28 Eylül 2009, 09:58
|
Mesaj No:1 |
 Durumu: Medine No : 9822 Üyelik T.:
20 Ağustos 2009 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Mesaj:
196
Konular:
26 Beğenildi:2 Beğendi:0 Takdirleri:10 Takdir Et:
Konu Bu
Üyemize Aittir! |  CEBRAİL, RUH ül KUDÜS, ER RUH üL EMİN, RUHULLAH (lütfen ön yargısız okuyalım)
CEBRAİL, RUH ül KUDÜS, ER RUH üL EMİN, RUHULLAH (lütfen ön yargısız okuyalım) CEBRAİL, RUH ül KUDÜS, ER RUH üL EMİN, RUHULLAH
]Hakkı YILMAZ
(1. bölüm) RUHÜ'L-KUDÜS
ER-RUHÜ'L-EMİN
CİBRİL [CEBRAİL] RUHÜ'L-KUDÜS: " روحRuh" ve " القدسkudüs" sözcüklerinden meydana gelmiş bir izafet [belirtili isim tamlaması] olan ve Kur'an'da dört yerde geçen "Ruhü'l-Kudüs" ifadesi, "kudüsün ruhu" demektir. Bu ifadenin bir sıfat tamlaması olarak "kutsal ruh" olarak çevrilmesi yanlış, hatta büyük bir cinayettir.
Bu ifade ile ilgili olarak klâsik eserlerde ciddî bir tahlile dayanmayan, tamlamanın yapısına aykırı ve tamlamayı oluşturan sözcüklerin anlamlarına uymayan birçok açıklama mevcuttur. Onlara bağlı olarak hazırlanan bazı ansiklopediler de aynı yanlışları devam ettiren birçok açıklamayla doludur. Ne yazık ki, bunun sonucu olarak "Ruhü'l-Kudüs" ifadesi hakkında ileri sürülmüş birçok yanlış anlam elden ele, dilden dile dolaşmaya devam etmektedir.
Konuyla ilgili olarak klâsik kaynaklarda yer alan yanlışlara şu örnekler verilebilir:
ZEMAHŞERÎ: "Ruhü'l-Kudüs", "er-Ruhu'l-Mukaddeseti [Tertemiz Ruh]" demektir. Bununla İsa'nın ruhu kastedilir. Çünkü İsa'nın ruhu babanın belinde ananın rahminde kirlenmemiştir.
Denildi ki:
Ruhü'l-Kudüs, Cebraildir.
Ruhü'l-Kudüs, İncil'dir.
Ruhü'l-Kudüs, İsa'nın ölüleri diriltirken okuduğu İsm-i A'zamdır.
(Keşşaf; 1/294)
Beyzavi de Zemahşeri'nin dediklerini aynen nakletmiştir.
|
| |  |