Organ bağışı hakkında soru????????

[bilinmez]

mihrinaz Üyemizden Alıntı

çok istifade edilecek,açık bir yazı olmuş emeğinize sağlık.sayanizde kafamdaki sorular cevabını buldu diyebilirim ama yinede ikna olabilmiş değilim.bu konuda özellikle yine dini ölçüler ele alındığında farklı yorumlar ve görüşler varmı merak ediyorum.yani bu durumda her müslüman veya isteyenin organ bağışında bulunması sanki bi vacibiyet kazanıyor.ozaman hasta olan kardeşimizden öldükten sonrada mesulüz ve yapa biliyorsak organ bağışlamalıyız.bunun içinde hesaba çekilirmiyiz.yaa saçmalamış gibi görünüyor olabilirim ama nette bu kadar ifade edebiliyorum.yinede siz yapabildiğiniz ölçüde açılık getirmeye çalışırsanız sevinirim.dua ile

Güzel bi yer yakalamışsınız sayın mihrinaz,VACİBİYET,organ bağışı önceleride konuşulmuş ama buna teşfik olarak bi görüş çıkmamış,çıkmış olsaydı bu gün yeryüzünde müslüman olarak tanımlanan yaklaşık ikimilyar insan HAYIRDA YARIŞMAK ADINA BU İŞE KOYULURDU,

Organ bağışının teşfik edilmeyişinin sebebi şudur,organını bağışlayan kişinin ÖLÜMÜ TAMAMEN GERÇEKLEŞMEDEN organların alınmasıdır.yani kişi hem kalp,hemde beyin ölümü gerçekleşmemişken organlar alınıyor,buda islamda çoğunluğa bakmaz,rakamsal olarak ne kadar az ihtimalde olsa kişide canlılık varsa bu kişinin ne zaman öleceğini veya eski haline gelmeyeceğini hiç kimse KESİNLİK belirtemez.Buda organ bağışının önüne geçiyor..

Bu olaya duygusal bakarak,benim ailemden birine böbrek lazım olsa ve benim uysa ve ne yaparım deyip yola çıkarak BEN VERİRİM DİYEN ARKADAŞLAR,farkında olmadan kendilerini kaldıramayacağı bi sorumluluğa atmış olurlarki,madem kendi kan bağıyla akrabana karşı böyle davranıyorsanız,o zaman buyrun,insan olarak hz adem ve hz havavdan olduğunuz böyle bi bağlada bağınızın olduğu kişilerede aynı tavırla yaklaşın...

Hastalıklar bi imtihandır Allah bu hastalık imtihanında olan gerek müslüman gerek diğer insanlara şifa versin ve imtihanlarını kolaylaştırsın zor bi imtihandır gerek hasta gerek etrafındakilerde bu imtihanın ayrı ayrı sorumluluklarındadırlar.YALNIZ MÜSLÜMAN HASTALIĞINA BİRAZ HAKİMDE OLMASI LAZIM TIPKI HZ EYYÜB ÖRNEĞİNDEKİ GİBİ...İSLAMDA MEŞRU OLAN YOL HAKİKATTİR,DUYGULAR DEĞİL...

[Mihrinaz]

la diyebilmek Üyemizden Alıntı

Güzel bi yer yakalamışsınız sayın mihrinaz,VACİBİYET,organ bağışı önceleride konuşulmuş ama buna teşfik olarak bi görüş çıkmamış,çıkmış olsaydı bu gün yeryüzünde müslüman olarak tanımlanan yaklaşık ikimilyar insan HAYIRDA YARIŞMAK ADINA BU İŞE KOYULURDU,

Organ bağışının teşfik edilmeyişinin sebebi şudur,organını bağışlayan kişinin ÖLÜMÜ TAMAMEN GERÇEKLEŞMEDEN organların alınmasıdır.yani kişi hem kalp,hemde beyin ölümü gerçekleşmemişken organlar alınıyor,buda islamda çoğunluğa bakmaz,rakamsal olarak ne kadar az ihtimalde olsa kişide canlılık varsa bu kişinin ne zaman öleceğini veya eski haline gelmeyeceğini hiç kimse KESİNLİK belirtemez.Buda organ bağışının önüne geçiyor..

Bu olaya duygusal bakarak,benim ailemden birine böbrek lazım olsa ve benim uysa ve ne yaparım deyip yola çıkarak BEN VERİRİM DİYEN ARKADAŞLAR,farkında olmadan kendilerini kaldıramayacağı bi sorumluluğa atmış olurlarki,madem kendi kan bağıyla akrabana karşı böyle davranıyorsanız,o zaman buyrun,insan olarak hz adem ve hz havavdan olduğunuz böyle bi bağlada bağınızın olduğu kişilerede aynı tavırla yaklaşın...

Hastalıklar bi imtihandır Allah bu hastalık imtihanında olan gerek müslüman gerek diğer insanlara şifa versin ve imtihanlarını kolaylaştırsın zor bi imtihandır gerek hasta gerek etrafındakilerde bu imtihanın ayrı ayrı sorumluluklarındadırlar.YALNIZ MÜSLÜMAN HASTALIĞINA BİRAZ HAKİMDE OLMASI LAZIM TIPKI HZ EYYÜB ÖRNEĞİNDEKİ GİBİ...İSLAMDA MEŞRU OLAN YOL HAKİKATTİR,DUYGULAR DEĞİL...

peki mümin vebal altındamıdır.ölmeden önce böyle bir vasiyette bulunmalımı.sizinde dediğiniz gibi duygusal davranılsa,herkese karşı mesulüz.yok değilse aman sendecimi oluruz.bu konuya çok takılmış olduğumu düşünebilirsiniz ama hiçbirşeyin muallakta kalmasını istemiyorum.hazır sizler gibi fikir dehalarınıda bulmuşken.aslında İSLAMDA MEŞRU OLAN YOL HAKİKATTİR sözü herşeyi açıklıyor.

[FECR]

Bu konuda sorulan soruya Mustafa İslamoğlu şöyle cevap vermiş:

SORU:Organ bağışı konusunda bilgi verir misiniz? Bu konuda olur olmaz fetvalar dolaşıyor, Vahyin penceresinden olaya nasıl bakabiliriz?..


CEVAP:Tıp ahlakının olmadığı bir ortamda, bu türden önü arkası hesap edilmeden verilmiş fetvalar yüzünden, işlenmesi muhtemel cinayetler için. Gözünü para hırsı bürümüş hastane yöneticilerinin, hekimlerin, sağlık sektörü çalışanlarının yarı canlı hastaların fişini çekme konusundaki iştahlarını kabarttıkları için. Bırakın yarı canlı hastaları, sağlıklı insanların başlarına neler geldiğinin hikayeleri tevatür olduğu için.
Daha geçtiğimiz bahar Ege vilayetlerinde yaşanan çocuk kayıplarını; böbreği, dalağı, pankreası, korneası itinayla alınıp yarası dikildikten sonra çöp bidonlarının yanına bırakılan çocuk cesetlerini ne çabuk unuttuk.

Irak’ta, savaş ortamında, resmen insan ticareti yapılıyor. Yok, yok; insan işe yarayacağı için değil, insanı bozdurmak, ecnebi lisanıyla “change” ettirmek için. Bu “change” öyle araba hırsızlarının yaptığı çeync’e benzemiyor. Para eden organlarını itina ile alıp gerisini kadavra olarak tıp fakültelerine ve öğrencilerine satmak için.

Ne o, içiniz mi kalktı? Benim içim kalkalı çok oluyor; otursun istiyorum da, bir yolunu bulamadım. Biraz da sizin içiniz kalksın. Kalksın da, durumun vahametini anlayın. Kalksın da, modernlerin “organ nakli” ile insanlığa, (pardon, parası olanlara) nasıl büyük hizmet ettiklerini öğrenin.

Ee, modern çağ böyle: Yaşasın! Kim yaşasın? Güçlü olan. Ya güçsüz olan? O, yaşamasa da olur. Veya lutfetsin efendilerimiz, onlar da yaşasın. Ama olgun birer “organ verici” depo olarak; daha fazlasına gerek yok. Eğer zayıfsa, sömürenler değil de sömürülenler sınıfına giriyorsa, Süpermenlere “organ deposu” olmaktan başka şansı yok.

Bunlar münferit vakalar efendim, bunları genelleyemezsiniz!..

Breh, breh, breh!.. İnsan cinayetine münferit vaka olarak bakan herkesi canilerle işbirliği yapmakla itham ediyorum. Bir adem, bir alemdir. İnsana istatistiğin konusu olarak bakan akılla, yoksul ve kimsesiz çocuklara “organ deposu” olarak bakan akıl, aynı Şeytan’ın askeridir. Bu böyle biline.

Yılın ilk aylarında Sultanbeyli’de 13-14 yaşında bir ortaokul talebesi bir cinayet işledi. Hapishane vaizi çocuğa “Pişman misin?” diye soruyor. Çocuğun cevabına bakın:

“Niye pişman olayım ki? Bir tanesini öldürdüm, dört tanesine hayat verdim?”

Anlamışsınızdır: Cinayet kurbanının organları dört hastaya verilmiş. Söyler misiniz, bu çocuk katilden ne farkı var yukarıdaki gibi düşünenlerin? Küçük katilimiz mantıklı konuşuyor, değil mi? İnsana “Yahudice” bakınca, neden olmasın?

Ray Moynihan ve Alan Cassels “Satılık Hastalıklar” demiş. Evet, nicedir “sağlık” adı altında hastalık satılıyor. İlaç endüstrisinin, aslında bir “hastalık endüstrisi” olduğunu söylüyor. Kitabın ana tezi şu: “Aslında hasta değiliz! Ama ilaç devleri pazarlama illüzyonuyla hepimizi “hasta etmek”, her sağlıklı insana ilaç satmak istiyor.” (Hayykitap) Biz de tıpış tıpış satılan hastalıklara kendi ellerimizle müşteri oluyoruz. Yalan mı?

Roche firmasının foyası geçenlerde ortaya çıktı. Sağlık taraması adı altında nasıl tıp sektörüne toplu müşteri kazandırdıklarını, hekimlere hediye ile üç kuruşluk ilacı, parası milletin kesesinden çıkan kurumlara bilmem kaç katına sattıklarını millet öğrenmiş oldu. Ya öğrenemediklerimiz? Ya yorganı daha kalın olanlar? Ya kokusunu çıkarmadan yapanlar? Şu kimyasal tedavi (kemoterapi) konusunda son yıllarda yazılıp çizilenlerden, bu işin nasıl bir bataklık olduğunu, aslında bir tedavi değil bir tedmir olduğunu da öğrenmiş olduk.

Geçenlerde, Çukurova Üniversitesi Balcalı Hastanesi’nin Tüp Bebek Uygulama Merkezi’nde yaşanan bir skandal Mahkeme kararıyla tescil edildi. Bu öyle ahlaksızca, öyle gayr-ı insani ve İslami bir durum ki, insanın ağzı bir karış açık kalıyor. Olay kısaca şu: Tüp bebek yöntemiyle çocuk sahibi olmak için başvuran hastaların bir kısmı hasta bakıcı ve bazı personelden alınan spermlerle hamile kalıyor. İlgili bölüm başkanı 3 yıla mahkum oluyor, olaya karışan hekimler farklı cezalar alıyor vs…

Asıl mesele işin yargı boyutu değil, asıl vahamet işin ahlaki boyutu. Bir kere dinen bunun hükmü zinanın hükmüdür. Haramdır, hiç kimse bunun aksini söyleyemez. (Dini bir adlandırma değil ama, çocuklar da “veled-i zina” olmuş olurlar.) Fakat bu insanlar zina etmedi ki? Doğru, etmedi. Güvendikleri hekim onları zina etmiş duruma düşürdü. Onların günahı yok, ihmali var belki.

Ama bir hekim, hem de mesleğinin zirvesine yükselmiş bir hekim bunu neden yapar?

İhtimaller belli: Ya İslami ve dini değerleri iplemediği için, ya ahlak diye bir kaygısı olmadığı için, ya para hırsı gözünü bürüdüğü için veya hepsi için…

Haydi, gelin de nasıl güvenecekseniz güvenin? Hemen belirteyim, tüp bebek tedavisi yöntemi spermin babadan olması şartıyla caizdir. Fakat bu cevazı şartlıdır: 1. Mutlaka İslami, ahlaki ve insani hassasiyeti olan bir müeesse ve kadro eliyle olmalıdır. 2. Hastalar tedavinin ilgili safhalarında spermin babaya ait olduğuna dair ikna edici kesin delil istemelidir.

Her alan için geçerlidir, fakat biz tıp alanı için kuralım hüküm cümlemizi:

Eğer tıp ahlakı yoksa, tıp sağaltmaz hasta eder, diriltmez öldürür.

[Mihrinaz]

sayenizde sorularım cevabını buldu gönülden saygılar.işte budur