Abdülmelik
vakai hayriye
bir mesel aklıma geldi...
vaktin birinde tenha bir yolculukta bir haydut tarafından,iffetli bir bayan kıstırılır...
-altın para ne varsa ver.
çaresizlik verilmiştir.
-elbiselerini ver.
ben bayanım,tesettürümü nasıl veririm,tüm yalvarmalara rağmen alınmıştır.
-iç çamaşırınıda ver.
el insaf ey zalim.yapma bunu!
bu hengamede karşıdan bir yolsu görünür.yolcuya sormaya ve onun vereceği kararda anlaşırlar.
kadın derki ey yolcu!
bu zalim paramı aldı.
elbiselerimi aldı.
iç çamaşırlarımıda istiyor.
sen karar ver.
yolcu der ki : kızım onuda ver.
kadın :Allah belanı versin yolcu.siman müslüman simasına benziyordu .
yolcu :ver kızım dedim sana.
kadın çaresiz bir kayanın arkasına saklanıp iç çamaşırlarınıda fırlatır .
zalim alır ve gider.50 metresonra düşmanı ile karşılaşır ve öldürülür.
yolcu kadının parasını elbiselerini alıp bayana teslim eder.
bayan : sen neden yaptın bu zalimliği?
yolcu :kızım Allahın sabrının taşması gerekiyordu.sen iç çamaşırını vermeseydin taşmazdı.taşması için ver demiştim.gördün işte.
der.
ANLAYANA ...
teşekkürler Merve.