ın bilincine varmak şöyle dursun, sözünü ve simgelerini dahî terketmemiz gerektiğini söyleyenler, daha değerli neyiniz var?


HÜSEYİN HATEMİ..