Türkülerimizde , şarkılarımızda, şiirlerimizde , manilerimizde oralarda duran belli belirsiz , sitem ettiğimiz bir yalan dünya vardır
Amma...
Bunun neresi yalan...
Namluları eğdiler, hayal edebiliyoruz . İnsandan tanksavarlar zırhı deldi anlıyoruz.
Ankara'da ışığın bile anında kavradığı göğüsleri , yüzleri , bedenleri teselli ettiği o anda tanka karşı halis, cayır cayır bir irade
İspat ediyoruz. .
Bir türkü daha ...
Çabuk büyü , yetiş tez oğlum..
Ama ben hamasetten kaçtım be oğlum da niye bu al yıldız desen, bizi bu kadar etkiliyor be oğlum..
Ve o desen niye anı bu kadar güzel süslüyor, nasıl bu kadar galebe çalıyor be oğlum...
O gün Taksim'de ne oldu da yüzün o günden öteyi aydınlattı be oğlum...
Hakikaten ufuklara çakan , kamaştıran , o gökgöz arı bakışında , yani senden sonsuzluğa yol mu gider oğlum...
__________________
O (cc)’NA SIĞINMAK AYRICALIKTIR |