Yüreğin dili/ KABE

[Nebevi Sevda]

Yüreğin dili/ KABE

KABE’DEN DÖNEN VE KABE AŞKIYLA YANAN AŞIKLARA

Uzun bir yolculuktur hazırlığın,yüklenirsin sana lazım olacakları.Gurbettir seni çeken ;senden olan sılaya hasret ..
Yolumuz uzunudur,aşığın maşuğuna kavuşma anını çektiği sabırsızlık sabrı..
Haydi koy geridekileri vaz geç, vaz geçileceklerden ve hızını al koyul o kutsal yola..Yolumuz uzun ve meşakkatli .

Varırsın Medine’ye medeniyetin beşiğine insanlığın efendisine...
Usul ve sessiz adeta derinden bir iç çekerek varırsın ağır adımlarla varılacak olan o güzel Ravza’ya.
Efendim !can Efendim! ben geldim ümmetinden aciz bir garib bir o kadarda sevdalı.
Tutamazsın kendini. Alın koyarsın yeşil halıya,secdede hıçkırık ve gözyaşı,ıslanır adeta yeşil halı.Daha kimleer ağlamadı ki burada ey efendim! daha kimler geldi geçti bu diyardan; senin o hasret çeken mekanından.Gözlerin ağlamaktan kan çanağı, kalkmak istemessin Ravza’dan.Al canımı cananım can verilesi bu diyardan..
Düşlersin Efendini ne çile, ne ızdırap ey Efendim !bende senin sağlığında yanında olsaydım elbet Uhud’da bir Ebu Dücane, eşini ve yaralı yavrularını kenara bırakan nerde ALLAH’ın Resulu diye canını veren bir Sumeyra...
Dualara kapanırsın ve Rabbim Yolundan Ayırma der oracıkta taa oracıkta efendime veda eder Mekke’nin yolunu tutarsın..

EY MEKKE !Peygamber Diyarı,Vahyin hamuruyla yoğrulmuş,taşlaşmış kalplere su serpen Mekke...
Aç kapılarını bir kere daha bizlere, uzaklarda kalmış, hasret çeken biz sevdalılara...
Girersin Kabe’ye Erkam kapısından,yüreğin kıpır kıpır kalbin sökülecek adeta eriyen mum..
Kabe’yi ilk gördüğünde kapılırsın duaya ALLAHUEKBER! Ne kadar yüce, nekadarda ihtişamlı Rabbimin mekanı..
Duanı edersin ve niyet ederek girersin erler meydanına. Ben de döneyim, döndükçe eriyeyim.Erisin içimde ki nefis ve nefse dair ne varsa.
Dayanamaz benim nazik bedenim ve yüreğim; ağlamak, ağlamak beyin eriyene kadar ağlamak, göz yaşlarım sel sel olup rahmet bulana kadar ağlamak..
Yürürsün usul adımlarla Kabe etrafında, sevdiklerinin adına Tavaf yapmaya.Kaptırmışsın kendini, kaptırılacak onca heva ve hevesden uzak yanlız Rabbin adına.
Gece olmuş yorulmuş ve susamışsın aşkına ve aşıklar adına.Zemzemden su içer Hatem’de namaz kılar Makamı ibhahime yönelir seyre dalarsın Kabe’yi..
Tekrar ağır ve kendinden emin adımlarla kalkarsın yerinden,zorlarsın kendini evladını kaybetmiş Hacer gibi tekrar alana girmek istersin.Şişmiştir artık ayak tabanların atamazsın adımlarını ve bir hamle haydi bir hamle der gene ayaklarını sürükleyerek dönersin o aşkın adına...Dersin duanın başına Rabbim Yolundan Ayırma..
Gitme vakti ey can !kalk gitme vakti, son tavaftır , son duadır, bu son senın sonundur belkı ama daha niceleri bu acı sonu tatmıştır. Dönersin Kabe’ye ve ey Kabe! bir gün mutlaka ama mutlaka geleceğim ve geleceğiz .Bu kutlu ümmetle.Tekrar feth edeceğiz seni.Ağır adımlarla ve ayaklarımızı emin adımlarla basa basa şehre gireceğiz ey Mekke’

RABBİM BİZLERİ BU YOLDAN ASLA AYIRMA....