Hz. Peygamber’in Çeşitli Hutbeleri

[enderhafızım]

Hz. Peygamber’in Çeşitli Hutbeleri

Hz. Peygamber’in Çeşitli Hutbeleri

- Minberin tahtaları üzerinde olduğu halde Rasûlullah’ın şunları söylediğini dinledim: Yarım hurma ile dahi olsa sadaka verip ateşten kendinizi koruyunuz. Çünkü o yarım hurma açlıktan iki büklüm olanı doğrultur. İnsanı ölüm tehlikesinden kurtarır. Bu açları doyurmuş gibi değerlendirilir.[1]
- Rasûlullah’ın şöyle hutbe okuduğunu dinledim: Kim benim üzerime bir salavat getirirse, salavat getirdiği müddetçe melekler de ona salavat okurlar. Artık isteyen çok, isteyen az salavat okusun.[2]
- Allah’ın Rasûlü bize şöyle hutbe okudu: Kim ki ateşten uzaklaşmayı, cennete girmeyi istiyor ve seviyorsa Allah’a ve son güne iman ettiği halde ölsün ve halktan beklediklerini, kendisi halka yapsın.[3]
- Hz. Peygamber benzerini işitmediğim bir hutbe irad etti ve hutbesinde şöyle dedi: Eğer bildiklerimi siz bilmiş olsaydınız kesinlikle az güler, çok ağlardınız. Bunu işitir işitmez, ashab yüzlerini kapadılar, hıçkıra hıçkıra ağladılar.[4]
- Başka bir rivayete göre Hz. Peygamber’in kulağına sahabeden bir söz geldi. Hz. Peygamber “Cennet ve cehennem bana gösterildi. Ben bugünkü gibi hayr ve şer görmedim. Eğer benim bildiklerimi siz bilmiş olsaydınız az güler, çok ağlardınız” buyurdu. Ashab, o güne kadar kendilerine bugünkü kadar zor gelen bir günle karşılaşmamışlardı. Yüzlerini kapatarak hıçkıra hıçkıra ağladılar.[5]
- Hz. Peygamber bir hutbesinde “Kim Rabbine suçlu olarak gelirse, onun için cehennem vardır; orada ne ölür ne de yaşar” (Taha: 20/74) ayetini okuduktan sonra “Cehennemin esas halkı orada ne ölür, ne de yaşarlar. Fakat cehennemin esas halkı olmadığı halde orada bulunanlara ateş dokunur. Fakat şefaat sahipleri şefaat ederek onları kurtarır. Böylece cehennemden çıkarılıp “Hayat” veya “Hayalen” denilen bir nehre götürülürler. Orada nehir kenarında biten otlar gibi yeniden taze bir vücuda sahip olurlar” buyurdu.[6]
- Hz. Peygamber kalkarak “Ey insanlar! Alemlerin Rabbi hakkında ümitvar olun. Çünkü Allah Teâlâ; kulunun zannı üzeredir” buyurdu.[7]
- Hz. Peygamber bir hutbesinde
“Ey insanlar! Siz, cennetliklerle Cehennemlikleri, veya hayırlılarınızla şerlilerinizi birbirinden ayırt edebilirsiniz” dedi. Bu esnada bir kişi
“Ey Allah’ın Rasûlü! Neyle bunu ayırd edeceğiz?” dedi. Hz. Peygamber
“Birbiriniz hakkında söylediğiniz iyi ve kötü sözlerden. Çünkü siz birbirinizin şahitlerisiniz” buyurdu.[8]
- Allah’ın Rasûlü ayağa kalkarak hutbe irad etti. Herkesin ya bir sa’ arpa veya bir sa’ hurma fıtır sadakası olarak vermesini emretti.
“Küçüklerin de, büyüklerin de, hürlerin de, kölelerin de, fitresi vardır” dedi.[9]


[1] Terğib, II/135 (Ebu Ya’la ve Bezzar, Hz. Ebubekir’den).
[2] Terğib, III/160 (İmam Ahmed, İbn Ebî Şeybe ve İbn Mace, Ammar b. Rabia, babasından).
[3] Kenz, I/76 (İbn Cerir, Abdullah b. Amr’dan).
[4] Buhari ve Müslim (Enes’den).
[5] Terğib, V/226 (Buhari ve Müslim’den).
[6] Tefsir-i İbn Kesir, III/159 (İbn Ebi Hatim, Ebu Said’den).
[7] Kenz, II/143 (İbn Ebi Dünya ve İbn Neccar, Ebu Hureyre’den).
[8] Hakim, IV/436 (Ebu Züheyr es-Sakafi’den).
[9] Kenz, IV/338 (Hasan b. Süfyan ve Ebu Nuaym, Abdullah b. Sa’lebe’nin babasından).
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 3/167-168.