Allahın huzurunda bir kul..
bir kul ALLAHın huzurunda. mizan terazi kurulmuş kul dünyada hiç görmediği bir heyecan ve merak içinde....
terazinin iki kefesine günahlar ve sevaplar konuyor
günahlar öylesine fazlaki.ibadet,taat o kadar noksan ve boş,zararlı
işler öylesine çokki.küt diye günahın olduğu kefe ağır basıyor.
dünyada emsalinden bahsedilemeyen bir kayıp içinde adamcağız.
hesaba,teraziye,mizana göre kaybettiği ortada.fakat içinde bir ümit;
dünyadayken ALLAHı hep çok affedici bilmiş.öyle inanmış.çok günah işlemiş ama arada birde tövbe etmiş.
meleklere hitap iniyor;atın bunu cehenneme.
emir büyük yerden...büyüklerin en büyüğünden,ALLAHtan...itiraz mı olur?melekler tutup götürüyorlar cehennemin kükreyen alevlerine doğru.
fakat adamda hala sönmeyen bir umut var.bu sönmeyen umut cehennem alevlerinden daha parlak...
giderken ikide bir dönüp arkasına bakıyor.
rabbim buyuruyor;sorun bakalım niçin ikide bir dönüp dönüp bakıyor?
soruyor bu emir üzerine cehenneme götürmekle görevli melekler.
niye dönüp dönüp geri bakıyorsun?
kul buruk ama sözleri içten,gönülden..samimi.
ben diyor
günahkarım..sevabımın az olduğu,günahımın çok olduğu hesapta net bir
şekilde ortaya çıktı ama ben,dünyadayken rabbimi hep gafururrahim
bilirdim.çok affedici olarak tanırdım.bütün günahlarımı afffedeceğini
sanırdım."ben kulumun sanısıyım,"buyurduğu için öyle sanırdım.şimdi
hala beni affedeceğini ümit ediyorum.onun için cehenneme giderken bile
dönüp dönüp bakıyor,affından ümidimi kesmiyorum.affını bekliyorum"der.
ALLAH bu.vaadinden dönermi?
"madem kulum beni bütün günahlarını affedecek biliyor,öyle sanıyordu.bu
kulumu cezalandırmak,cehenneme atmak benim şanıma yakışmaz.bu kulum
cenneti hak etmiştir"
ALLAHIM.BİZ ACİZ KULLARINI DA,DÖNÜP DÖNÜP AFFINI BEKLEYEN KULUN
GİBİ AFFET.SEN AFFI SEVERSİN.SEN HER BAKIMDAN YÜCELER
YÜCESİSİN...AMİN!!!