Toplumsal Özgüven ve Özgüven Eksikliği

[Esma_Nur]

Toplumsal Özgüven ve Özgüven Eksikliği

İmam Humeyni'nin düşüncesine baktığımızda ve yaşamını incelediğimizde şu gerçeği görmekteyiz ki İmam, peygamberlerin yolunu izlemekle yetinmeyip, davranış, cesaret, tedbir, sevgi ve sade yaşamak bakımından da kendinden sonraki insanlara bu konuda örnek olmayı başarmıştır. Bu büyük şahsiyet, bir asıra yakın sürekli ve yorgunluk bilmeyen bir mücadele sürdürmüştür.

İmam, insanların kurtuluşunun gerçek öncüsüydü ve süper güçlerin heybet ve yenilmezlikleri düşüncesini ayaklar altına alarak her şeyden önce Müslümanlar arasında büyük bir devrim gerçekleştirdi. İmam milletlerde “özgüven” duygusu, “direniş” ve “cesaret hissi” yarattı, kendilerini ecnebilere karşı hor gören gençlere güç verdi. İmam uyanış ıslahatçısı, siyaseti bilen bir âlim,” yeni düşüncelere” sahip bir bilgin ve “cesur” bir arifin en somut örneğiydi. Rahmetli İmam Humeyni toplum yönetimini başarıyla uyguladığı gibi kalplerin yolunu çok iyi belin bir insandı.

İmam Humeyni (ra) başta gençler olmak üzere halkaözgüven ve güçlü iradeli olmayı hep tavsiye ediyordu. Ama siyonist, sömürgeci ve istismarcı güçlerin en etkili yöntemlerinden biri insanların gerçek şahsiyetlerini değiştirmek, egemenlikleri ve sulta altındaki toplumların hüviyetlerini hiçe saymaktır. Her millet veya ideoloji mensupları hüviyetini ve sahip olduğu gerçek konumunu tanımazsa şahsiyet bunalımına müptela olur ve mukavemetini kaybederek değerlerden yoksun bir duruma düşer.

Hz. İmam (r.a) uzman bir doktor gibi batının kurduğu gizli ve aşikâr tuzağın İslam âlemine dâhili uşakları yoluyla nüfuzunu zamanında teşhis ederek bu hastalığı İslam ümmetine bildirdiği gibi şifa verici ilaçlarını da sunmuştur.

Hz. İmam‘ın (r.a) üzerinde durduğu mühim ve hassas noktalardan biri „özgüven eksikliği” dir. İmam bu konuda şöyle buyurmaktadır: “Önemli hususlardan biri, her milletin kendi derdini, problemlerini tespit etmesi, tanıması ve ilacı ve tedavisini de bulmasıdır. Batılıların bizi kendimize yabancı kıldıklarını ve bizim hiç bir şey olmadığımızı, her ne varsa batılıların olduğuna inandırmışlardır.

İmam(ra) başka bir konuşmasında şöyle diyor: “Özgüven eksikliği hastalığıönceden planlanmış bir programdır, batılılar bizi kendimize yabancılaştırmak ve apayrı bir varlığa dönüştürmek için bu konuda kafa yormuşlardır.”

Hz. İmam (r.a) bu hastalığın tedavisi hakkında şöyle buyuruyor: “Biz benliğimizi, hüviyetimizi kaybetmişiz, kendimizi bulmamız gerekir. Biz ne idik, bizim birçok bilim dalında büyük bilim adamlarımız vardı. Gelecek nesillerimizi de düşünmemiz gerekir. Eğer bu özgüven eksikliğimizi tedavi etmezsek bir çok tehlikelerle karşı karşıya kalacağımızı bilmemiz gerekir. Eğer özgür ve hür olmak istiyorsak hiç bir tarafa ve yöne yönelmeden ilk önce fikrimizi özgür kılmamız gerekir.”

Muasır tarihe baktığımızda Müslüman halkların en büyük hastalıklarından birinin “özgüven eksikliği” olduğunu görmekteyiz. Bu hastalığın meydana geliş sebebine bakıldığında birçok faktörün olduğunu görebilmekteyiz. Bu faktör ve etkenlerden en mühimi “şüphe” ve “diğerlerine karşı hayranlıktır”.

“Özgüven eksikliğini” meydana getiren önemli sebeplerden ilki sayılacak kadar önemli bir konuma sahip olan “kültür” ve “inanc” hakkında “gaflette” bulunmak ve “cahil” kalmaktır. Müstekbirler ve sömürücü güçlerin saldırısı ve hücumu karşısında direnecek ve mukavemet gösterecek sağlam bir ideolojiye ve kültüre sahip olmadığından dolayı dayanacak bir takati kalmayacaktır ve ardından “özgüven yenilgisi” meydana gelecektir. İslam düşmanlarının insanlar üzerinde hassas bir şekilde durdukları ve uğraşı verdikleri mühim yöntemlerden biri onları “kendilerine yabancı” ve “gaflette” bulunmaya sevketmektir. Kendisine yabancı olan şahıs düşman kültürüne karşı o kadar hayranlık duyar ki kendi hayat tarzını ve düşüncelerini düşmanın ona biçtiği ölçü ve ayarla tatbik etmeye çalışır. Her şeyi düşmanının önerdiği bilgilerle tarif etmeye çaba gösterir. Bu aşamadan sonra eğitimine, giyim kuşamına ve hayatın tüm aşamalarına bu kültürü hâkim kılmaya ve diğerlerini de kendisine benzetmeye uğraşı verir.

Bu aşamalardan sonra yavaş yavaş sahip olduğu kendi kültürünü küçümsemeye ve hor görmeye başlar. Sonunda kendisini düşmanın saldırısı karşısında sığınaksız ve tenha görür. “öz güvenini” yitirmiş insanlar hakkında Kuran şöyle buyurmaktadır:“Melekler kendi nefislerine zulmedenlerin hayatına son verecekleri zaman derler ki: "Nerede idiniz?" Onlar: "Biz, yeryüzünde zayıf bırakılmışlar (müstaz'aflar) idik." derler. (Melekler de "Hicret etmeniz için Allah'ın arzı geniş değil miydi?" derler. İşte onların barınma yeri cehennemdir. Ne kötü yataktır o?” (Nisa:97)

Özgüven eksikliğinin oluşmasındaki etkenleri:

1-Gaflet: Bilinmelidir ki “özgüven eksikliğinin” kaynağı ve kökeni “kendine yabancı” olmaktır. Bunun sebebi ise kendi değerini ve yüceliğini unutmak ve kaybetmekten, hava ve hevese ve şeytani vesveselere teslim olmaktan kaynaklanır.Kendileri Allah'ı unutmuş, böylece O da onlara kendi nefislerini unutturmuş olanlar gibi olmayın.(Haşr:19)

2-İrade Zayıflığı: Sonu “teslimiyetle” ve“yenilgiyle” sonuçlanacak olan bir uçurumdur. Bu tür görüş zayıflılığı düşmanın ilk yok edeceği ve teslimiyetle sonuçlanacağı insanlardır.

3-Korku: Birçok insan düşmanın içi boş heybeti ve propagandası karşısında korkarak mukavemet gösteremez.

4-İman Zayıflığı: Bu özelliğe sahip insanlar Allah’ın gaybi yardımları karşısında tereddütlerinin olduğunu gösterir. Hak Teala’ya olmaları gereken tevekkül ve inayette kusurlarının olduğu bir gerçektir.

5-Dünyaya Bağlılık: Bu belaçoğu insanları kendisine müptela kılan en mühim unsurlardan biridir. “Böylelikle kendi ihtişamlı-süsü içinde kavminin karşısına çıktı. Dünya hayatını istemekte olanlar: ‘Ah keşke, Karun'a verilenin bir benzeri bizim de olsaydı. Gerçekten o, büyük bir pay sahibidir’ dediler.”(Kasas:79)

İslam düşmanları geçmişteki dünya perestlerin, zevk düşkünlerinin yönteminin aynısını daha modern bir tarzla insanları, özellikle de kariyeri olan kişileri avlamak için her türlü hileye başvururular.

BÜLENT AYYILDIZ

[YaŞuHa]

Senin için aplacım

[muallime]

''Batılıların bizi kendimize yabancı kıldıklarını ve bizim hiç bir şey olmadığımızı, her ne varsa batılıların olduğuna inandırmışlardır.''Alıntı..

Bizim bir hiç olduğumuzu batılılar mı bize aşıladı gerçekten.Yoksa biz iman zayıflığından dolayı korkuya ve acizliğe mi düştük?

Bize aşağılık kompleksini batılılar değil ,zamanın rejimleri aşıladı inandırdı.Devlet eliyle buna inandırıldık.Ne yaptıysa müslüman müslümana yaptı.Şimdi de devam ettiği gibi...En büyük sıkıntı Müslümanın kendisi...Eğer Müslüman kendi güçlü olsaydı.Düşman bize tesiri olmazdı.

Viyana kapılarına gelen Kara Musafa Paşa(idam edilen)nın başarısız olup Avusturya askerleri çadıra geldiği zaman çadırın içindeki depdebeye ve ihtişam karşısında şaşırırlar.O atlas kumaşlar..Mücevherler...

Yani Müslümanların gerilemesinin sebebi olarak avrupa yı amerikayı görmekte bir aşağılık kompleksinin ürünü bir cümledir ne yazık ki....

Muasır tarihe baktığımızda Müslüman halkların en büyük hastalıklarından birinin “özgüven eksikliği” olduğunu görmekteyiz. Bu hastalığın meydana geliş sebebine bakıldığında birçok faktörün olduğunu görebilmekteyiz. Bu faktör ve etkenlerden en mühimi “şüphe” ve “diğerlerine karşı hayranlıktır”.Alıntı

Muasır tarihimiz müslümanların özgüven eksikleriyle mi doludur.?Tam tersine 1850lere kadar tarihimiz şanlı kahramanlıklarla doludur.Ne olduysa aşağıya doğru düşüş son 150 yılık bir zaman diliminde olmadı mı?Cumhuriyet rejımı de eksik parçayı tamamladı.

Bundan sonra ne olacak ona bakmak lazım..

[Esma_Nur]

YaŞuHa Üyemizden Alıntı

Senin için aplacım

Arada birde olsa sonra seni aramizda gormek guzel...hediyen icin tsk ederim çok nziksin))))

[Tuba_]

allah razı olsun editörüm güzel paylaşı...

[İslaminesil]

Eywallah kardeşim....
İmamın bu sözü Asırlara şahandır...
Muasır tarihe baktığımızda Müslüman halkların en büyük hastalıklarından birinin “özgüven eksikliği” olduğunu görmekteyiz. Bu hastalığın meydana geliş sebebine bakıldığında birçok faktörün olduğunu görebilmekteyiz. Bu faktör ve etkenlerden en mühimi “şüphe” ve “diğerlerine karşı hayranlıktır”.