Medineweb ''Adem Güneş'ten çocuk terbiyesi ile ilgili sözler'' arşivi

[EyMeN&TaLhA]

Yemek yemek sosyal bir alışkanlıktır.

Çocuğun önüne tabak koyup 5 dakika içinde bitirmesini beklemek doğru değildir.

Yemeğe hep beraber oturmalı. Yemek saati keyif ve lezzet alınan bir saattir sadece karın doyurulan değil.

Çocuk önüne konulan yemekten keyif almalıdır. Damak tadının farkını oluşturmak için farklı tatlar konulmalı ve aceleye getirmemeli. Yavaş yavaş yerken tadını çıkarmasına fırsat verilirse çocuk yemek konusunda sorun yaşamaz.

[EyMeN&TaLhA]

Oyun ile çocuk bazen kişiliğini onarır... bazan acılarını bastırır.. bazen güncel yaşamda tamamlayamadığı işlerini tamamlar...
Çocuk için oyun, bir ihtiyaçtır..

[EyMeN&TaLhA]

Çocukların çok hareketli olduğu zamanlar zihinsel gelişimi tamamlama dönemleridir, onları engellemeyin, Hareket ettikçe zihinsel gelişimi artar,

Dil gelişimini destekleyin,

Küçük üç boyutlu yapbozlar,

Yüzme,

Evde tüylü hayvan [(kedi, sincap, tavşan) mümkün değilse, kafes hayvanları(kuş, balık)] beslenebilir.

[EyMeN&TaLhA]

Davranış bozukluğu, çocuğun duygu dünyasının bozulmuş olmasının dışavurumudur.

Hiçbir çocuk dünyaya geldiğinde davranış bozukluğuna sahip değildir.

İçinde bulunduğu çevrenin çocuğa hitap edememesinin sonucudur davranış bozukluğu…

Davranışlar duyguların sinyalidir…

Çocuk duygularında bir anormallik yaşadığında, bu anormalliği davranışlarıyla dışa vurur…

Çocuğun anormal davranışları üzerinde durmak yerine, bu anormal davranışlara sebep olan duygusal köken araştırılmalı…
Örneğin hiçbir çocuk doğuşta kıskanç değildir…

Çocuk ancak kıskançlık hissi uyandırılırsa kardeşini ve akranlarını kıskanır…

Çocuk kardeşini kıskandı diye onun kıskançlığı ile mücadele etmek yerine, ebeveynler kendilerine dönüp “hangi davranışlarının çocuklarında kıskançlık hissini uyardığını” araştırmalıdır…

Anormal davranışı oluşturan duygusal köken kalktığında, anormal davranış da ortadan kalkar…

[EyMeN&TaLhA]

Kendini yetiştirmemiş, içsel huzura erişmemiş ebeveynlerin çocuğu eğitme çabası, çocuğun mizacını bozar.
Çocuğunu eğitmek isteyen anne babalar işe önce kendilerinden başlamalılar.

[EyMeN&TaLhA]

En başarısız çocuk yapacağı işleri birine göstermek için yapan çocuktur...

Çocuğunun başarılı olmasını istemeyen ebeveyn yoktur neredeyse. Bu olağandır.

Gerçek başarı, çocuğun içten gelerek yaptığı işlerde elde ettiği başarıdır… Birilerine görünmek ve beğeni almak için sarf edilen başarı değil…

Çocuk için başarının motivasyonu annesinin, babasının, başkalarının onayını almaya dönüşürse, bu içten gelerek elde edilen bir başarı değildir…

Takdir beklentisinin oluşturduğu bir başarıdır…

Böyle bir çocuk, etrafında onu veya başarısını onaylayacak kimse olmadığında iş yapamaz hale gelir.

İçsel motivasyonun çağrısıyla harekete geçme yeteneğini kazanamamış çocuk, her ne kadar başarılı işler ortaya koysa da yaptığı işlerin motivasyonu kendisine ait değildir ve gerçek başarı bu değildir.

Ebeveyninin onayını almak için odasını derli toplu hale getirmeye çalışan çocuk, derli toplu çocuk değil, takdir edilmek için çaba harcayan çocuktur…

[EyMeN&TaLhA]

Duyarlılık eğitimi olmadan davranış eğitimi olmaz.

İnsanın davranışlarının kökeni duygulardır…

Davranış, duygunun görünür kısmıdır…

Çocuklarda, davranışın kökeninde hangi duygunun yattığını hesaba katmadan, direkt davranışı düzene koymaya çalışmak, pedagojik bir yanılgıdır…

Yalan söyleyen bir çocuğu, baskı ve zorlamayla yalandan vazgeçirmek, o çocuğa dürüstlük kazandırmak değildir…

Çocuk ancak duygularında olumluluk yaşarsa, davranışlarında da olumlu olur…

Duyguların olumlu olması, çocuğun kendini “değerli” hissetmesiyle mümkündür…

Olumsuz davranışların birçoğu, çocukta değerlilik hissi yoksunluğundan kaynaklanır…

Çocuklarda görülen olumsuz davranışlar, ancak değerlilik hissi kazandırılarak düzeltilir…

Baskı ve zorlamalar çocukta değersizlik hissini artırdığı gibi, olumsuz davranışları da çoğaltır…

[EyMeN&TaLhA]

Her anne baba, çocuklarının belirli yaş aralıklarında yaşadığı korkuların şahididir. Aslında, basit yöntemlerle atlatılabilecek olan bu geçici dönem, bazen, anne babaların eksik/yanlış tutumları sonucu, çocukların bütün bir hayatına yayılabilecek izler bırakabilmektedir.

[EyMeN&TaLhA]

AĞUSTOS BÖCEĞİ HİKAYESİNİ BİLİR MİSİNİZ?


Rezil olmayacak komşuluklar kurun, çocuğunuzdan utanmayın.


Ağustos böceğini bilirsiniz… La Fontaine’ in masalında geçer ya… Karınca çalışırken saz çalıp oyunlar oynarmış, karınca da ona kızarmış ya…
Ağustos böceği tam 17 yıl toprağın altında bir larva şeklinde bekler dünyaya gelmek için. 17 yıl sonra toprağın üstüne çıkar ve bir ağustos ayı kadar ömrü vardır…. Bir ay sadece dünyada kalır… Ağustos böceği bir ay dünyaya geldiğinde saz çalıp oynasa ne olur ki? 17 yılı o karanlık mahzenin içinde geçirmiş.

Çocuklarımız da öyle birkaç senelik bebeklik ve çocuklukları var. Sonra kurallar öğreteceğiz diye cenderelerin arasına sıkıştırıyoruz… Ne var ki koşsa zıplasa ne var? Şu anda “koşun” desem annelere misafirliklerde bir tane anne koşabilir mi? Çocukluk döneminiz bitti, çocukken koştunuz koştunuz, o dönemi bir daha yaşayamazsınız… o çocukluğu bir daha yaşamazsınız…


Koşsun coşsun çocuğunuz doyasıya çocukluğunu yaşasın ne var ki… Neden utanacağız ki? Utanacağımız komşuluklarla vaktimizi geçirmeyelim…
Anlayış seviyesi yüksek, çocuk merkezci bir hayat, insana insan olduğu için değer verip onu öyle kabul eden bir hayat sunulmalı çocuklara… Süslenmiş püslenmiş, yaşam alanı daraltılmış bir evde iseniz siz de çocuklarınız da zarar görürsünüz…


alıntıdır

[EyMeN&TaLhA]

Çocuğun sevdiği kişi olabilmek...

Çocuk onu seven kişiyle değil sevdiği kişiyle dost olur.

Çocuğun bozulmamış ruhu duruluk, saflık ve samimiyetten hoşlanır.

Sevdiği insanın zihninin arka planında bir şey olması çocuğu tedirgin eder.

Ve çocuk yetişkini hisseder… Duygularını da düşüncelerinde saklı tuttuğu gizli yanları da…

Yetişkin ne kadar doğal olursa çocuk kendini o kadar güvende hisseder…

Çocuğa güven ve emniyet vermeyen yetişkinin çocuğu çok sevmesi, çocuk için anlamlı değildir.

Çocuk-yetişkin ilişkisinde çocuğu sevmek değil, çocuğun sevdiği kişi olmaktır önemli olan…