Siz ne Düşünüyorsunuz #1
Gerek eşler, gerek çocuklarımız, gerek dost-arkadaş ilişkilerinde sevgi saygı mı yoksa bağımlılık duygusunu mu ònceliyoruz? Bunu hiç düşündünüz mü?
Çocuk yetiştiriyor büyüyünce, (özellikle anneler) mesleğini eline alsın annesine istediği refahı sağlasın düşüncesi evlada bağımlılık yada onu kendine minnet duygusuyla bağımlı hale getirmek değil mi?
Erkeğin hanımına vereceği harçlıkla onu hem rencide etme, hem hesap sorma, hem başa kakma yetkisini kendinde görmesi; bağımlı olan kadını sevme değil mi bu?, eve ne katkın var ki sözleriyle değersizleştirip sevgi-saygı ekseninden kayıp kendine bağımlı olduğunu hissettirmeyi seçmesi..
Kadınların eşlerine duyduğu sevgi saygı duygusu yerini fatketmeden psikolojik şiddeti kabul etme, bağımlılık duygusuna bırakıyorsa...
Bağlılıktan bahsetmiyorum.
Bağımlılıktan dikkatinizi çekerim. Onsuz yaşayamama, alışkanlık, vazgeçememe ve kaybetme korkuları..Yalnızca eşinin yorumlarıyla kendini değerli hissetme, ondan onay görmek için herşeyi yapma...
Aynısını çocuklara yapmak...Ailesiz hiçbirşey yapamama. .Çocukları herşeyi olma...
Aynısını arkadaş ilişkilerinde uygulamak...Sadece benimle görüşsün. Benim penceremden baksın. Bensiz yapamazsın. Bensiz başkalarıyla görüşmesin, en azından benim de haberim olsun.
Bu şekilde eşine, çocuklarına, en yakınindakilere mobing uygulaması gòbekten bağımlılığı seviyor olduğumuz anlamına gelir mi?
Siz ne düşünüyorsunuz?