Ölümün Güzel Sözleri

[Seleme]

Ölümün Güzel Sözleri

Ölüm; doğduğum ilk andan beri alnıma yazılmış, rengini bilmediğim bir yazı. Nasıl
oluyor da hayat akıp gidiyor avuçlarımızdan, geçmez dediğimiz anlar bile yılların arasına sıkışıp gidiyor. Hep bir yerlere yetişmenin peşinde koşmaktan, ölüme koştuğumuzu anlayamıyoruz. Boynumuza doğduğumuzda taktığımız o ipin çekilme vakti geldiğinde şaşkınlıktan alamıyoruz kendimizi. Hiç aklımıza gelmeyen ölüm karşımıza dikildiğinde sanki çok uzun yıllar önce tanışmış ama yıllardır görmediğimiz biriyle karşılaşmış gibi oluruz. Tabi böyle bir ölümden Allah muhafaza etsin…


Nice ölümler vardır ki hasretle beklenir…
Nice ölümler vardır ki sevda ateşi gibidir…
Nice ölümler vardır ki sevgiliye kavuşmaktır…
Rabbine kavuşmak için geçen bir ömrün son
hasret demlerine şahit oldum.

Acaba Berat Gecesi'nde ömrümüze ne kadar vakit biçildiğini ya da biçilen o vaktin bize haber verildiğini düşünebilir misiniz? Yoksa tüyleriniz mi ürperdi?

Bir Berat akşamı melekler etrafınıza toplansa, üç Berat'ın kaldı deseler
"Elhamdülillah, Rabbim sana kavuşmaya az kaldı." mı dersiniz yoksa telaşa mı kapılırdınız ya da hiç umursamaz mıydınız

Öyle bir an gelecek ki, biz daldığımız dipsiz kuyunun karanlığındayken, ölümün gözleri parlayacak; o an ya çok korkacağız ya da kurtuluş en büyük sevincimiz olacak. Necip Fazıl ne güzel de dillendirmiş bu hâli:

"O dem ki perdeler kalkar, perdeler iner,
Azrail'e hoş geldin diyebilmek de hüner"

Böyle bir hünerimiz var mı acaba?

Ölüm ve ötesi aklıma geldiğinde bir korku düşer içime,
Üstad'ın dediği gibi:

"İşaret bekliyorum yağız atım eğerli
Yanarım sorarlarsa ne getirdin değerli"

Ölümü unutmam diyemem; ama unutmamak için elimden geleni yapmam gerekiyor. Eğer bir gün Azrail'in gelişi şaşırtırsa beni ve bu şaşkınlığın yanında, eşantiyonu korkuysa eğer, Eyvah! demek gelir içimden geçen ömrüme. Ama şaşkınlığın yanında bir demet gül, bir taş zemzem getirirse Azrail, dilimde şahadet, kalbimde imanım ve karşımda Resûl olursa eğer, başıma taçlar takarsa, dilimde ve kalbimde bir hamd DEĞMEYİN KEYFİME

[Sümeyra]

Ölüm güzel şey budur perde ardından haber
Eğer güzel olmasaydı ölür müydü peygamber?????????

[KEVİR]

ancak peygamber efendimiz bizi ölümü istemekten men ettiğinide unutmayalım

Resulullah (S.a.v.)'in işiteceği bir tarzda, Sa'd İbn-i Ebi Vakkas (r.a.) ölümü istedi.
Resulullah, (S.a.v.)«Ölümü isteme, eğer Cennet ehlinden isen kalmak sana daha hayırlıdır, eğer cehennem ehlinden isen, ne acelen var ki, ona koşuyorsun» diye buyurdu.

[antivirüs]

Kapı kapı bu yolun son kapısı ölümse;
Her kapıda ağlayıp son kapıda gülümse!
Allah (c.c) hepimize kelimeyi şahadet getirerek ölmeyi nasip eder inşallah...

[İnceSızı]

Siyahların ardında gizlenen bir düştü hayat.Bayramları kalplere sığdıramayan heyecanla taşmak isterken güneşler battı yüreğimde gözlerimde kurudu yağmurlar üzerimi ört gece Üşüyorum

Dökün toğrağı üzerime ölüyorum.

[cancotanak]

Yadında mı doğduğun zamalar? Sen ağlar idin gülerdi alem,
Öyle bir ömür geçir ki, mevtin sana hande olsun halka matem.

[enderhafızım]

Ölüm ile ilgili sözler

• Ariflerin ölümüne üzülmeyin o gafillerin gözünden kaybolmak içindir Süleyman Hilmi Tunahan
  
• Ayakta ölmek, dizüstü yaşamaktan iyidir Tactius
• İnsanlar uykudadır, öldükleri vakit uyanırlar Hadis-i Şerif
• Kabre yılanlar dışardan gelir sanmayınız Sizin kötü amelleriniz kabirde sizin için engerek yılanıdır Abbadi
• Ölenin kıyameti kopmuştur Hadis-i Şerif
• Ölümü istemek güzel değildir Ölüme hazırlıklı olmak güzeldir Mehmet Feyiz Efendi
• Ölümün bizi nerede beklediği belli değil, iyisi mi biz onu her yerde bekleyelim Montaigne
• Ölüm, bazen ceza, bazen bir armağan, çoğu zaman da bir lütuftur Seneca
• Ölülere kötü söylemeyin Zira bu sebeple hayattaki yakınlarını incitmiş olursunuz Hadis-i Şerif
• Ölüm eski bir şeydir, amma her insana yeni görünür Turgenyev
• Sana nasihat edici olarak ölüm yeter Hadis-i Şerif
• Üç şey ölümün ardından kabre gider: Ailesi, malı ve ameli Bunlardan ikisi döner, birisi kalır Dönenler: ailesi ve malı, kalan da: amelidir Hadis-i Şerif
• Meyve veren ağaca kuru denilmediği gib, eseri devam eden zevâta da ölü denmez Süleyman Hilmi Tunahan

alıntı