[Aysima]

Gece-Geceler

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Gece, bir siyahlık değildir sadece... Yalnız olanların, gariblerin yorganı veya onlara bir ab-ı hayat çeşmesi...

Gece, yıldız yıldız gökyüzüyle öteleri işaret eden remiz...

Gece, öten bülbülleriyle, böcekleriyle sonsuzluğu terennüm eden adeta senfonik bir tablosu kâinatın...

Gece aşk kanatlarının ışık ışık açılıp, ötelere uçuştuğu ebedi iştiyakın alevlendiği bir demdir.

Gece, çöl gibi gönüllerin, iniltili feryatlarının hiçbir engel tanımadan yücelere ilettikleri; bir tünel, bir yoldur.

Geceler, bazen yarasa-misallere de mesken olur. Lakin onlar gecelerin kıymetini bilemezler. Sadece onu bir mağara gibi sığınak olarak telakki ederler... Toplumdan kaçanlar, insanlıktan nefret edenler gecelere sığınırlar bir dost gibi...

Fakat bilmezler ki, geceler maşukunu aşıkına kavuşturan bir vuslat demidir... Sevgiliye kavuşmak için kudsilerden kudsi bir zaman parçasıdır. Zira en küçük bir sesten bizar düşecek olan asık gönlü, böylesine ıssız ve sessiz bir anı en güzel bir an olarak değerlendirecek. Ve sevgiye giden yolları takip ederek ona yanan yüreğini sunacak. Böylece kavrulan yüreğinde bir kaç parça defne dalı gibi yeşillikler belirecek bu vuslat hengamında.

Gayri geceler onun dostu, ve ona yol gösteren bir rehber olacak veya O'na, en sevgiliye giden bir yol, yolları açan bir anahtar...

Mehmet ERDOĞAN