Sen kimsin? Ben kimim? Biz kimiz?

[İslaminesil]

Sen kimsin? Ben kimim? Biz kimiz?

Düşünüyorum… Kim olduğumu bulmaya çalışıyorum… İnsanların sen kimsin sorusuna korkusuzca, tereddüt etmeden ben buyum diyebilmeyi istiyorum… kendimi bilmeyi istiyorum… izliyorum etrafımı, kim ne yapıyor diye… kimler kendini bulmuş diye… ama insanları anlamak ne de zor.. kendini anlamayan insanı, ben nasıl anlayabilirim ki… kayboluyorum bazen, bir hayal kırıklığı ile kayboluyorum… Hayır! Olamaz diyorum… sorularıma sorularım eşlik ediyor.. sonra neden olmasın diyorum.. soru yağmurunda kendimi boğuyorum… evet neden olmasın? Kaygını, tavrını, duruşunu belirlemedin ki, neden olmasın… kendine bir değer, bir kimlik belirlemedin ki neden olmasın…?

Heralde insanların bugüne kadar yakalandığı en korkunç hastalık şu ki, Kimlik bunalımı… bu aralar ciddi hazımsızlık problemim olduğundan mıdır nedir bu hastalığı sindiremiyorum… herhangi bir olay oluyor ve Müslümanlar fikirlerini üretmeye başlıyor, Bence bu böyle değil böyle olmalı, bence şu şöyle olsa daha iyi olur deyip, tamamen nefislerin iktidar oldukları sistemde, kuran ve sünneti sürgün ediyor hatta vahşice katlediyorlar… bencelerden, sencelerden önce gelen ce’lerimiz vardı bizim… Kur’anca, sünnetce diyeceğimiz… ama kimliğini kaybeden insan, ALLAH’dan uzak bir sistem kurup, o sistemin kölesi oluyor.Ama bunları yapanlar aynı zamanda, Müslümanlığından asla taviz vermediğini idda edip, yeri geldiğinde saatlerce tartışıp, yeri geldiğinde saatlerce laf kalabalığı yapabiliyor… ,

Acaba kaç kere sorguladık kendimizi… kaç kere aradık kimliğimizi… düşünsek bulacağız elbet gerçeği… nufus cüzdanı olmayanı adamdan saymayan bir düzende değil miyiz… kimlik yoksa doktor yok, okul yok, bilet yok, indirim yok, yok da yok… peki ya Müslüman kimliğin nerde kaldı? Müslüman kimliği olmayanı nasıl adamdan sayacağız…

Kimliklerimizi yitirdiğimiz yerlerden hicret etmedikçe kurtuluşa eremeyeceğiz.. bir kimliğe sahip olamayacağız… televizyon önlerinde, sanal dünyalarda, bilgisayarlarda, belki telefonların sms zincirlerinde… dünyevileştik gün geçtikce.. seküler sistemlerin değirmeninde kimliğimizi öğüttük… içi boşaltılan değerlerimizin yerine olmazsa olmaz sandığımız dünya parçaları kaldı… israf dedik, kanaat dedik gittik ihtiyacım var(!) deyip erkamın yuvası gibi olması gereken evlerimizi, bellona, merinos, arçelik bayisine çevirdik… elbise dolaplarımızı mağazaların reklamcılığını yaparmışcasına tıka basa doldurduk, doldurduk ve doldurduk işte...

artık tavır, duruş, eylem diye bir şey kalmadı bizde… misalen, tesettür hakkında ne düşünüyorsunuz? “yani şimdi bence, şey o da olsun bu da olsun” aç ayeti hadisi sonra konuş Müslüman! Şu meselede ne yapılmalı, “çözüm üretmeliyiz, çağın gereklilikleri var deyip deyip, ne ayet kaldı ne de sünnet…”



çok mu acımasız eleştirdim. Gençliğin heycanı mıdır bilmem ama, bu aralar sıkıntılıyım dedim ya.. arayışlardayım.. inşaatım var.. biraz emek, biraz zahmet, biraz göz yaşı mükafatı cennet olacaktır inşaALLAH… kimliğim olacak daha ne isterim… hangi olay olsa “Rabbim şöyle buyuruyor, Peygamberimiz şöyle buyuruyor, buna göre bu böyle olmalı…” diyebilmek var işin ucunda.. tam anlamıyla Müslüman olabilmek… Müslümanım derken bütün hücrelerinle hissedebilmek… söylemlerini eylemlerinle ıspat edebilmek… yani işte olmam gereken olabilmek.. ve şimdi sıra sende!
Ramazan Kayan