İTİNAYLA DİKEMEDİĞİM SÖKÜKLER !!?
Bugün iğneyi ipliği aldım elime sökük kıyafetleri aldım kenarıma, en son nezaman diktiğimi hatırlamadığım bir heyecanla dikmeye başladım...
"Aman siyah kumaşı, beyazla diksem ne olacak. Annem "kumaşın rengiyle ip aynı olmalı" derdi.Hatta "doğru dikersen önceki dikişten daha sağlam olur " derdi..Anneme kalsa çehizimde dikiş makinesinde olmalıydı. Bir kadın dikiş dikmeyi de bilmeliydi. Tamam overlok yapamıyoruz, makine dikişi bilmiyorum ama abartmanında alemi yok. Altı üstü sökük dikicez. Sağlam olmasa ne okacakki..Farklı renklede olur. İğneyle de olur."
Önce anne sözü dinledim, siyah pantolonu siyah iple dikince gayet güzel bir iş çıktı ortaya...
Gurur duydum kendimle...
Ben bu işi biliyorum be...Kahverengi kumaşı beyazla da dikeyim. Çok özenmeye gwrek yok. Gelişi güzel diksemde olur... O da ne tahmin ettiğiniz gibi Sırıttı herbir dikiş imlesi.Dışardan bakınca ne çirkin göründü..
Kararlıydım; farklı renkle dikecektim. İlla aynı renk olması şart değil. Dikişi daha muntazam,sıkı imleler atarsam hiçbişey belli olmaz. Döndüm titizlikle kahverengi kıyafeti beyaz iple diktim. Çok emindim sonuçtan...Allah Allah... olmadı. Ne kadar düzgün yapsamda; eğri çizgiden doğru çıkmıyordu adeta..
Evet birde aynı çizgide doğru gitmek var...
Kolayca dikmek için eğriye doğruya dikkat etmedim. Çocuklar görse ayıplar bu dikişi...Kıyıya paralel uzanıyor benim özensiz dikişler. Sök bi daha...
Kumaşın bir ardına bir önüne bakarak, milim sapmadan, iğneyi elime batıra çıkara kanata bitiridim...Düzgün temiz bir işçilik çıkarmak istiyorsan doğru ilerlemelisin. Eğriliği farkedince tekrar söktüm tekrar bütün dikkatimle doğru yapmaya uğraştım. . Doğru ilerlemek ne kadar zor Allahım..Kumaş delik deşik izlerle doldu...
En son şöyle sağlam bir düğüm at.. Bütün el becerinle, dikkatlice, hiç sökülmeyecek şekilde, ipi birbirine dolamadan. Sahi hiç kopmayan ip, sökülmeyen dikiş varmıdır..
Gururlamdığım iş yerini başka şeylere bırakmaya başladı...
Diktiğim kıyafet sökükleri değildi.
Döndüm kendi söküklerime baktım.
Hangi birini şu muntazamlıkta diktin acaba söküklerinin.
Yada birgüne birgün zaman ayırıp; Yamalı bohçaya dönmüş tevbelerine bir baktınmı?
Atlaya zıplayamı diktin, siyaha beyaz ip mi kullandın? Be hey gafil ne özensiz bir tevbe yaptıysan, heryerinden günahların sırıtıyor..
Tevbe ettinde dökülen herbir yaşın kalbine kalbine battı mı?
Kanattımı utandırdı mı seni?
Doğru, samimi bir tevbe olmasına özen göstermedin mi?
Kumaştan doğruyu bulmakta zorlanırken, acaba kendin ne kadar doğrusun hiç baktınmı?
Şu kumaşın çizgisi kadar özendinmi doğru işler yapmaya..
Beğenmediğin dikişi bile kaç kere söktün diktin..Peki; tevbendede ısrarcı oldunmu, ısrarla af diledinmi dönüp dönüp...
Ahdine sıkı sıkı bağlandınmı? Hiç sökülmesin diye bütün kulluk bilincin ve becerinle Rabbinle ilişkine özenle itinayla düğüm atmaya uğraştınmı?
Diktikçe küçüldüm. Gurur dan eser yok...
Halimsin Allahım... YA TEVVÂB...söküklerimle..Beyaza siyah dikişlerimle...Doğrusunu yapmaya uğraşıp eğri izlerle...Hatalı her imleyi söküp, tekrar tekrar bütün samimiyetimle..Bütün ısrararımla...
ALLAHÜMMEĞFİRLÎ...
Samimi tevbesiyle kulunun hatalarını(söküklerini) iz bırakmadan silecek (dikecek) olan sensin..
YA ĞAFURRURRAHİM RAHİM...
Ben Bugün Söküklerimi dikeyim dedim....
Dikiş tutmayan kumaşa;
Yırtık olanlara hiç girmedim....
Sahi sizin sökükleriniz ne âlemde...
Fi emanillah....