[Sükutu-Ezber]

Yalnızlığın kalıntıları

Yalnızlığın kalıntıları....



yalnızlığını dile getirmiyorsun
s/aklıyorsun kendine yalnızlığının kelimelerini
öyle yapmalısın demi
kim içindekileri istediğin gibi görebilir ki...
diline onlarca seni anlatacak sözleri alıyorsun
söyleyecek ne çok sözlerin birikmiş ömründe
geçmişinde
özleminde
hayallerin de
yaşanmamışlığınla dolu ömür sayfan

bazen düşünüyorsun....
anlatsam anlattığım gibi anlarlar mı beni
vaz geçiyorsun
şikayet olur kaderimden söz etmek
taktire itiraz eder gibi dile getirmek
boşver sözlerine savıyorsun kendini,elemlerini
etrafına bakıyorsun
ne çok yetişmen gereken şeyler var aslında
Allah için yorulma zamanı,olanı sorgulama zamanı değil
kendini bırakıyorsun
Rabbinin değer verdiği anlamlara
yalnızlığın dolsun diyorsun Allah'la beraber
olsun istiyorsun yalnızlığın Rabbinle beraber
bitsin istiyorsun yalnızlığın Rabbinle beraber
mana kazanıyor yalnızlığın farkında oluyorsun
onca kalabalığın içine yalnızlığını gizliyorsun
gören göremeyenler farkında bile değil
olsun....
bu sana huzur veriyor
onlarca sözlerin var ama söyleyemiyorsun
Rabbin buna şahit biliyorsun
bu kelime içini dolduruyor
kendin için değil Rabbin için yalnızlığını seviyorsun,,,,,

kendisiyle değil Rabbiyle olan için,selam olsun ona,,,:-))))

08.04.2017