bir eylül vakti!

[GÖKCEN_AZRA]

bir eylül vakti!

DOĞDUĞUM GÜN!!!

İrdelenen bir geçmişin acımasız zamanlarına yolculuğum…

Zaman kaos zamanı, Ülkemiz çalkantılar ve iftiralar ile depremler

yaşarken ben “VAV” sessizliğinde huzurla kıvrılmışım kudsi yatağımda

“Muhyi” İsmi Şerifi ile Hayat üflenirken azalarım oluşmaya başlamış.

Sırasıyla “Hakim, Kadir, Rahim, Rezzak ve daha bir çok İsm-i Şerif

Yansımış varlığıma. Tıpkı bütün canlılara aksettiği gibi…

Daha doğmadan zulme ve acımasız iftiralara uğrayan Liderlerin hayatı

sahnelenmiş ruh dünyamda../

Hiç zorlanmamışlar adımı koyarken, daha doğmadan belliymiş zaten!

Sevdim adımı. Ruha huzur veren anlamını…

En yüksek, manen çok yüksek! Kim bilir? Ağırlığında ezildiğim, maddi

Hayatın hem çok güzel hem de acı yönlerinde kendimce zor bir

sınavın manevi kazancında yükselişiydi belki de,” hayat”…

Acı ve hüzün dolu bir gün, doğduğum gün! İdam sehpasında son

bulan vahşi çığlıkların sevinçlerine doğan güneş Ve masum insanların

acı ve ızdırap yüklü sessiz çığlıklarıyla dolu bir “Eylül” günü…

Hayat; Kimine bir gün doğumu, kimine bir gün batımı işte!

Asil, masum, sevgi dolu bir geçmiş! Sadakat ve teslimiyetin en duru

en temiz gerçeğine, zerrelerimin şahitlik edeceği “İMAN”ım Ve

Kur’an Hakikatlerinde Mana’nın izlerini sürmem!

İşte benim hayat yolculuğum! Eylül’üm, Sonbaharım…

Yapraklarını dökmeye meyletmiş hazanım. Hüzün mevsimim!

Ömrümün sonbaharında bazen hüzünlerden dökülen yapraklar

topluyorum kimi sarı, kimi kızıl. Tıpkı küçücük bir kız iken evcilik

oynamak için topladığım yapraklar gibi… Sonra biraz mutlu oluyor

gülümsüyorum, çünkü renklerini çok seviyorum…

Ama dünya işte! Bağlanmamı istemiyor Yaradan! Bir fırtına bir boran.

Darmadağın oluyor ruh dünyam!

Bir Hüzün sağanağına tutulan benliğim “Rahmet” kucağında dua dua

Hüzün akıtıp, huzur bulmaya meylediyor…

Bir Eylül Vakti işte!..


BERRİN GÖK

[Beytül Ahzan]

Eylül ..
nam-ı diğer Hüzün ..

emeğine sağlık abla ..

[GÖKCEN_AZRA]

eylüldür ya;
yaprak her tuttuğu daldan önce kurur,
sonra düşer!

insandır ya;
O da her güvendiği daldan önce kırılır,
sonra düşer...

[su damlası]

Çoktan kabuk bağladığını düşündüğüm yaralarım vardı.
Yanılmışım.
Yazmaya başlayınca onlar da bir sızlamaya ve bazende kanamaya başladı.
En çok tekrarladıklarım, en çok ihtiyaç duyduklarımdır.


T.Tufan

[GÖKCEN_AZRA]

Eylül ertesi... Kasım arefesi...
Baharla karışık hüzün denemesi...

Eylül hüznüne daha alışamamışken, ardı sıra gelen "Ekim" rüzgarları da
pek bir can alıcı esiyor; esrikleştiriyor insanı...üşütüyor!

Bir farklılık çöküyor üzerimize.
Abıhayat suyuna susamışlığın verdiği bir rehavet.
Kekremsi tatlar bulaşıyor her y/anımıza...

Ah bu suspus gönüllü mevsimler yok mu!...hüzne meftun!
Tebessümleri bile bir b/aşka...bir b/aşka t/adı ayrılıkların...

Eylül ertesi...Kasım arefesi...
Baharla karışık hüzün denemesi...

Bir yanda yeni başlangıçlara yelken açmanın arefesi,
diğer yanda hasret türkülerinin yakıldığı "an"lar.

Kıyıya vurmuş umutlar...hüzünlerin dayanılmaz serinliği...
sükutun en katıksız en derin hali...

Ben diyeyim "Eylül", sen de "Ekim!"...
Aynı makamın ezgileri...aynı terennüm...

name-i nur

[GÖKCEN_AZRA]

Bakışlar buz kalıbı kâlpler kaskatı anne
Alçalarak yükseldik her gün bir katı anne
Unutmak üzereyiz bir hâl hatır sormayı
Gel de sevgiyi öğret göster şefkâti anne...
Cemal Safi

[GÖKCEN_AZRA]

'Çevrendeki insanlar susacağı,
konuşacağı ve duracağı yeri bilmiyorlarsa,
sen fazla adım atmışsındır onlara…
Biraz geri çekil… '

[GÖKCEN_AZRA]

Huzur dolu içimde!
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın.
Beton çok soğuk üşüyorum...
(M.Yazıcıoğlu)

[GÖKCEN_AZRA]

Ben senin mutluluğunu istiyorum,
dedi,
Ve dediğini de yaptı,
aldı gitti...
alıntı

[Mihrinaz]

Ben bugün çalan zil sesiyle beraber Eylül saydım.
Düşen yapraklar gibi takvim yapraklarını saydım...

"Büyüselerde kurtulsam" hezeyanlarını dilime hiç vurmamışken, yine de kurtulamadım Eylül' e ve zil sesine kaptırmaktan emanetlerimi...Ağaçtan düşmeye koyulmuş yaprak gibi gitme sanfonileri çalıyorlar.
Bir tanesinden 15 Eylül , birinden 12 tane Eylül.... geçmez dediğimden bile 8 tane Eylül geçmiş..

Bu eylül Sapsarı kesildim...Burnumun ucunda bir ince sızı. .Dilimin ucunda bilmediğim dualar..Sözlerim Eylüle sitemkar. .Gözlerim ............suçlu arayışında...


Ben sevmiyorum artık Eylül'ü.. Sabırla, aşkla büyümelerini, gelişimlerini izlediğim başaklar; Bugün sulak yerde bırakmışım gibi boy verip gidiyor.
Bugün "Eylül diyorlar" ve "Zil sesi" diyorlar...

"Eylül zil sesinide al düş yakamızdan git" diyesim var...Dilimi isyana vurmaktan korkuyorum. ..

Engel olamıyorum..
Hükmedemiyorum...
Tutamıyorum...
Acizim Allahım...

Başını önüne eğip, Eylül saymaktan vazgeçip, beyninde çalan zil sesine kulak verme zamanıdır ey fâni ...

Değil bir dakikası salisesine bile hükmedemiyorsun..
Zamanı Tutamıyorsun...
Acizsin..



Allhümmeğfirlî ....