Bir mesel ; Uyuyan Dev : Değişim ve Modernizm
Esselamu aleykum verahmetullahı ve berakatuhu Rabbimiz üzerimize sabır yağdır. Zulme karşı hakkı ile mücadele edenlerden, hak gününde kardeşlerimizin yüzüne bakabilecek kadar aksiyonel yanları diri olanlardan, ümmetin sızısı ile sızlayanlardan, ve alışma eylemini fıtratında sindirenlerden eyle Bizleri... Benim burada yazmama vesile olan tüm kardeşlerime ve eklediklerimi okuyacak olan kardeşlerime selam ederek ilk yazımı eklemek istedim. Allahın rahmeti bereketi mağfireti üzerinize olsun.
Sorgulamayan toplumlar, israfkar toplumlar, isyankar toplumlar, kendi ekseni etrafında tavafı bile beceremeyen toplumlar… v.s. konup sonuna çoğaltılabilecek kadar çok çağların çarkından önlerine ek olarak olumsuzlukları almış toplumlar ve onca toplumlar…
İslamın ocağına nükleer bir atık gibi düştü ‘’ Değişim ‘’ kelimesi. Aslında literatürümüzde varolan ama uyuyan bir yanardağ olduğu sonradan anlaşılacak olan bir kelime’ Değişim ‘
Birgün kovuğundan çıktı ve camiada hit oluverdi sonra Hiroşima etkisinde bir debdebe ile ansızın sarıverdi camiayı. En olunmadık adamları tek tip modelde şasılası hallere soktu. Ne makama ne mevkiye ne sermayeye tamah etti değişim, kim varsa yokladı imanını , kırdı geçirdi camiayı. Değişim tahribatla eşdeğer oluverdi bir anda. Tamiri mümkün olmayan bir leke bıraktı üzerlerinde bulaştığı insanların bulaştığı alanların. Siyasetçisinden gazetecisine , fikir adamlarından sanatçısına… Ulusal yönetimden , diplomasiye, uluslarası duruşumuza kadar radyasyona maruz kaldık, ne rengimiz kaldı ne takatimiz, eğildik !
Uyuyan dev uyandı .
Koca balyozunu vurdu toprağa, ve toprağa yalan muhabbet besleyen tüm kökler fırladı yerinden…
Meydan Uhud oldu… Sınav başladı.
Değişim böylesi önerilmezken. Peygamber… O ki Sımsıkı bağlanın kelamıma derken, akidelerinize sarılın derken, Yerlerinizde kalın derken Peygamber !
Meydan Uhud’ken ve sınavın adı Değişim olup ocağımıza nükleer bomba gibi düştüğünde… Bireysel bazda olmasa da istisnalara hürmeten ulusal düzeyde sınavı veremedi bu ülke imtihan hala devam etse de. Aydınından siyasetçisine İslami camiaya bulaşan değişimin rüzgarındaki batı sempatizanlığı, aşırı hoşgörü, aşırı müsamaha, ikili saf tutma, aşırı maddiyatçı tutum, aşırı güvensizlik, Kur’anın merkezinden meteryalist kapitalist düzenin eksenine çekilme, hevaları yönetememesiyle . Kaybedilmiş rahmete muhtaç bir uhud meydanındayız. Düşmanın düşman olduğunu bilen bir kalpleri ile.
Tahribat bize mecmualardan tv.lerden yansımıyor maalesef artık. En bireysel hali ile kapımızdan içeri girmiş bizimle oturuyor. En güçlü silahı modernizmle birlikle fırtına gibi esiyor aramızda, batıdan gelen esrik tohumları ekiyorlar içimize . İslama dair ne kadar fıtrat varsa yok etmek için.
Batıda özenilecek ne varsa modernist İslam makinasında değiştirip sokuluyor içimize. Ayşe Hanımın yeşil taşlı abiyesine iki uzun kol takılıyor, etek boyu dizin altına uzatılıyor ve sürülüyor içimize. Uzun saplı balon bardaklar süslüyor, bahçeli villalarda yapılan kır düğünlerindeki dantelli saten örtülü masaların üzerini, içindeki masum allı yeşilli meyve suları ile. Uçaklar iniyor semadan nurani havalarda, içinden ak sakallı yeşil amcalar çıkıyor en islamisinden. Hanımların yüzleri, beylerin kara kaşları kara saçları en helalinden kozmetik malzemeleri ile nurlanıyor. Dost meclislerinde en arabeskinden 5 yıldızlı otellerde yapılan umreler konusuluyor. Ah su mübarek iller insan git git doymuyor. En haklısından tavizkar siyaset birde. Adamlar haklı olacak o kadar. Olacak o kadar. Modernist İslam makinasından çıkmış değiştirilmiş haleri ile gıcır gıcır parlıyorlar.
Bunlar en masumanesi yine de bana göre. Ya zihinsel tahribat. Değişimin küfre koşan zaferi işte bu noktada başlıyor.Her şeyin mübah olduğu içe sindiği nokta.
İslamın sancaktarı olacakken kıbleyi şaşırtan müsebbib. Düşmanın düşman olduğunu bile bile el sıktığımız nokta. Hani kanmak değil de düpedüz tevekkülü iteleyip mecburiyetin esaretine girilen nokta… Batıya ram olunan nokta.
Bir zamanlar zihinlerinde yetişen fikir tohumları ağızlardan dökerken şimdi o fikirlere sırt çevirtecek kadar haysiyetsizleştirildikleri nokta. Bir zamanlar tükürdükleri yüze şimdi güldürüldükleri nokta. Bir zamanlar tükürdükleri eli şimdi sıkabildikleri nokta. Meydanlardan naralarla küfrettikleri adamlara binler değerinde hediyeler ikram ettikleri nokta. Antakya’da kendi nesillerinin sübyanlarını kazığa geçirip yakarak yiyen bir millete bu aklı veren din adamlarını kendi okullarında diyalog adı altında , o neslin imamhatip gençliğine dinletebilecek kadar fikir zaiyatına uğranan nokta,
Ey iman edenler! Sizden olmayanlardan hiçbir sırdaş edinmeyin. Onlar size fenalık etmekten asla geri kalmazlar. Hep sıkıntıya düşmenizi isterler. Onların kinleri konuşmalarından apaçık ortaya çıkmıştır. Kalplerinde gizledikleri ise daha büyüktür. Eğer düşünürseniz size âyetleri açıkladık. (Ali-İ İmran 118)
Derken Kur’an Uhud’da sabitlenin derken Peygamber, Filistin’e İsrail’i, Irak’a ABD’yi, Çeçenya’ya Rusya’yı…. Ve hiç olmamışlara hiç olmayacakları dost edindiren nokta…
Gün geçmiyor ki camiaya nazır bir isim bu zihinsel değişimden dolayı eleştirilmeyedursun.
En yakınımızdan en uzağımıza kadar…
Rab soruyor ve bizimde sorma zamanımız artık ve sorgulama !
Kur’an, kovulmuş şeytanın sözü değildir.
(Hal böyle iken) nereye gidiyorsunuz?
O, âlemler için, içinizden dürüst olmak isteyenler için, ancak bir öğüttür.
Âlemlerin Rabbi olan Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz. (Tekvir – 25,26,27,28,29)