Hala Sarıysa MiMoZalar

[Hâdimul İslam]

Hala Sarıysa MiMoZalar

Hâlâ cahilin cesaretiyle, taşıyamayacağım kadar ağır yükleri sırtlanıp bir tepenin başına tırmanıyorum. Sonra kendimi bütün yükümle birlikte yokuş aşağı bırakıyorum. Kaza belâ, yara bere içinde kalıyorum sonra. Neye el atsam, neye kalkışsam yüzüme gözüme bulaştırıyorum.
Öğreneceğim çok şey kaldı geriye. Sözün özü hâlâ çok eksiğim. Tanırsan, bu yanımdan tanıyacaksın. Bir de, şikayet etmemeyi öğrendim.

[Hâdimul İslam]

Üzerimde, gidilmeye niyet edilmiş de gidilememiş, kapısına kadar gelinmiş de içine girilememiş bütün yerlerin ekşiliği, sıkıntısı ve öfkesi var.

Varlıklarının kıymetini bilmediklerimin yokluğunda, boşluklarının muazzam hacmini fark etmişliğime gafletten başka bir ad koymaya çalışıyorum. Bir kelime olarak pişmanlık bile aklamaz bu gecikmişliği. Bir avuntusu, telafisi tazmini de yok bu işin.
Mimoza Sürgünü

[Hâdimul İslam]

Dünya tek bizim değildi, bunu bilenler vardı, dünyanın bizim üzerimizde hakkı vardı. Evrenin dilini bilen, içinde Allah korkusu olan insanlar vardı o zamanlar. İnsanlar henüz ilâhlık taslamaya kalkışmamış, haddini hududunu aşmamışlardı.

[Hâdimul İslam]

Hayatındaki büyük travmaları acıların çocugu gibi değil de sıradan hadiseler gibi anlatan insanları seviyorum.

"Trafik kazası geçirdim sağ elim tutmuyor, bir de patates kızartmasını çok severim" şeklinde kendini özetleyenleri.