[Mihrinaz]

Üniversitesi camisi hiç olmadığı kadar çok olan bir memlekette bunca cehalet bunca geçimsizliğin elbet bir sebebi olmalı. Büyüklüğü, şatafatı ve çokluğu ile övündüğümüz camiler, neredeyse her mahalleye bir tane düşen niteliksiz üniversiteler eğitim, bilgi, ilim, sanat, estetik yoksunu, sayısal çokluktan ibaret. Bu yüzden üniversite mezunu olmak malesef hiçbirşeyin ölçüsü değil..

Geçimsiz evlilikte eşler arasını bulma aşamaları saymışsınız hocam. Bu bu kadardır.Olmadı güzellikle, iyilikle boşanirsın. Ama bizim topraklarda bu yok.. Ya benimsin ya toprağın, at avrat silah...Hanımın elinde ise yasalar, sözleşme var, beyanı esas. Bunlarla afedersiniz do...a kadar almayı düşünür.

Geçimsizlik, şiddet olduğunda beyim kadının evden ayrılmasını hazmedemiyor. Kavga dahada büyüyor. Sonra devreye muhteşem uzaklaştırma kararı giriyor. Adama yavaş yavaş cinnetin eşiği görünüyor. Ruhu örselenmiş, ilişkisi yara almış, gururu onuru itibarı (hem aile hem çevre) beş paralık olmuş baba çocuklarını katledebilecek hale geliyor.

Bu dehşet parçalanmışlığın üniversiteli, şehirli, köylü, dindar, hoca, öğretmen, imam,hukukçu ayrımı yok... Yasalar kadını koruyayim derken, adamı harcıyor, çocukları görmezden geliyor. Kime faydası var? Kimseye.. baba hapiste anne yada çocuklar mezarda. Zulüm katlanarak artıyor. İki kişi arasındaki kavga gürültü, aile sınirini aşıyor, zulmeden yasalar sayesinde devlet, toplum meselesi haline geliyor. Bu noktadan sonra yara ala ala dönüşü olmayan yola giriyor...

Bizim meselemiz olmayada tam burda başlıyor...