>< Cemre İnsana Düşer.! ><

[su damlası]

>< Cemre İnsana Düşer.! ><

Bir işarettir cemre

Kara kışların ardından, soğuk beyazların arasından, pembeli yeşilli baharlar gözümüz önüne serilir
Bilinmezlikler içinden, tam vaktinde, rengi, kokusu, lezzeti yerinde nimetler gönderenden bir işarettir cemre
Kupkuru dallara yaprak yaprak can, suyu çekilmiş ırmaklara gürül gürül heyecan veren
Kuş sütünü eksik etmeyen sofraları kıskandıracak, herkesi doyuran ziyafetlere buyur eden birinden işarettir
Başlangıçtır cemre

Cemre, havaya düşer!

Yağmurlar sağılır bulutlardan, uzaklardan tertemiz nefesleri yüklenir getirir rüzgârlar Güneşin solgun yüzüne kan gelir, ışıl ışıl durdurulur üstümüzde Gökyüzüne her bakışımızda gözbebeklerimize cemreler düşer

Cemre suya düşer!

Bir taze tomurcuktur çocuk Rahmet, bardaktan boşanırcasına, annelerin göğsüne dolar, oradan dağıtılır bütün yavrulara Çocuk tomurcuklar çiçeklenir, çocuklar yarın, yarınlar bahar kokar

Cemre, toprağa düşer!

Toprağı dost, toprağı kardeş bilenlerin kanla suladıkları vatanlara mükâfattır cemre İnsan, kaleler geçer toprak için, geçilmesini istemediği topraklara kaleler diker Gülle gülle kalelere düşer cemre, fetih olurCemre, aşk olur kalbe düşer, bir Mehmed bir Mayıs günü Fatih olur

Havaya düşer cemre

Cemre, suya düşer

Toprağa düşer cemre

Cemreler, insan için düşer!

İnsan için süslenir baharda yeryüzü, her baharda semâdan, sırlara sarılı ikramlar gönderilir
İstemek ile şükür, tövbe ile affedilmenin binbir yolunda öyle hızlı koşarız ki Öyle çabuk varırız ki Kıskanır insanı baharlar
Çünkü Cemre, insana düşer!

alıntı..

[Esma_Nur]

su damlası Üyemizden Alıntı

Bir işarettir cemre

Kara kışların ardından, soğuk beyazların arasından, pembeli yeşilli baharlar gözümüz önüne serilir
Bilinmezlikler içinden, tam vaktinde, rengi, kokusu, lezzeti yerinde nimetler gönderenden bir işarettir cemre
Kupkuru dallara yaprak yaprak can, suyu çekilmiş ırmaklara gürül gürül heyecan veren
Kuş sütünü eksik etmeyen sofraları kıskandıracak, herkesi doyuran ziyafetlere buyur eden birinden işarettir
Başlangıçtır cemre

Cemre, havaya düşer!

Yağmurlar sağılır bulutlardan, uzaklardan tertemiz nefesleri yüklenir getirir rüzgârlar Güneşin solgun yüzüne kan gelir, ışıl ışıl durdurulur üstümüzde Gökyüzüne her bakışımızda gözbebeklerimize cemreler düşer

Cemre suya düşer!

Bir taze tomurcuktur çocuk Rahmet, bardaktan boşanırcasına, annelerin göğsüne dolar, oradan dağıtılır bütün yavrulara Çocuk tomurcuklar çiçeklenir, çocuklar yarın, yarınlar bahar kokar

Cemre, toprağa düşer!

Toprağı dost, toprağı kardeş bilenlerin kanla suladıkları vatanlara mükâfattır cemre İnsan, kaleler geçer toprak için, geçilmesini istemediği topraklara kaleler diker Gülle gülle kalelere düşer cemre, fetih olurCemre, aşk olur kalbe düşer, bir Mehmed bir Mayıs günü Fatih olur

Havaya düşer cemre

Cemre, suya düşer

Toprağa düşer cemre

Cemreler, insan için düşer!

İnsan için süslenir baharda yeryüzü, her baharda semâdan, sırlara sarılı ikramlar gönderilir
İstemek ile şükür, tövbe ile affedilmenin binbir yolunda öyle hızlı koşarız ki Öyle çabuk varırız ki Kıskanır insanı baharlar
Çünkü Cemre, insana düşer!

alıntı..

Cemreleri özledikmi ne arada cemreler insanın içinede düşer toprağım bilirmisin . Hani bazen karakış gelir ruhumuza,sonra birden cemre düşer ve bahar gelir. ruhumuzdaki baharların kışa dönemmesi dileği ile emeğine sağlık

[YASEMİN ATAMAN]

Esma_Nur Üyemizden Alıntı

Cemreleri özledikmi ne arada cemreler insanın içinede düşer toprağım bilirmisin . Hani bazen karakış gelir ruhumuza,sonra birden cemre düşer ve bahar gelir. ruhumuzdaki baharların kışa dönemmesi dileği ile emeğine sağlık

Cemre Gönle Düşende

Cemre sadece havaya, suya ve toprağa mı düşer? Bir de topraktan yaratılan insanoğlunun cemresi vardır. Asıl cemre insanoğlunun gönlüne düşer. Düşer de dört mevsim bahar olur…

Ne elle tutulur ne de gözle görülür, kor olmuş bir ateştir sanki cemre. Baharın canlanma muştusudur. Bütün canlılar özellikle insan için birçok güzelliğin başlangıcıdır. Eskiden büyüklerimiz yapacakları işleri cemrenin düşüşüne göre tertip ederlermiş. Toprak ısınmadan atılan tohum yeşermez diye bilindiğinden, özellikle çiftçilikle uğraşan büyüklerimiz cemre toprağa düşmeden ekinlerini ekmezmiş.

Cemre bir kor ateş gibi düşer havaya, suya ve toprağa… Cemre havaya düşende yeryüzünün havası değişir. Artık lodos yoktur. Zira bereketli bulutlar cemrenin sesini duyar duymaz, gezip gördüğü diyarlardan topladığı çiçek kokusuyla, insanın içini ısıtan bahar rüzgarıyla düşer yollara. Cemre suya düşende suyun sesi değişir. Artık hırçın değildir dalgalar denizde… Şefkatli bir annenin eli değmiştir üşüyen yüreğine. Cemre toprağa düşende toprağın kara bağrı ısınır… Bu kor olmuş ateş yedi kat derinliklere ulaşır da, katmer katmer toprağın damarlarında dolanır. Baharın içimizi ısıtan sıcak rüzgarı toprağın yüzündeki buzları eritir. Toprağın eli yüzü bütün bedeni yeniden can bulur…

Cemrenin düşüşüyle tabiat dile gelir. Bir kış boyu hazırladığı el emeği göz nuru birbirinden güzel çeyizlerini bahar mevsiminde sunar. Menekşeler nakış nakış dokur toprağın yüzünü. Meyve ağaçları rengarenk çiçeklerle bezenir. Yuvalara bereket, ferahlık, pencerelere kuş sesi, ağaçlara cennet kokulu çiçek, tarlalara bereket ve rahmet müjdelerini sunar. Bahar, sanatkara ilham kaynağı olur. Çocukların neşesi kadar saf ve temiz bir sayfa açar gönüllerde. Bütün bu güzellikler cemrenin müjdelediği baharın sesi soluğudur.



Cemre temiz gönüllere düşer

Cemre sadece havaya, suya ve toprağa mı düşer? Bir de topraktan yaratılan insanoğlunun cemresi vardır. Asıl cemre insanoğlunun gönlüne düşer. Tabi insan isterse cemrenin düşmesini… Sonsuz bir baharın kalplerde buluşmasını… Cemre düşecek kalbin güzelliğini Mevlana “Ey dost, şu dünyada gördüğün çiçekli, güzel kokulu bahardan başka gizli bir bahar daha var. O bahar dilberi ay yüzlüdür; bu gördüğün bahardan daha güzeldir, daha hoştur. O, temiz insanların gönüllerinde gizlenmiştir” diyerek ne güzel tasvir eder.

Cemre kalbe düşende bahar çiçekleri gibi sevgiler yeşerir. İşte o zaman asıl cemre aşk’ın dili, gözü olur. Cemrenin düşmesi için gönlün kapısını açmalıdır önce. Gönül bir irfan hazinesidir. “Gerçekten de Allah(cc) suretlerinize, mallarınıza bakmaz; fakat ancak gönüllerinize ve amellerinize bakar” hadisinde bildirildiği gibi gönül denen hazine Cenab-ı Hakk’ın nazargahıdır. Ve gönle düşen cemre bir daha gitmez geriye. Yeter ki kalbine cemre düşürenlerden olalım. Çünkü cemre gönle düşende dört mevsim bahar olur.

Zemzem YÜKSEL

[İnceSızı]

YASEMİN ATAMAN Üyemizden Alıntı

Cemre temiz gönüllere düşer

Cemre sadece havaya, suya ve toprağa mı düşer? Bir de topraktan yaratılan insanoğlunun cemresi vardır. Asıl cemre insanoğlunun gönlüne düşer. Tabi insan isterse cemrenin düşmesini… Sonsuz bir baharın kalplerde buluşmasını… Cemre düşecek kalbin güzelliğini Mevlana “Ey dost, şu dünyada gördüğün çiçekli, güzel kokulu bahardan başka gizli bir bahar daha var. O bahar dilberi ay yüzlüdür; bu gördüğün bahardan daha güzeldir, daha hoştur. O, temiz insanların gönüllerinde gizlenmiştir” diyerek ne güzel tasvir eder.

Cemre kalbe düşende bahar çiçekleri gibi sevgiler yeşerir. İşte o zaman asıl cemre aşk’ın dili, gözü olur. Cemrenin düşmesi için gönlün kapısını açmalıdır önce. Gönül bir irfan hazinesidir. “Gerçekten de Allah(cc) suretlerinize, mallarınıza bakmaz; fakat ancak gönüllerinize ve amellerinize bakar” hadisinde bildirildiği gibi gönül denen hazine Cenab-ı Hakk’ın nazargahıdır. Ve gönle düşen cemre bir daha gitmez geriye. Yeter ki kalbine cemre düşürenlerden olalım. Çünkü cemre gönle düşende dört mevsim bahar olur.

Cemrem önce sana sora bize düştü galiba kızınıza mı bu yazılar cemreme selammm

[su damlası]

Cemre nasıl bir şey diye düşünürdüm her zaman...
Ne olur cemre düştü dediklerinde?
Havaya,suya,toprağa düşermiş cemre...
Ne oluyor ne değişiyor anlamaya çalışırdım...
Ve gönlüme cemre düştü...



Gönlümün buz gibi havası ısındı bir anda,,,
Gönlüme akan kanlar buz gibi girdikleri gönlümden..



Cemreye dokunarak ateş gibi tekrar çıktılar...
Gönlümün toprağına düştü cemre...



Kır çiçekleri papatyalar laleler...
Mis kokulu sümbüller nergisler çiçeklerini açtı gönül toprağımda...



Doğanın yeşilliği...
Gökyüzünün mavililiği...
Ciğerlerimde dolaşan hava tanıştı cemre ile...



Gözlerime cemre düştü..daha bir güzel bakar oldum hayata...
Kalbim avcının ellerinde çırpınan serçe gibi oldu adeta...
Ürkek bir o kadar da heyecanlı...
Dudaklarım sevinçli bir haber almışcasına ...
Tebessüm etmek gülmek istiyor sürekli...

[su damlası]

Ele zincir düşer, gönle cemre,

yola bismillah…

[su damlası]

Kaç cemre düşmeli yüreğime,
ısınmak için yeniden
Unutmak için, yeşil nazarlarını,
kaç bahar geçmeli,
hasretinin üstünden

Kaç ceylan su içmeli,
sevda sebillerinden
Kaç güvercin uçmalı,
vuslat semalarında
Kaç yağmur ıslatmalı tenimi,
arınmak için özleminden




Kaç menekşe açmalı saksılarımda,
boyun bükmeden
Kaç ilkyaz yaşamalı gönlüm,
üşümeden
Ve
kaç sene,
kaç ay,
kaç gün,
kaç saat,
geçmeli,
akan kanı dindirmek için,
yaralarımın üstünden?



Seynur İnal

[su damlası]

Ve yeryüzüne cemre düşer...
Toprağın, suyun ve havanın tüm canlıların hasretini dindiren, o nadide, sevgi dolu cemre düşer.
Nice canlının beklediği bereket, yeryüzünde buluşurlar, hem de verdiği randevusunu hiç geciktirmeden.
Sözünde durur cemre ve onu bekleyen her şeyi mutlu eder.
Beklenir cemre...
Onu beklemek de kavuşmak kadar güzeldir.
Hasreti aylar sürer, kavuşulduğunda ise tüm yaşanan zorluklar unutulur.
Buz tutan yeryüzü, cemrenin yüreğindeki sevgiyle buluşunca erir, kendine gelir.
Toprağına, havasına, suyuna sevgi düşürür cemre.
Her beklenen güzel şey gibi, birçok güzelliğe gebedir cemre.
Her yeni umudun bir habercisi, her gözyaşının tebessümüdür adeta. Cemre düşmeden yeryüzüne, bekleyişin en güzelidir yaşanan. Hani bir söz vardır bilirsiniz:
“Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir” diye.
Gelecektir Hakk’ın verdiği izinle vaat ettiği zamanda cemre.
Bekleyen tüm canlılara hayat kaynağı olmaya, yeşermek için sevgi arayan lere sevgisini sunmaya, açılıp koku saçmak için bekleşen güllere dokunacaktır cemre.
Sevgi doludur o. Sımsıcak haberlerle gelir. Sarmaş dolaş olur onu bekleyenlerle.
Tüm sevgisiyle, tüm ahengiyle sarmalar onu bekleyenleri.
Yaradan(c.c) her yarattığının gönlüne aşkı koymuştur.
Öyle ya cansız dediğimiz taş bile, Rabbini anmaktan aciz değildir.
Ve fark ediyorum şimdi, cemre de o aşkla gelir yeryüzüne.
O aşkla sevgisini sunar onu bekleyenlere.
Her sevgi aşıladığında, aşkı bir kat daha büyür biliyorum.
Ve sınırlarını kaldırmıştır cemre, öyle ki bir gün bir bakmışsın senin de gönlüne düşüvermiştir.
Ve gönlüme düştü cemre...
En saf, en masum halinde yakalayıvermiştir seni.
En ihtiyaç duyduğun zamanda bulmuştur seni.
Hiçbir şeyin seni avutmayacağı bir anda gelmiş, konmuştur yüreğine.
Saymak isteyip de sayamadığım tüm güzellikleri taşıyan cemre.
Bereket olan, sevgi saçan, aşkı nakış nakış gönle işleyen cemre.
Herkese dokunur cemre, eğer beklenirse.
Tabi her canlının beklediği cemre farklıdır.
Beklenilen en güzel şeydir gönlüme değen cemre.
Yeryüzüne ait bir terim olarak bilinen cemrenin belli zamanları vardır.
Senede üç kere düşer yeryüzüne ve çok değerlidir.
Ama gönlüme düşen cemrenin zamanı yok, mekânı yok, öylece gelir dokunur yüreğime.
Öyle güzeldir ki benim cemrem, her saniye yüreğime dokundurur sıcaklığını durur.
Durmaz, hep hissederim onu ben. Hisseder misiniz bilmem.
Ama hissetmeyi bilenlere dokunur cemre.
Gönlüme düştü cemre...
Senede üç değil, her gün düşer cemre.
Toprak, hava, su değil adları.
Gönlüme düşen cemrem...
Adını sen koy...
"Alıntı"

[su damlası]

Önce havaya düştün kor bir ateş olarak. Kara fırtınaya meydan okudun çekilin suyla aramdan. Hava teslim oldu dayanamadı sıcak tebessümüne yol verdi suyla buluşmana.
Su araladı kapısını misafiri etti katreciklerinde barındırdı sıcaklığını.
Vazifen bitince yolcu etti toprağa doğru gittin. Dokunuverdin şefkatinle çocuğun başını okşar gibi toprağın yüzünü içine çekti bütün dokularına ikram etti merhametinden.

Oysa sen köz olmuş bir ateştin onlara zararın dokunmalıydı yok olmaları lazımdı.Hangi kudret eliyle talimat aldın ferman buyruldu yeteri kadar ısıtman için?
Senin onlara yardım etmen gerektiğini kim öğretti?
Hani aklın yok şuursuzsun başına buyruk davranman gerekmiyor mu?

Bunları sana yaptıran bütün mahlukatın hayatını idame etmesine sebep olan Zülcelal-i vel-ikram dan başkası olamaz.
Yarattığı mahlukatın dilinden en güzel anlayan Allah (c.c) dır.

Hava seni gördü müjde verdi suya toprağa bahar geliyor. Eskimeyen libasını sandığından çıkart. Gözleri gönülleri coştur tazeliğinle rengarenk açsın mis kokulu çiçekler.
Hayvanat alemi raks etsin yeniden haşroluyoruz diye.
İkramlarını sunarlar insanlığa bakın ibret alın.
Rabbimiz çok kısa bir zamanda nasılda ölmüş kurumuş cansız olarak gördüğünüz mahlukatı bir emriyle tekrar hayat verdi.

Ahiret aleminde de aynı böyle dirileceksiniz bahar haşrin küçük bir numunesidir.
İbretle okuyun bahar alemini sayfalarındaki inceliklerine iyi bakın diye ikazdır insanlara.

Hava su toprak senden nasibini aldı artık.

Sıra bana geldi cemre düştü gönlüme . Öyle bir dokunduki düştüm düşlerimden içeriye kayboluyorum.

Alevleri sıçrıyor damarlarıma kanım kor oldu yaktı azalarımı...Hayy dedim nefesim tükendi.

Huu sesinde haşroldum.

"Alıntı"

[su damlası]

Değil mi ki cemreler havaya suya ve toprağa düştüğü kadar ruhumuza da değmektedir.Ve değil mi ki bahar bir yığın hatıranın ayrıntısında ruha dair bir hikayedir.
Nazan Bekiroğlu