Dipsiz kovaları dolduruyoruz: Büyük bir mal biriktirme aşkına tutulduk. Haramdır mubahtır demeden, nereden geldiğine bakmadan bir yandan topluyor bir yandan da tüketiyoruz. Ne kadar tüketirsen o kadar onurlu sayılıyorsun gibi algıladık tüketmeyi. Ticaret için kurulu merkezler ‘ticaret ve eğlence’ merkezi olarak anıldı. Eskimeden attığımız, bitmeden çöpe koyduklarımız israf kelimesine bile sığmayacak hale geldi.
Fecr hocam yazdıklarınız benı korkuttu. Bütün bu yazılanlar bu toplumda var. O zaman dünyevileşen bir toplumdayız.Nereye bu gidiş?