Ölümü Çok Hatırlamak sünnettir

[nurşen35]

Ölümü Çok Hatırlamak sünnettir

İmanı olan, akıllı , ergenlik çağına ulaşmış her kadın ve erkeğin ölümü çok hatırlaması sünnettir. Çünkü; ölümü çok hatırlamak emirlere sarılmaya ve günahlardan sakınmaya sebep olur , haram işlemeye cesareti olmaz. Peygamber Efendimiz (sav) ''Lezzetleri yıkan, eğlencelere son veren ölümü çok hatırlayınız '' buyurmuştur.
Din büyüklerinden bazıları hergün bir kere ölümü hatırlamayı adet edinmiştir. Muhammed Bahaeddin-i Buhari hazretleri ise hergün yirmi kere kendini ölmüş, mezara konmuş olarak düşünürdü. Ölmek yok olmak değildir, varlığı bozmayan bir iştir. Ölmek ruhun bedene olan bağlılığının sona ermesi, ruhun bedenden ayrılması, insanın bir halden başka bir hale dönmesidir.
Ömer bin Abdül'aziz hazretleri ; '' Sizler ancak ebediyet, sonssuzluk için yaratıldınız . Lakin bir evden , bir eve göç edersiniz '' buyurmuştur. Ölmek , mü'mine hediyedir, nimettir. Günahı olanlara ise musibettir. Fakirlere rahat , zenginlere azabtır.
Akıl , Allah'ü Teala'nın hediyesidir. Cehalet, doğru yoldan çıkmaya sebeptir. Zulüm, insanın çirkinliğidir. İbadet , gözün nuru olan sevinç ve neşedir.
İnsan ölümü istemez, oysa ki ölmek fitneden hayırlıdır. İnsan yaşamayı sever, oysa ki mevt ona hayırlıdır. Mü'minin ruhunun bedenden ayrılması , esirin hapisten kurtulması gibidir. Mü'min öldükten sonra , bu dünyaya geri gelmek istemez. Yalnız şehitler dünyaya geri gelip tekrar olmak ister.
Mü'mini rahata erdirecek sadece Allah'ü Teala'ya kavuşmaktır. Eğer bir kimsenin ölümünde hayır yoksa , hayatında da hayır yoktur. Azrail aleyhisselam, İbrahim aleyhisselamdan ruhunu almak için izin isteyince
- Dost dostun canını alır mı? der. Allah'ü Teala Azrail aleyhisselamla haber gönderip
- Dost dosta kavuşmaktan kaçınır mı? diye buyrunca
- Ya Rabbi ruhumu hemen al, diye dua etmiştir.
Allah'ü Teala'nın emirlerine uyan bir mü'mine , ölümden daha sevinçli birşey olamaz. Rabbini seven ölümü de sever. Cennet'i seven ve ona hazırlanan insan ölümü de sever.
Müslüman ölmeden önce sürekli tevbe etmeli, kul hakkı altında kalmamaya dikkat etmelidir. Hakları sahiplerine verip helalleşmeli ve Allah'ü Teala'nın haklarını da ödemelidir.




Gönül Pınarı ( Alıntı )

[nurşen35]

Ölümü hatırlamak sünnettir..

[su damlası]

Ölüm Uyku Gibi Tatlı Olsaydı
- Mezar Taşına Tatlı Rüyalar Yazılırdı (!)

[nurşen35]

İmtihanınız sol tarafınızda olduğu zaman şöyle söyleyin kendinize

'' Dünyada daha önemli şeyler var sus kalbim. Evvela ölüm var ''

[aişenur]

İnsan ölmeye gelmiştir. o halde Korkma!!
(lütfi bergel)

'ölmeden evvel ölünüz'den daha büyük nasihat mi var..

[VuslatAksa21]

Ölüm
Ölmüyor...

[nurşen35]

Zaman ilerlese de
Hakikat hep aynıydı.
Çünkü ; insan
İnna Lillah'tan başlayıp
İnna İleyhi Raciun'a
Doğru giden bir yolcuydu

[nurşen35]

Şu dünya koca bir yalan iken
Gerçeği arar durur insan
Ölüm en güzel nasihat iken
Hiç ölmeyecek gibi yaşar insan
Herkes kaybetti, ölüm kazandı
Mezar taşlarına Hüvel Baki kazındı....

[nurşen35]

ÖLECEĞİN GÜN İÇİN TELAŞLANMA!

Onca değer verdiğin bedeninin başına neler gelecek diye kaygılanma!
Ne olacak, nasıl olacak diye hiç üzülme!
Çünkü Müslüman kardeşlerin senin için gerekenleri yapacaklar :
1- Elbiselerini bedeninden çıkaracaklar.
2- Bedenini yıkayıp gusledecekler.
3- Yeni elbisen olan kefeni bedenine giydirecekler.
4- Evinden dışarı çıkaracaklar.
5- Ve yeni evine, kabre götürecekler.
6- Cenaze merasimin için birçokları işlerini bırakıp gelecekler.
7- Özel eşyalarını toplayacaklar.
Elbiselerin, çanta ve ayakkabıların, ne varsa hepsini seçip ayıracaklar;
Muvaffak olurlarsa onları sadaka olarak fakirlere dağıtacaklar…
Emin ol, sen öldükten sonra kimse işini gücünü bırakıp senin hasretini çekmeyecek.
İşler ve ticaret kaldığı yerden devam edecek.
Senin görevin bir başkasına devredilecek.
Malın ve servetin bölüşülecek, mirasçıların hepsini sahiplenecek.
Sen ise kazandığın o malların hepsinden tek tek hesaba çekileceksin.
Öldükten sonra senden
Alınacak ilk şey adındır.
O nedenle öldüğünde sana
“cenaze” derler; kimse seni isminle çağırmaz.
Sana namaz kılmak için geldiklerinde, adını sormaz,
“Cenaze nerede?” diye sorarlar.
Omuzlarında taşıdıklarında ve defnettikleri zamanda da adını söylemez,
Cenazeyi tutun derler…
O hâlde, dikkatli ol;
soy, nesep, milliyet, para ve makam seni aldatmasın…
Bu dünya ne kadar değersiz, karşılaşacaklarımız ise ne kadar da büyük ve
Korkunç!
Öldükten sonra senin için üç tür üzüntü olur:
1- Seni biraz tanıyanlar,“Yazık !” derler.
2- Seni daha fazla tanıyan dost ve arkadaşların birkaç saat veya en fazla birkaç gün üzülür, sonra da
Şakalarına ve gülüşlerine devam ederler.
3- Yokluğunu ve ayrılık acısını derinden hisseden ailen ise birkaç hafta, birkaç ay veya en fazla bir yıl üzüntünü yaşarlar,
Sonra da seni kendi hatıralar arşivine atarlar.
İşte bu şekilde senin halk arasındaki öykün son bulur.
Güzelliğin, sağlığın, çocukların, evin, eşin, malın ve mülkün ne varsa hepsi elinden çıkar ve gerçek
öykün başlar.
Yani ahiret hayatın…
Peki, ölüm için, kabir için, ahiret içi ne kadar hazırız. ?
Bu, üzerinde durmamız ve çokça düşünmemiz gereken bir gerçektir.