Şehir Faresi İle Tarla Faresi

[NUR]

Şehir Faresi İle Tarla Faresi

ŞEHİR FARESİ İLE TARLA FARESİ

Çok eskiden tarla faresi ile şehir faresi arkadaş olmuş. İkisi birbirlerini çok severmiş. Aralarında güzel bir dostluk kurulmuş. Şehir faresi sık sık tarla faresini ziyaret edermiş.Tarla faresi arkadaşına yer altındaki kovuğunda çeşitli ağaç tohumları ve bitki kökleriyle ikramda bulunurmuş. Birlikte kırlarda güzel vakit geçirseler de,bu hayat ve yiyecekler şehir faresine biraz YAVAN gelmiş...

Arkadaşının dünya gözünün açılmasını isteyen şehir faresi bir gün arkadaşını yemeğe davet etmiş.
-Bu akşam bize gel. Sana güzel bir sofra hazırlayayım. Azıcık miden bayram etsin, demiş.
Bu davete tarla faresi çok sevinmiş. Yiyeceği yemeklerin hayalini kurmaya başlamış. Bütün gece rüyasında peynirler, tatlılar, pastalar görmüş. Bu arada şehir faresinin evinde bir telaş bir telaş... Çeşit çeşit yiyecekler, pastalar hazırlanmış. Bütün gün koşturup durmuş.

Akşam tarla faresi kalkıp gelmiş. Bakmış, masanın üzeri çeşit çeşit yiyeceklerle dolu. Masada hiçbir şey eksik değilmiş. Hemen sofraya oturmuşlar. Ziyafet neşeli başlamış.
Tarla faresi önce pastadan bir lokma alacakmış. Tam çatalını uzatmış, dışarıdan sesler gelmiş.

Şehir faresi hemen deliğine kaçmış. Ardından da tarla faresi kendini zor atmış deliğe.
Korkudan kalpleri küt küt atıyormuş.
Tarla faresi sormuş:
-Evin kedisi olabilir mi?
Şehir faresi cevap vermiş:
-Sanırım onun gürültüsüydü.

Yeniden sofraya oturmuşlar. Ama artık neşeleri kaçmış, tedirgin olmuşlar.
Tarla faresi bu kez çatalını böreğe uzatmış. Tam lokmayı ağzına atacakmış, yine sesler işitmişler.Apar topar ikisi de kendilerini deliğe atmış. Yüzleri korkudan sapsarı olmuş.
Korkudan tir tir titriyorlarmış.

Tarla faresi sormuş:
-Evin hanımı olabilir mi?
Şehir faresi cevaplamış:
-Belki odur bilemem.
Sesler kesilince delikten çıkmışlar.
Şöyle etrafta dolaşırken yine sesler gelmiş ve ‘PAT’ diye bir sesle tarla faresinin yüreği ağzına gelmiş...

Bir de bakmış ne görsün arkadaşı kapana tutulmuş kıvranıyor;şehir faresi acıdan kuyruğunu kıvırmaya, yanık yanık ağlamaya başlamış.

Yaşadıklarından sonra bunu da gören tarla faresi, şehir faresine demiş ki:

-Ah arkadaşım! senin yaşadığın bu hayat benimkinden çok daha renkli ve zevkli ama...



-SONUNDAKİ BU ZIRLAMA VE KUYRUK KIVIRMA HİÇ HOŞUMA GİTMEDİ...!!!