[NUR]

gerçekten nefse çok ağır ve zor gelen sorular.kendi adıma söyleyeyim, her namazımı aynı duygu yoğunluğu içerisinde kılamıyorum maalesef.

ama , daha nasıl Allah a yakın olabiliirm, kıldığım namazlardan nasıl tad alabilirim diye düşünmüşümdür.bu doğrultuda surelerin manalarını ezberleme işi bana çok yardımcı oldu.çünkü ister istemez namazda vesvese geliyor.vesvese de, gönül boşluklarından kalbe sızıyor.işte o boşlukları namazda okuduğumuz surelerin manalarıyla doldurmaya çalışıyorum.ve bir önemli nokta da yavaş okumak , tadili erkâna uymak galiba..düşüne düşüne, sindire sindire ruküyü, secdeyi , kıyamı yapmak ta en canalıcı noktalardan...

bir de en çok sıkıntılı olduğum hallerde namazımda Allah a daha yakın olduğumu hissediyorum.belki de yüzsüzlük gibi bir şey bu.samimi söylüyorum, rabbimizin nimeti üzerimizdeyken namazımızı bir borç olarak görüyoruz.ama bir dert, sıkıntı geldiğinde o namaz nasıl namaz!!!hissederek, yaşayarak, içten..

son olarak, ezan okunduğu , vakit girdiği andan biteceği ana kadar kılamamışsam sıkıntı duyarım.bir an önce o borcumu diyeceğim, Rabbimin üzerindeki hakkını ödemeye çalışıırm.

hayıflanmak boşuna, namazda huşulu olmaya bizzat çaba sarfetmek gerekiyor.