Her gün bayram..!

[iklimya]

Her gün bayram..!

Zamanla anlıyor insan, 3-4 güne sıkışmış bir tatilden öte bir şey
bayram...
Hayata rasgele serpiştirilmiş ilahi ikramlar, kıymet bilen kullara
her daim bayram yaşatır.
Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde
soluksuz kalınca anlar insan...
Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık
öğretir; sevmeninkini yalnızlık...Sızlamayan her organ, hele de burun
direği bayramdır.Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, zihinden önce bedeni
kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp "Çok şükür bugünü de gördük"
diyebilmek...
Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.Küsken barışmak,
ayrıyken kavuşmak, suskunken konuşmak bayramdır.Bir sürpriz paketinden
çıkan hediye, tatlı bir şekerlemede üstüne serilen battaniye, saçlarını
müşfik bir sevgiyle okşayan anne bayramdır.
"Ona güvenmiştim, yanılmamışım"
sözü bayramdır.Hiç aldatmamış, aldanmamış olmak bayram...
Zorluklara tek başına göğüs gerebilmek, gereğinde haksızlığın üstüne yalın kılıç
yürüyebilmek bayramdır.
Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi, akşam
kapıda karşılayan yavuklu busesi, sevdalı bir elin tende gezmesi, nice
adağın ardından çınlayan çocuk sesi bayramdır.
Sonrasında gelen ilk diş bayramdır, ilk söz bayram, ilk adım, ilk yazı, ilk karne bayram...
Güne gülümseyerek başlamak bayramdır. "İyi ki yanımdasın" bayram, "Her şeyi sana
borçluyum" bayram, "Hiç pişman değilim" bayram...
Evlatların mürüvvetini görebilmek, eve dolu bir torbayla gidebilmek, konu komşuyla yarenlik
edebilmek, akşamları eskimeyen bir keyifle çay demleyebilmek
bayramdır.Zamanı donduran eski fotoğraflara nedametsiz bakabilmek, altı
çizilmiş eski kitapları aynı inançla okuyabilmek, yol arkadaşlarının yüzüne
utanmadan bakabilmek bayramdır. Alnı açık yaşlanmak bayramdır; ulu bir
çınar gibi ayakta ölebilmek bayram...
Bunların kadrini bilirseniz, kıymet
bilmeyi öğrenirseniz her gününüz bayram olur.Meraklanmayın, öyledir diye
size deli demezler. Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki
nankör akıllılıktan evladır.

HER GÜNÜNÜZ BAYRAM OLSUN!!
_Alıntı_

[Emekdar Üye]

Akşam yemeklerimiz bayram havasında geçti. Dostlarla beraber olduk, güldük güldürdük.

Nefis atına oruç gemi vurup dilediği gibi onu kontrol etmenin ve bir aylık eğitimle nefse baş eğdirmenin mutluluğunu yaşıyoruz.

Bir ay boyu kendi kusurlarımızı düşünme ve ALLAH’a affettirme işiyle uğraştığımızdan başkalarının kusurlarını görmeme ve rahatsız olmama saadetine kavuştuk.

ALLAH bizi cennete davet ederken, kafirler de cehenneme davet ederlerken biz, tercihimizi cehennemden kurtulup cennete gitmeyi tercih etmenin hazzını yaşıyoruz. (Bak. Bakara 221)

Dünyanın, bizim önümüze attığı haram tanelerinden uzaklaşarak dünya tuzağına düşmemenin tadını çıkarıyoruz biz, bu bayramlarda.

Kazancımızdan bize ağırlık verenleri ve bizi cennete giden yolda ağırlaştıranları zekat, sadaka, fıtra, fidye olarak verip hafiflemenin ve cennete doğru sevinçle koşmanın lezzetini tadıyoruz bu bayramda.

Doğudan ve batıdan “En büyük benim veya en büyük biziz” çığlıklarına karşı kulak tıkayıp bir ay boyu millet olarak yalnız akşam ezanının “ALLAHü ekber/En büyük ALLAH’tır” nidasına kilitlenerek birilerine anlamlı cevap vermenin huzurunu bayram havasında yaşıyoruz.

Üç yüz otuz beş günün beş vaktinde kırkar defa secdeye vararak başkalarına boyun eğmeyen bu başı, Ramazan ayı boyu yirmi rekatlık teravih namazında günde kırk defa secde ilavesiyle secdeye vardırmanın, biraz durunca bitlenen taneleri veya çürüyen meyveleri ALLAH’ın isteği üzerine öğle vakitlerinde yemeyerek cennet nimetlerine erişme ümidini taşıyarak yaşamanın sevincini taşıyoruz.

Gözlerden uzak yerlerde korumalar eşliğinde yemek yiyenlere karşı yemeğine dostlar davet ederek, sofralarda fakirlerle beraber olarak yemek yemenin bayramını yaşıyoruz.

Birileri gariplerin, zayıfların elindekini kapıp kaçarken, hortumlarıyla tüyü bitmedik yetimlerin hakkını kasasına kilitlerken bizler, kendi ellerimizdekini yememe ve gariplere, zayıflara yedirmenin hazzını aldığımızdan bayram yaparız.

Bizim bu halimiz, onların garibine gidiyor ve “Elindekini vermenin, yememenin yedirmenin ne anlamı var ki, bayram yapıyorsunuz” diye iç dünyalarındaki yangınların dumanı gibi zehirli sözleri dışa sızıveriyor.

Evveli rahmet, ortası mağfiret sonu cehennemden kurtuluş günleri olan Ramazanı dolu dolu yaşadığımız için bayram ederiz.

Karşılık beklemeden vermenin, yalan, talan ve gıybetten uzak durmanın, gönüldeki imanı amelle sulamanın ve sevap çiçekleri açtırmanın bayramını yaşıyoruz.

Buhari, Müslim ve diğer hadis kitaplarının rivayet ettiği bir hadise göre “Oruçlu için iki kere ferahlık vardır. Biri akşam iftar ettiğinde, diğeri Rabbine kavuştuğunda”.

Biz, imanla ölümü bile bayram kabul etmiş bir ümmetiz.

Bütün sevdiklerimizle Yaratana kavuşmak bizim için bayramdır.



Mahmut Toptaş - Milli Gazete

[su damlası]

Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.Küsken barışmak,
ayrıyken kavuşmak, suskunken konuşmak bayramdır...

[su damlası]

Bir ay boyu kendi kusurlarımızı düşünme ve ALLAH’a affettirme işiyle uğraştığımızdan başkalarının kusurlarını görmeme ve rahatsız olmama saadetine kavuştuk.

ALLAH bizi cennete davet ederken, kafirler de cehenneme davet ederlerken biz, tercihimizi cehennemden kurtulup cennete gitmeyi tercih etmenin hazzını yaşıyoruz. (Bak. Bakara 221)