GELENEĞİN TAHRİF ETTİĞİ BAZI KAVRAMLAR

[Mihrinaz]

GELENEĞİN TAHRİF ETTİĞİ BAZI KAVRAMLAR

GELENEĞİN TAHRİF ETTİĞİ BAZI KAVRAMLAR:

VESİLE: Allah'ın rızasını kazanmak için yapılan bütün eylemlerimiz, mücadelelerimizdir.
Şirksiz bir iman, infak, salih amellerdir.
Uydurulan aracılar değildir. Allah bize can damarımızdan yakındır. Aracılık şirktir.

RABITA: Kenetlenmek, birlik olmaktır.

SADIKLAR: Allah ile olan sözleşmesine bağlı kalanlar, imanlarının gereğini yapanlardır.

VELİ: Allah dostu diye çevrilip istismar edilen bu kavram özel kişilere has değildir. Takva sahibi her mü'minin velisi Allah'tır, her mümin aynı zamanda birbirinin velisidir.

HALİFE: Yeryüzünü imar eden demektir. Ayetlerden anlaşıldığı üzere insan Allahın halifesi değil yeryüzünün halifesidir.

MEHDİ: Hidayet eden demektir. 1400 yıl önce gelmiş bir daha gelmeyecektir. Kur'an'dır.

ALİM: Bu kavram Kur'anda özel olarak din adamı sınıfı olarak değil genel olarak bilgi sahibi olanlar/bilenler, bilinçli olanlar, aklını kullananlar anlamında kullanılmaktadır. Gelenek tarafından kasıtlı olarak çarpıtılmaktadır.

KADER: Alın yazısı değildir. Allahın yaratmasında koyduğu ölçüdür. Allah insanın dilemesini dilemiş irade vermiştir. Bu da kaderdir.

İHLAS: Dine Allahın kitabı dışında birşey katmadan Allaha kulluk etmek, dini Allaha has kılmaktır.

TAKVA: Allahın emir ve yasaklarına riayet ederek O'nun azabından korunmak, Allah'a karşı bu sorumluluk bilinciyle yaşamaktır.

TESBİH: Yaptığı her işi Allahı hesaba katarak Allahın rızasına göre yapmaktır.

ZİKİR: Her eyleminde Allahı hatırlamak, Allah ile birlikte yaşamak, Allahı aklımızdan çıkarmamaktır. Kuran zikirdir. Bu manada Kuran aklımızdan çıkarmamamız gereken doğru bilgilerdir, hatırlatmadır.

SABIR:Başına gelen sıkıntılara kader deyip beklemek değil, göğüs gererek, mücadele ederek Allaha tevekkül etmektir.

ŞÜKÜR: Verilen nimete teşekkür etmekten ibaret değildir. Verilen nimeti Allahı tesbih ederek değerlendirmektir. Aklın şükrü aklını kullanmak, malın şükrü infak etmektir.

ŞEFAAT: Eşlik etmek, öncülük etmek, destek olmaktır. Kuranda günahkarlara, cehennemliklere destek olmak, arka çıkmak yoktur.

CİHAD: Adam öldürmek değil adam kazanmaktır. Toprak fethetmek değil gönülleri fethetmektir. Kısaca Allah yolunda olanca gücüyle mücadele etmektir.

KÂFIR: Dinden çıkan, inkâr edenden çok Allahın ayetlerini/hakikatleri bile bile görmezden gelen veya üstünü örten demektir. Araplar tohumun üstünü toprakla örttüğü için çiftçiye kâfir derler.

MÜŞRİK: Allah'a inanmayan değil, Allah'a inanıp da başka varlıklara Allah'a ait nitelikleri isnad eden, böylece Allaha ortak koşandır.

AYET: Bu kavram bir çok yerde mucize olarak çevrilmektedir. Oysa mucize ''aceze'' kökünden türeyen ayrı bir kelimedir, âciz bırakan demektir. Bu kavram yaklaşık 300 yıl sonra tedavüle sokulmuştur. Ayet ilâhî kudret delilleri demektir. Kur'an ayetleri, kainat ayetleri hepsi Allahın ayetleri, delilleridir.

HADİS-İ ŞERİF: Şerefli söz demektir. Kur'anda Allah "ehsenel hadis", yani en güzel söz olarak kendi sözüne/Kur'an'a işaret etmektedir. Nebimizin sözleri de elbette değerlidir fakat söylediği kesin değildir, zan'dır rivayettir. Dinin kaynağı değil bilginin kaynağıdır.

CUMA NAMAZI: Cuma suresi 9. ayetten de anlaşılacağı üzere cuma namazı değil, cuma günü öğlen namazı vaktinde toplanmaktır. Buna cuma toplanması diyebiliriz. Bu emir kadınları da kapsar.

SEFER NAMAZI: Namaz kısaltma ehliyeti verilen sefer namazından kasıt tehlike arzeden seferlerdir. Turistik seyahatlerde namaz kısaltılamaz.

HAMR: Haram edilen hamr alkollü içeceklerden ibaret değildir. Hamr aklı örten herşeydir. Uyuşturucu da haramdır.

NEBİ: Yüksek makam demektir. Allahın kendisine kitap verip makamını yükselttiği kişidir. Her Nebiye kitap verilmiştir. Her Nebi aynı zamanda Resuldur.

RESUL: Kitabı hiçbir şey eksiltmeden ve katmadan insanlara ulaştıran elçi, tebliğ edendir. Resule itaat tebliğ ettiği Allahın ayetlerine itaattir. Aynı zamanda mektup yani iletilen mesajın kendisi de resuldur.

MAKAMI MAHMUD: İddia edildiğinin aksine şefaat makamı değildir. Makam Kuranda belirli yerler için kullanılmıştır. Örneğin İbrahim makamı, Süleyman makamı. Nebimize vaad edilen makam da bu niteliktedir.

İsra 76'dan itibaren okunduğunda anlaşılıyor ki, Nebimize şu mesaj veriliyor; ''sana Mekkeyi dar ediyorlar, sen buradan çıksan bile onlar da fazla kalamazlar. Senden öncekilere de uyguladığımız sünnet budur. Sen Rabbine kulluk et, Ona sığın. Umulur ki Rabbin öncekilere yaptığı gibi seni de makamı mahmud'a ulaştırır. Buradan net olarak anlaşılıyor ki makamı mahmud Medine'dir.

FEDRİBU: Nisa 34'te kadını dövün diye çevrilen bu kelime dövün değil, geri çekilin, yol verin anlamındadır. Ayette geçen ''nuşuz'' yerinden kalkmak demektir. Bir sonraki ayetle birlikte okunduğunda yerinden kalkıp gitmeye karar veren kadına nasihat fayda etmiyorsa yol verin mesajı içerir.

NEBİYE SALÂT: Salavat çekmek değil, Nebi'nin dâvâsını desteklemek, omuz vermek ve nebiye hadis adı altında ona isnad edilen iftiralardan onu tenzih etmektir.

KÜN FE YEKÛN: Ol der ve oluş sürecine girer demektir. Elbette Allah dilerse ol dediği hemen de olur fakat kavram bunu ifade etmemektedir. Sünnetullah gereği her mahlukatın bir oluş süreci vardır.

MA MELEKET EYMANUKUM: Geleneğin ''ellerinin altında'' diyerek çevirip cariyeliğe meşruiyet kazandırdığı kavram ''sözleşme ile yani nikah ile sahip olduklarınız'' ve yönetimimiz altında olanlar anlamına gelir. İslamda kölelik, cariyelik kesinlikle yoktur.
Bugün kullanılan koruyucu aile de bu kavramın içerisine girer.

HALİDİNE FİHA EBEDA: Orada ebedi olarak kalacaklar diye çevrilen kavramın doğru çevirisi ''orada ölümsüz olarak süresiz kalacaklar''dır. Kelime köklerine inildiğinde huld ölümsüzlük, ebed süresizlik demektir. Nebe 23, Hud 107 ve 108'e bakıldığında bu sürenin, çok uzun olmakla birlikte sonu olduğu apaçık ortadadır.

VE KEVAİBE ETRABA: Nebe 33'te geçmektedir. Tomurcuk memeli yaşıtlar değil, topraktan çıkan tomurcuk, yumru mahsüllerdir.

MİN DUNİLLAH: Yanlış çevrilen en önemli Kur'anî kavramlardan biridir. ''Allah'tan başka'' diye hatalı çevrildiğinden dolayı toplum müşrikleri Allah'tan başkasına tapan, Allah'tan başkasını ilah edinen olarak bilmektedir. Oysa kavram Allahın berisinde/peşisıra/astında/yakınında demektir. Yani insan en üstte Allah'a inanmakla birlikte O'nun astında başka varlıkları da ilahlaştırır, ilah edinir, böylece şirke dişer.

ZEKAT: Zekat sadece maddi bir kavram değildir. Hem maddi hem manevidir. Zekat arınmanın bedelidir.

Zekat; yeri gelir para, altın vb. değerlerdir, yeri gelir bağını, bahçesini, mahsülünü, evini, yurdunu, aracını, yeri gelir gücünü, imkanını, yeri gelir aklını, ilmini, yeri gelir bir parça ekmeğini, bir bardak çayını paylaşmaktır.

Kısaca; paylaşabilecek ne imkanımız varsa onu paylaşmaktır.
Bu yüzden zekat; erkek, kadın, zengin, fakir ayırt etmeksizin tıpkı namaz gibi herkese farzdır.

Daha fazlası için Kuranı lütfen anlayarak okuyun,
Allaha emanet olun...
Şinasi Güneş