[Mihrinaz]

SURENİN KONUSU

Surenin ana teması hatadan dönmek ile hatada ısrar etmek arasındaki farktır. Sure ilahi bir inşa projesi olan vahye atıfla başlar ve biter . Haddini bilmezlik ve ataları körü körüne taklite saplanan müşrik muhataplara hatada ısrar etmemelerini öğütlenir (1-12)

Hatada ısrar edenlerin akıbeti feci olmuştur(13-16)

Hz Davut hatada ısrar etmemenin, Hazreti Süleyman servet ve iktidarla şımarmamanın güzel bir örneğidir (17-40) Bu iki kıssa ile güç ve güç ahlakı sorgulanır. İktidar ve refahın baştan çıkarıcı boyutu dile getirilerek buna direnenlerle direnmeyenlerin Allah katında bir tutulmayacakları vurgulanır (28 )


Davut a.s gibi aleme hüküm etseniz bile verilen öğütleri dinleyin ve hatadan dönün, kul kusursuz değildir.Herkes hata yapar fakat Önemli olan hatasızlık değil hatadan dönmektir.
Elindeki çoğu göremeyen başkasının elindeki aza göz diker.

Ey insan "Allah'ın senin için yarattığı gözlerin ve yerin amacı sensin ya Senin amacın kim? "mesajı verilmektedir. Bu soruya vereceği doğru cevap ve doğru cevaba uygun bir hayat yaşaması için ihtiyacı olan yol haritası vahiyle çizilir.(29)

Hz Davut ve Süleyman, Hz Eyyub, Hz İbrahim, Hz İshak Hazreti Yakup Hz İsmail Hz Elyasa adı geçen peygamberlerdir (41-48)

Hz Eyyub'un kıssasına değinilirken ondan şu sözü nakledilir "Rabbim şeytan bana tarifsiz bir bezginlik ve terkedilmişlik hissi vermektedir " (41 )
Dikkat çekici olan, Hazreti Eyyub'un hastalıktan değil hastalığın verdiği bezginlikten şikayet etmesi ve bunu da şeytana nisbet etmesidir.

İyilerin ve kötülerin ahiretteki ödül ve cezaları ele alınır.(49-64)

İblis kıssası özelinde hatada ısrarın sahibini ne hallere düşürdüğü vurgulanır.
Vahyin amacı insanı iblisleşmeye karşı uyarmaktır.
Bu uyarıya karşı kör ve sağır davrananlar son ayette şöyle uyarılır:

"Onun verdiği haberin gerçek olduğunu bir zaman sonra mutlaka öğreneceksiniz"(88)

Kuran Surelerini Kimliği