Furkan'ın Gözüyle

[İslaminesil]

Furkan'ın Gözüyle

Furkan ULUDOĞAN - 17/05/2014 - 09:51 Ne zamanki memleketimdeki ve şu an birlikte kaldığımız üniversiteli abilerle tanışana kadar. Onların bana sevmediğim bir şey olan kitap okuma alışkanlığını sevdirene kadar. O abiler sanki benim ilgi alanlarımı veya zaaflarımı biliyorlarmış gibi benim sevmediğimi sandığım bir alışkanlık olan kitap okumayı benimle buluşturdular. O günden bu yana kitap okuma sevgisi oluştu içimde.
FURKAN'IN GÖZÜYLE

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Sözlerime başlarken herkesi Allah’ın selamıyla selamlıyorum. Esselamunaleyküm
Öncelikle benim bu seviye gelmemde benimle aynı evi paylaşan abilerimin ve kardeşlerimin yardımlarınıbelirtmeliyim. Allah’ın yardımı ve onların vesilesi ile bu aşamaya geldim ne mutlu onlara.
Çünkü önceki Furkan ile sonraki Furkan arasında fark olmadığını söylemek yanlış olur herhalde.
Yukarıda dediğim gibi önceki Furkan ‘ın doğru zannedip İslamnazarında yanlışolan bir takım malayani işlerle uğraştığı bir gerçektir. Örnek verecek olursam yanlış arkadaşlıklarkurmak boş işlerle uğraşmak gibi.
Ne zamanki memleketimdeki ve şu an birlikte kaldığımız üniversiteli abilerle tanışana kadar. Onların bana sevmediğim bir şey olan kitap okuma alışkanlığını sevdirene kadar. O abiler sanki benim ilgi alanlarımı veya zaaflarımı biliyorlarmış gibi benim sevmediğimi sandığım bir alışkanlık olan kitap okumayı benimle buluşturdular. O günden bu yana kitap okuma sevgisi oluştu içimde.
Okuduğum kitaplarda önder kişilerin davranışlarını ve tutumlarını yaşantıma geçirmeye çalıştım.
İstediğim seviyeye gelmesem de kademe atladığımı fark ettim zamanla.
İnşallah başta Allah’ın yardımı ve büyüklerimin öğütleriyle o aşamaya gelirim.
Önceleri o kitapları okur yanlış yaptığım zaman kendimi cezalandırırdım. Daha sonraları ise bunları bırakmayı veya uzaklaşmayı öğrendim. Başıboşluğu veya boş aşamayı üniversite ortamına girince daha çok görme imkânı buldum. Bu ortamı fırsat bilip burada her türlü pisliği yapmayı tercih ediyor olmalarının temel nedenlerinden biri İslam’ı bırakıp beşeri ideojilere kapılmalarıdır. Çünkü kızı olsun erkeği olsun bir elinde telefon bir elinde sigara boş işlerle oyalanmalarıdır. Maalesef kızlar erkeklerle,erkekler de kızlarla olsun bu yanlışı yapmaktan geri durmuyorlar. Ne yazık ki üniversite ortamına girince bu gibi hatalara azda olsa bende düştümancak Allah’ın yardımıyla bu yanlış işleri bıraktım.
Tanıştığım üniversiteli abilerimin dediği ne kadar doğruymuş, ne yazık ki üniversitelerin aslında o kadar da çok önemli bir yer olmadığını söylerlerdi. Sebebi ise gerçek anlamda görev ifa edemiyor yani dini ve beşeri ilimleri hakkıyla veremiyor olmalarıydı. Üniversite’deki insanların ekseriyeti bu yanlış amaçlar doğrultusun da ilerliyor. Diplomayı alınca her şeyin biteceğini sanıyorlar. Ama asıl işin bu okullardan mezun olduktan sonra başladığının farkında bile değiller. Bu insanların ileride bu gibi sorunlarla karışılaştıklarında ne gibi çözüm getirecekleri muamma…(Tabiki bunları sorun görüyorlarsa...)
Sizlere belirttiğim gibi bu örnek aldığım insanlar döneminde de sorunlar olmuş ama bu insanların hayatlarında böyle başıboşluk olmamış, herkes bir amaç doğrultusunda ilerlemiş.
O insanların her birinin gayesi var olduğu için boşlukta kalmamışlar hiçbir zaman;
Gaye ve dava adamlığına örnek verecek olursam, ŞEYH AHMET YASİN, ömür boyu felçli olmasına rağmen İslam için mücadele etmekten başka gayesi olmamıştır.
Üniversiteleri ilim yurdu olmaktan çıkaran diğer bir faktör ise devlet destekli bir takım yanlış politikalardır. Çünkü insanları gerçeğe ve doğruya sevk etmekten çok bu yukarıdaki etkenlerden dolayı bilinçsiz ve şuursuz insanların yetişmesine sebep oluyor ne yazık ki.İslamın güzelliklerinden uzak tutuldukları için insanlarda gerçeğe aykırı bu ve buna benzer yollara başvuruyorlar.
Gözlemlediğim kadarıyla bizim sınıfta bile örneklerini bulabilmek zor değil doğrusu.
Allah’a ne kadar hamd etsem azdır çünkü hakkı ve hakikati bilen abilerimin dediklerine kulak astığım ve bana gerçeklerin ne olduğunu gösterdikleri için.
Keşke bu başıboş yaşıyorlar diye nitelendirdiğim insanlar da benim karşılaştığım gibi abilerle karşılaşsalardı.
Ha bu arada bana bu hayırlı konularda yardımcı olan abi ve kardeşlerim,ne parelelci,ne yataycı nede dikeycidirler. Sadece ve sadece "Allah'a çağıran Salih amellerde bulunan ve ben Müslümanlardanım diyenden daha güzel sözlü kim olabilir." ( Fussilet Suresi 33. ) ayetini şiar edinenlerdir.
İşte İslam’ın güzelliği burada görebilene tabi herkese nasip olmuyor böyle insanlar…
Gönül daha çok yazmak ister ama ben burada sözlerime son verirken benim diğer gençlere göre farklı olmama yardımcı olan sevgili abilerimin hepsinden ALLAH RAZI OLSUN DİYOR, SAYGILARIMI SUNUYORUM.