14 Kasım 2007, 20:01
|
Mesaj No:1 |
 Durumu: Medine No : 426 Üyelik T.:
15 Ekim 2007 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Mesaj:
19
Konular:
12 Beğenildi:0 Beğendi:0 Takdirleri:10 Takdir Et:
Konu Bu
Üyemize Aittir! |  Okyanus Yürekli Dostlar
Okyanus yürekli dostlariniz olsun ! Okyanus Yürekli Dostlar
SU, kendine sırdaş arıyordu. Önce buluta verdi sırrını.
Ağır geldi sır buluta. Sağanak sağanak döktü SU’yun tüm sırlarını.
Sonra göle gitti SU. Ona anlattı derdini. Bu arada bulut SU’yun
sırrını yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman
zaman taşıyordu göl ve çıkıyordu SU’yun sırrı iyice açığa.
Sonra nehre verdi sırrını SU. Nehir de aldı SU’yun sırrını çekti
gitti.
Sonra da dereye verdi sırrını. Dere biraz daha yavaş olsa da nehirden, o da götürdü
SU’yun sırrını bir başka bilinmeze… Çağlayanlar, şelaleler, akarsular… Hepsi kayboluyordu bir anda.. Sonra bir gün SU takip etti dereyi. Dere, okyanusa kavuşunca fark
etti SU, bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla,
ırmaklarla… Okyanusa taşındığını gördü SU.
Karar verdi en sonunda SU. Sırrını okyanusa verecekti. Hiç tereddüt etmeden öyle de yaptı zaten.
Tüm sırlarını okyanusa verdi. Artık SU’yun sırrını okyanustan
başkası bilmiyordu. Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı
SU’yun sırrını, ne de kurudu… Geçenlerde karşılaştık SU’yla. Bir bardaktaydı. Suskundu.
Çok uğraştım konuşturamadım.
Ben tam giderken bana seslendi: ” Dur !” dedi SU. Durdum ” Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma!
Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü, canını yakarlar,
utandırırlar…” dedi. A Dostlar: Çevrenizde hep "okyanus yürekli" dostlarınızın olması dileğimle… |
| |  |