Yolumuzun Güzelliği
Kişinin dünya ve ahir etine faydası olmayan şeyleri terk
Etmesi, İslâm'ının güzelliğinden ileri gelir.
Tirmizi, Zühd 11,
İfadeye bakıyorum ve hayretler içinde kalıyorum.
Çok mühim bir söz bu.
İnsana hayatı boyunca yol gösterebilecek derinlikte bir söz.
Kulun dünya ve ahire tine "zararlı" olan şeyleri terk etmesi zaten boynuna borç.
Allah muhafaza, o hâllere düşmesi kulu hüsrana doğru adım adım sürüklüyor.
Faydası olmayan" şeylerin terki ise,
Ne güzel ki, kulun "İslâm'ının" güzelliğinden geliyor.
Soruyorum kendime: İslâm'ımın, hayatımın, yolumun güzelliği için
Şimdiye dek neler yaptım?
Kim bilir ömrümün ne kadarı boş işlerle, boş sözlerle geçti.
Kim bilir ne çok kez fazla uyku, fazla konuşma ve fazla yemekle
Ruhuma eziyet verdim.
Kim bilir kaç gecem tevekkülü beceremediğim için
Beyhude üzüntülerle doldu.
Kim bilir...
Demek, İslâm'ı seçmek bize yetmez. Yetmemeli.
Teslimiyetimizi güzelleştirmeli.
O'ndan ışıklarla, Kuran’dan incilerle,
Güzel insanların sevgileriyle yolumuzu donatmalı.
Dilerim, Rabbimiz bizi tezyin etsin.