İlişmeyin Suskunluğuma...
Gülün yanağında göz izleri,dudağında pişmanlık serzenişleri…ilişmeyin yarama!aşk kaydındayım henüz…mevlevi ayinlerden kopup geliyor ‘hû’,yerleşiyor aşk’ın nefesine!gül alıyor guslünü yangının çiğ tanesiyle.haydi ey gül,kurulan ve giy al fistanını!(rahman boyasıdır bu,silemez gözyaşı.)süleyman anlıyor bülbülün ağıdındaki mor nağmeyi.bülbülün ezberinde ibrahim duası:’’hasbiyallah ve ni’mel vekil!’’
son ayeti indi aşk’ın efendiler!
derlemeye ömer gerek!