[İBRAHİM İNECİK]

On İki Yaşında ( Muhammed (A.s) )/İbrahim İnecik

Ey peygamber on iki yasındaydın
Çöl’de Ebu Talip ile..

Sen doğmadan öksüz idi kaderin
Doğdun yetim oldu yüreğin….
Küçücük bir nur idin Mekke’ye doğan
Güzel yüzünde hüzünlü bir tebessüm..
Sırtında nebilik mührü…
Daha on iki yasında idin…
Ve çölde yalnız ….
Çölde ıssız

Ebu Talip yoksul..
Ebu Talip mağrur
Yol uzun ve çetin; Ebu Talibin sırtında heybe
Dudaklarından dökülen adın
-Muhammed yakın dur ciğerime;
Çöl sıcak;
Çöl zalim;
Çöl haydut….

Daha on iki yasında idin
Amcan kervan’ın peşinde
Kervan Şam’a doğru giderken
Şam tüm ihtişamı ile bir Peygamber beklemekte…

Bâhira derler bilgin ihtiyar bir rahip
Gözü ufukta çölü izlemekte…
İçinde kıpırtılar…
o’da peygamber beklemekte

Mekke kervanı konaklıyor dinlenmek için;
Yol uzun;
çöl sıcak,
Muhammed yorgun..

Bir’den Bâhira’nın gözü takılıyor kervana
Donup kalıyor bakışları sessiz bir uğultuyla
Küçücük bir bulut gelenleri izlemekte
Yolculardan bir’inin amansız’ca peşinde



Emrolunan bulut Muhammed’in tepesinde
Sıcaktan bitap düşmesin diye;
O’nu gölgelemekte,
Ağaçlara takılıyor bu defa gözleri,
Ağaçlar eğip dallarını saygı gösterisinde,eğilmekte
Küçük Peygambere…

Bâhira şaşkın ,Bâhira sevinçli…
Anlıyor beklediği günün geldiğini
Haber salıyor Mekke’lilere..
- Ey Kureyş’liler sizin için yiyecekler hazırladım;
- Buraya gelmenizi istiyorum,
- Yaşlı ,genç,köle hür hepinizi davet ediyorum,

Çağrıya uyup manastıra geldiler
Bâhira hepsini izlemekte..
Gözleri bir Peygamber gözlemekte..
Bâhira üzgün aradığının orda olmadığını anlıyor;
Mahzun çehresi son bir gayretle soruyor;
- Geride bıraktığınız varmı ?diye..

Muhammed’i bırakmıslar geride
O kutlu peygamberi;
O beklenen misafiri
Kervan’a gözcü olmak gayesiyle

Muhammedi’de getiriyorlar…
Ve Bâhira ağlamakta….
Soruyor O’ na kafasındaki işaretleri;
Beklediği cevapları almakta,
Son bir kez nurlu sırtına bakmak istiyor;
Gözleri görüyor o Nûr-u Kûbra-yı
Tüm azameti ile Rabbin Mührünü taşımakta;

Muhammed… O bir Peygamber !!
Alemlerin Son rahmeti Rabbinin Sevgilisi…

Ebu Talibi çağırıyor hemen ;
Sakın bu Nûr-u şehre sokma diye
Benim gördüğümü Onlarda Görürlerse
Kıyarlar Rahmet-İ Muhammed’e..

Ve geri dönüyor Kutlu Nêbi Amcası ile Mekke’ye
Muhammed şaşkın olanlardan ;
Soruyor Amcasına
- o kimdi?
Ebu Talip ürkek , endişeli;
- Büyüdükçe ;diyor anlayacaksın

Bâhira hayatının son deminde ;
şükrediyor Rabbine,
Yanıyor kalbi ömrünün yetmemesine;
İman ediyor nur gibi parlayan Muhammed’e
Bahtiyar bir ölüm onu beklemekte….



Hz. Yuşa (A.s) Makamı...


İBRAHİM İNECİK

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]