[su damlası]

Hayat çiçeklerle dolu bir yol…

Mevsim ne olursa olsun hayat gerçekten çiçekli bir yoldur…
Biz kendi aynamızı nasıl boyarsak öyle görürüz içindeki görüntüyü…
Aynamızı birbirinden güzel çiçeklerle donatalım mı bugün, ne dersiniz?
Attığımız her adım, geçtiğimiz her yol bir çiçekli bahçeye dönüşebilir.
O halde milyonlarca çiçek bahçeleriyle karşılaşacağız demektir.
Bu bahçeleri birbiri içine sarılmış olarak düşündüğümüzde de güzel kokusu ve yapraklarıyla büyük bir gül goncası karşımıza çıkacaktır.
Kararan kalplerimizi temizleyen, paslıysa pasını silen, kilitliyse kilidini açan da bir gül goncası olan kâinatın Ustasına işaret eden güzellikleridir.
Yeryüzüne serpiştirilen çiçeklerle, zeminin yüzü daha bir güzelleşirken, başımızı gökyüzüne kaldırdığımızda onun da yüzünün yıldız çiçekleriyle süslü olduğunu görüyoruz.
Bazen bir kelime bir gül oluyor, duyunca yüzümüzde güller açıyor, gülüyoruz.
İşte hepimiz böyle güzelliklerle dolu, gül bahçeleri ve meyveli ağaçlarla süslenmiş bir âlemi temâşâ için gönderildik.
Tefekkür gözlüğü ile seyretmeye, koklamaya ve tatmaya izin var, ama muzır ve murdar olanlara el uzatmamak şartıyla.
Zira neyi görmek ister ve neye talip olursak onunla karşılaşırız. Bu çiçekli bahçelerde ayrık otları, yabanî bitkiler, zehirli meyveler de vardır. Güller, çiçekler ve leziz meyveler dururken, dikenler, yabanî otlar ve acı meyvelerle meşgul olmaya gerek yoktur.
Biz bunlara itibar etmeyip çiçekli bahçelerimize geri dönelim. Yüzümüzü güllere dönelim ki, güller açsın yüzünüzde.
Evet demiştik ya, aynamızı nasıl boyarsak görüntü de ona değişiyor diye. Güzel görelim ki güzel düşünebilelim ve hayatımızdan lezzet alabilelim.
Ve gül bahçelerinin menbâları olan cennet bahçelerine müşteri olabilelim.
İnsan da kâinat denilen gül goncasının içinde, onun bir küçük örneği sûretinde minicik bir gül goncasıdır diyebiliriz.
Lâkin daha güzel kokması ve uzun ömürlü olabilmesi için ışık görmesi gerekir. Yani üzerine Kur’ân nuru düşmeli, Sünnet-i Seniyye güneşi ile beslenmeli, iman ve ibadet suları ile düzenli olarak sulanmalıdır.
Böyle içi de dışı da gül olan bir insan için hayat gerçekten de çiçekli bir yol olacaktır.
Gördüğü her varlık ona dost ve arkadaş olacak, etrafına çok güzel kokular yayacaktır.
En güzel çiçekler ise âyine-i Samed olan kalplerde açtığından dolayı böyle kalplerin içinde de bin bir türlü lâtif, hoş kokulu gül bahçeleri vardır.
Hücreleri de her an tesbihâtla meşgul çiçeklerdir.
Damarları ise o çiçekli bahçeleri sulayan su kanallarıdır.
Yani hayatın yolları, çiçek bahçeleri ile dolu olduğu gibi, insanın iç âlemi de çiçekli yollarla doludur.
"Alıntı"