osmanlıca giriş

[f_kryln]

osmanlıca giriş

Osmanlı Türkçesi alfabesi Arap alfabesine dayanır.28 harften oluşan Arap alfabesine Farslar kendi dillerinden 3 ses eklemişler ve harf sayısını 31’e çıkarmışlardır. Bu alfabenin harfleri Türkçedeki adlarıyla şunlardır:


ا ب پ ت ث ج چ ح خ دذ رز ژ
س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ك

ل م ن وه ى

Soldan sağa sırasıyla: elif, be, pe, te, se, cim, çim, ha, hı, dal, zel, rı, ze, je, sin, şin, sad, dad, tı, zı, ayın, gayın, fe, kaf, kef, lam, mim, nun, vav, he, ye.


i) Bitişen ve bitişmeyen harfler:
(1) Bitişmeyen Harfler:Bunlar yazıda sadece kendilerinden önceki harflerle bitişir.
ا دذ رز ژ و
(2) Bitişen Harfler: Hem kendileriyle hem kendilerinden önce ve sonra gelen öteki tüm harflerle birleşir. Bu nedenle başta, ortada ve sonda oluşlarına göre değişikliğe uğrarlar.
ب پ ت ث ج چ ح خ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ك ل م ن وه ى


-Ünlü ve Ünsüzlerin yazılışı:Türkçenin ünlü seslerini yazıya geçirmek için bu alfabe yetersiz kalmıştır.
Ünlülerin Yazılışı: ‘’a’’ ve ‘’e’’ ünlüleri için ‘’elif(ا )’’ kullanılır. ‘’ı ‘’ ve ‘’i’’ sesleri için ‘’ye(ى)’’ ; ‘’o,ö,u,ü’’ ünlüleri için de ‘’vav(و)’’ kullanılır.

[Fatıma-i Zehra]

OSMANLICA TÜRKÇESİNE GİRİŞ


Günlük dil: Sözlü anlatım dilidir.
Yazı dili: Yazılı anlatım dilidir. Alıntıların sesçe nitelik ve niceliklerinin korunması kaygısı bu dile tam bir karma dil niteliği kazandırmıştır.
Dil kalıbı: Dilde birden çok kelimenin öbekleşmesi ile oluşmuş belli özelliklerle tanımlanan yapılardır.
Fesahat: Bir kelimenin açık, ses nitelikleri korunarak, pürüzsüz ve yanlışsız olarak söylenmesi ve kullanılmasıdır.
Ünlü değeri: Bir ünlüyü diğer ünlülerden ayıran ve ses yolunda oluşması sırasında beliren nitelik ve nicelik özelliğidir.
Süslü söz: Eskiler sözün süslülük niteliğine ‘belîğ’ derlerdi.
Doğu Türkçesi: XIII. yüzyıldan sonra ortaya çıkan yazı dillerinden biri. XV. yüzyıldan sonra
‘Çağatayca’ adıyla anılmıştır.
Osmanlı Türkçesi Alfabesi

و ه ن م ل ك ق ف غ ع ظ ط ض ص ش س ژ ز ر ذ د خ ح چ ج ث ت پ ب ا ) C ( ء ى


* Osmanlı Türkçesi Oğuz Türklerinin Anadolu’da kurdukları yazı dilinin ayrıldığı üç
dönemden ikinci için kullanılmaktadır.
* Oğuz Boylarının konuşma diline dayanan ve “ Batı Türkçesi, Batı Oğuzcası ve
Türkiye Türkçesi olarak adlarla anılan bu yazı dilinin ilk dönemine “Eski
Osmanlıca, Eski Türkiye Türkçesi ve Eski Anadolu Türkçesi gibi adlar verilmiştir.
Bu dönem Osmanlı Devletinin XV. Yy’ın ikinci yarısına kadar uzanır.
* Halk Dili: Genel olarak günlük hayatta insanların iletişim kurmakta kullandıkları dil,
yani konuşma dilidir.
* Halklılaştırma: Başka dillerden alınmış kelimelerdeki yabancı sesleri halk tarafından kendi
dilinin ses düzenine uygun hale getirilmesidir.
* Halk dili: Konuşma dili.
* Edebiyat Dili: Yazı dili.
* Fesahat: Bir kelimenin açık ses nitelikleri korunarak pürüzsü< ve yanlışsız olarak söylenmesi
ve kullanılmasıdır.
* Doğu Türkçesi: Çağatayca
* Yazı: Bilgi ve düşünceyi aktarmakta kullanılan bir araç, bir işaretler sistemidir.
OSMANLI TÜRKÇESİ ALFABESİ


* Osmanlı Türkçesi, Arap alfabesinden oluşur. 28 harflik Arap alfabesine Farsçadan 3 harf daha
eklenerek harf sayısı 31’e yükseltilmiştir.
ؤ و ة ه ن م ل گ ڭ ك ق ف غ ع ظ ط ض ص ش س ژ ز ر ذ د خ ح چ ج ت پ ب ا V ء ى ئ ي


BİTİŞEN VE BİTİŞMEYEN HARFLER


BİTİŞEN HARFLER ( Munfasıl Harfler )
ى ئ ي ن م ل گ ڭ ك ق ف غ ع ظ ط ض ص ش س خ ح چ ج ت پ ب *
BİTİŞMEYEN HARFLER ( Muttasıl Harfler )
* Yazıda yalnızca kendilerinden önce gelen diğer harflerle bitişirler. Birbirileriyle
öncede gelse ve sonrada gelse bitişmezler.
ه ) و ژ ز ر ذ د ا * ) Ha-i Resmiye ( Şekilce he ); bir ünlü yerine kullanıldığında bitişmez.
HARFLERDE ŞEKİLCE BENZERLİKLER
غ ع ظ ط ض ص ش س ژ ز ر ذ د خ ح چ ج ت پ ب *
* Günlük hayatta en yaygın olan yazı türü Rık’a denilen yazıydı.

ALINTIDIR

[nurşen35]

HARFLERİN BİTİŞME BİÇİMLERİ
*
EL YAZISINDA BİTİŞMEYLE İLGİLİ ÖZEL DURUMLAR.
*
OSMANLI ALFABESİ İŞARETLERİNİN LATİN ALFABESİNDEKİ KARŞILIKLARI
Ses Yolu: Gırtlağın ortasında bulunan ses dudaklarından başlayıp dudaklara ve burun deliklerine uzanan yoldur.
ARAPÇAYA ÖZGÜ HARFLER
* E ء ع ظ ط ض ص ذ ح -hemze
* Yalnızca Arapçaya özgü olan harfler; ص ع ج ث


FARSÇADAN ALINMIŞ HARFLER
گ ژ چ پ *
ا – 1 : a, e
ب – 2 : b
پ – 3 : p “ Farsçadan alınmıştır.
ت – 4 : t
ث – 5 : s “ peltek s” olarak adlandırılan bu ses yalnızca Arapça kelimelerde bulunur.
ج – 6 : c
چ – 7 : ç
ح – 8 : ha “ Yalnız Arapça kelimelerde bulunur.
خ – 9 : hı
د – 10 : d
ذ – 11 : zel “ peltek z” diye adlandırılmıştır. Arapçaya özgü bir sesin işaretidir.
ر – 12 : r
ز – 13 : z
ژ – 14 : j “ Farsçadan alınmıştır.
س – 15 : sın “ s ”
ش – 16 : şın “ ş “
ص- 17 : sad “ s “ Arapçaya özgü bir sesin işaretidir. Türkçenin kalın sıradan kelimelerinde
س yerine kullanılmıştır.
ض – 18 : dad “ d “ Arapçaya özgü bir sestir. Dolayısıyla yalnızca Arapçadan alınma
kelimeler de kullanılır.
ط – 19 : tı “ Arapçaya özgü bir sesin işaretidir.
ظ – 20 : zı “ Arapçaya özgü bir sesin işaretidir. Kalın sıradan birkaç kelimede ز yerine kullanılmıştır.
ع – 21 : ayın “Arapçaya özgü ünsüz bir sesin işaretidir. Yalnız Arap asıllı kelimelerde karşılaşılır.
غ – 22 : ğayın “
ف – 23 : f
ق – 24 : kaf “ k “ Üç dilde ortak sesin işaretidir.
ك – 25 : kef “ k, g, ğ, n. Farslar g’yi k’den ayırmak için bu harfin “keşide” ( گ ) denilen
çizgisini ikileyerek yazmışlardır.
Öte yandan Türkçenin genizsi n sesini ayırt etmek için de kimi metinlerde üstüne
üç nokta ڭ konulmuş bir ayrı biçim kullanılmıştır.
ل – 26 : lam “ l “
م – 27 : mim “ m “
ن – 28 : nun “ n “
ه – 29 : h
و – 30 : vav v, o, ö, u, ü
ي – 31 : y


YARDIMCI İŞARETLER ( Sesler )
Hareke: Arapçada kısa ünlüleri göstermek üzere kullanılan yardımcı işaretlere verilen addır.
Üstün: : Harfleri a ve e olarak okutur.
Esre: : harfleri ı ve i olarak okutur.
Ötre: : Harfleri o ö u ü olarak okutur.
Şedde: Tek yazılan bir harfi iki kere okutur. ( Havva , belli )
Med: ~ : Arapçada ünlü uzunluklarını göstermek için kullanılmıştır.
Cezm: : Arapçada bir harfin harekesiz okunduğunu gösterir.
Ayrılma Eki ( -dan -den ): Medli Elif: آ


TÜRKÇENİN ÜNLÜ VE ÜNSÜZLERİNİN YAZILIŞI


ÜNLÜLERİN YAZILIŞI
* Dilimizin sekiz ünlüsü için şu dört işaret kullanılmıştır.
ا – ه : a, e و : o, ö, u, ü, ى : ı, i,
1- a ünlüsünün yazılışı:
* Kelime başında, içinde ve sonundaki yazılışları bakımındankurallı değildir, çeşitlenmiştir.
* Kelime başında ön ses olarak bu ünlü çoklukla N ( medli elif ) ile yazılır.
ÖRN// تN at nN ay
* Kelime içinde iç ses olarak yazılması farklılıklar gösteririr.
a) Kelime tek heceliyse ا ile gösterilir.
ÖRN// ات at nC ا alay
b) Kelime iki heceliyse ve her iki hecenin ünlüsü a ise
ÖRN// لاب bal راد dar باتاق batak يابان yaban باتق batak
2- e ünlüsünün yazılışı
ÖRN// ( Ünlülerin yazılışı adlı bölümü kontrol et )
3- ı ve i ünlülerinin yazılışı
ÖRN// ( Ünlülerin yazılışı adlı bölümü kontrol et )
4- yuvarlak ünlülerin yazılışı
ÖRN// ( Ünlülerin yazılışı adlı bölümü kontrol et )
ÜNSÜZLERİN YAZILIŞI
* SIRA: Türkçede yalın ve eklerle genişlemiş kelimelerde bütün hece ünlülerinin kalın yada
ince olmasıyla ortaya çıkan ayrımdır.
MÜSTA’LİYE HARFLER ( Yükseltilmiş Harfler )
* Sıra belirleyici harfler söylendiğinde söyleniş özellikleri bakımından Arapçada bir öbek
oluştururlar ve söylenişleri sırasında dil damağa doğru yükseldiğinden Müsta’liye Harfleri
( Yükseltilmiş Harfler ) adını alırlar. Bunlar ق غ ظ ط ض ص خ harfleridir.
* Arapçada ünsüz harflerden sonra yazılan bütün ünlü harfler uzun okunur.
ق Türkçede kalın sırayı belirler ك ise ince sırayı
ص Türkçede kalın sırayı belirler س ise ince sırayı
ط Türkçede kalın sırayı belirler ت ise ince sırayı
* Fakat bu örnekler ق ve ك gibi kurallaşıp tam anlamıyla gerçek ses değerleriyle kullanılmamıştır.
ÖRN// ديش ve طيش ( dış )


YAZI TÜRLERİ
1-NESİH:
* Bu yazı türü başta Kur’an-ı Kerim olmak üzere dini kitaplarda ve her türlü kitabın
yazılmasında ve çoğaltılmasında XVII. Yüzyıllara kadar Türkler tarafından tercih edilen bir
yazı türüdür. Türklerde bu yazının ilk büyük ustası Şeyh Hamdullah ve ikinci büyük ustası ise
Hafız Osman’dır
2-SÜLÜS:
* Nesihe çok benzer ancak harfleri daha büyük ve çizgileri kalındır. Harflerin gözleri, dişleri ve
ağızları daha belirgin ve gelişmiş bir biçim kazanmış, daha derli toplu bir görünüşe
bürünmüştür. Bu yazı ile hat sanatı oluşmuştur. Levhalarda ve bilhassa kitaplarda ve son
dönem dergi kapaklarında çok kullanılmıştır. En ünlü ustaları Şeyh Hamdullah ve Hafız
Osman’dır.
3- TALİK:
* Eskilik bakımından üçüncü yazı talik bulunur. Harfleri eğik yazılıp ve kuyruk kısımları
uzatılır. Yesâri-zade ‘nin elinde en olgun seviyeye çıkarılmıştır. Bu yazıda hareke
kullanılmazdı. İranlılar Türk talikine nestalik
adını vermişlerdir.
4-RIK’A:
* Günlük işlerde kullanılan, çabuk yazmaya elverişli bir yazı türüdür. Harflerin uzantıları falan
yok edilmiş sade bir yazı türü ortaya çıkmıştır.


ALIONTIDIR

[asalet38]

çok güzel bir paylaşım

[Fatıma-i Zehra]

Rabbim hepimizden razı olsun...

kitabın ismini unuttum,hatırlasam paylasmak kolay olurdu ama nette bulursam paylasırım tabi

[GÖKCEN_AZRA]

emeginize sağlık
şu aralar oldukça ilgimi çekiyor osmanlıca
inşallah sonuçlar açıklanıp, mezun olup,
temmuz da dgs den de iyi bir sonuç alıp,
ilitam okumaya hak kazanırsam inşallah
çooooooook lazım olacak bu bilgiler

[Fatıma-i Zehra]

Kelime sonlarına gelen "a" sesleri eğer masdar ise "he" okutucusu ile, yok eğer olumsuzluk eki ise "elif" harfi ile ifade edilir. Böylece karışıklık olmaz.[/CENTER]

[Fatıma-i Zehra]

[Fatıma-i Zehra]

[EyMeN&TaLhA]

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

OSMANLI TÜRKÇESİ ALFABESİ