Kayboldum Yâr/İbrahim İnecik
Cevabını bildiğin sorular sorma bana sevgili.. Sorupta her cümlede; beni yakma Sevgili... Bilmektesin; özlemim ne denli dehşetli ve elemli,, Bilirsin Vuslatı .. öyle uzak ve acı.. Gözlerine gelmek istiyorum.. Gelemiyorum.. Yabancı bir kentte yapayalnız kalmış gibiyim.. Yol bilmez.. iz bilmez.. sessiz ve mahzun bir halde.. Köşe başlarında oturup seni dileniyorum... Koybolduğun adresini ver bana sevgili.. acıya çıkarken sokakların..seni bulmak istiyorum... Kalp ağrımı dindirmek adına.. Kaç ten eskittiğimi hatırlamıyorum bile.. Ömrümü üçe böldüm .. senden önce ; seninle ve senden sonra.. En çok sevdiğim kısmı seninle olan o; sayılı an'lardı.. Çünkü beni bir tek sen anlardın.. Şimdi sorsan ..inan anlatamam..ne haldeyim.. bilmiyorum Yâr.. Ölümü bekleyen Cüzzamlı Bir sevda kalıntısıyım.. Her şey eskiyor ömrümde.. Yalnızca Sen.. Müstesna.. kayboldum uçurum kenarlarında dolaşırken.. beyaz bir zambağa takıldı gözlerim.. İntihara hazırlanan bir yürekten sonra.. doldu heybemdeki düşlerimden süzülen melodilerim... bir şarkı hediye etmişti sevgili... ''Kalbe dolan o ilk bakış.. unutulmaz.. unutulmaz.. İnsan unuttuğunu sanır... Unutulmaz... !! Adından gayrı bir şey kalmadı hanemde.. Geriye dönüp baktığımda .. kahreden bir sevdanın; boş duvarlarda yankılanan hüznü var.. Ve Ellerim sevgili.. hani ellerine değince kıyamet kıvılcımları saçan.. En şiddetli yürek sarsıntılarına sebep olan; o ellerin.. Şimdi kimbilir kimin teninde.. Kimin saçlarını dolaşıyor.. Bu Arsız ve hayasız sorular deli ediyor beni.. sevgili.. Öldür Artık Beni... İbrahim İNECİK