Onlar Allah'ı Bilmeyen Kimseler Değillerdi

[Mihrinaz]

Onlar Allah'ı Bilmeyen Kimseler Değillerdi

Bedir günü "Allah'ım akrabalık bağlarımizı kopardı, bilinmeyen birşey getirdi bize. Yarın onu mahvet. " diye dua edip Allah'tan zafer isteyen; hatta savaştan vazgeçirmek için gelen Utbe b. Rebia 'nın gönderdiği Hakim b. Hazzam'a: "Asla!...Allah'a andolsun ki, Allah bizimle Muhammed arasında hükmünü belitene kadar geri dönmeyiz." diyen azılı müşrik cehaletin, cahiliyenin babası Ebû Cehildi.

Müşrik olan Zühreoğullari'na, "Ey Zühreogulları Allah mallarınızı korudu ve arkadaşımız Muhrika b. Nevfel'i kurtardı." Diyen Ahnes b. Şüreyk müşrikti.

Bedir' de oğluyla birlikte Kureyşlilere kesimlik develer gönderen Ebû Eyma b. Ruhsa el Gifari'nin "şayet isterseniz size silah ve adam yardımında bulunabilirim" teklifine : "Sen akrabalık görevini yerine getirdin, üzerine düşeni yaptın. Andolsunki eğer biz insanlarla savaşacaksak, onlardan geri kalır tarafımız yok (güçlüyüz). Yok eğer Muhammed'in ileri sürdüğü gibi, Allah'a karşı savaşacaksak, hiç kimsenin gücü Allah'a yetmez" diyen Kureyşli müşriklerdi.

Arapların şirki Allah'ı inkar etmek, O'nun hakkında gerçek ve yeterli bilgiye sahip olmama şeklinde değildi. Onlar bu gerçegi biliyorlardı. İlahlık gerçeğine dair düşünceleri ve her münasebette bu gerçegi ifade etmeleri böyleydi işte.
Onlar Allah'ı bilmeyen kişiler değillerdi.

Hiçbir gücün Allah'a yetmeyeceğinden de habersiz değillerdi. Onların gerçek şirkleri òncelikle; hayat sistemlerini, toplumsal yasalarını, tanıdıkları, bildikleri yüce Allah'tan başkasından edinmekle somutlaştırmaktı. Ve onlarda ataları İbrahim'in dinine mensup doğru yolda kimseler olduklarını ileri sürüyorlardı.

İbadet ettikleri bilinen putlara ise kesinlikle yüce Allah'ın ilahlığına benzer bir ilahlık isnat etmiyorlardı. Kuran şöyle der:" Allah'ın dışında dostlar edinenler, bunlar bizi Allah'a yaklaştırsınlar diye kulluk ediyoruz derler."Zümer,3 Putlara ilişkin düşüncelerinin düzeyi buydu.Onlara sadece Allah katından birtakım aracılar gözüyle bakıyorlardı.

Onların gerçek şirkleri buradan kaynaklanmıyordu. Onların esas şirkleri hakimiyette ortaya çıkıyordu. İnançta değil.
Yüce Allah'ın hakimiyetini birlemedikçe, sadece inanç ve ibadet insanı müslüman etmeye yetmiyor. Arap müşrikelrle farkını ortaya koyup "Allah'tan başka ilah olmadığına Muhammed O'nun kulu ve Rasulü" olduğuna şahitlik etmenin anlamını kavramak gerekmektedir.