[CaferTayar]

tasavvufta Bengi su, sırrı

Abıhayat, hayat suyu ya da dirilik suyu,
Birçok söylencede adı geçen,
İçen kişiye ölümsüzlük kazandırdığına inanılan efsanevî su.
Aslında ayrı ayrı mitolojik dizgelerde karşılaşılan bir anlayıştır.
Bengi su'ya, söylenceler ve mitolojik metinlerden başka dini kitaplarda,
Hızır'ın adıyla bağlı ve Musa'nın öyküsü anlatılırken karşılaşılır.
Anlatılara göre bu suyu ilk içenler Hızır ve İlyas -peygamberler- olmuştur.
Bengi su ve sonsuz yaşam aktarışıyla bağlı
Çok sayıda anlatı olsa da bu anlatılar,
Eski yeryüzü uygarlıklarında,
Gılgamış, Oğuz Han ve İskender Zülgerneyn gibi,
Yalnız bir kaç kişinin adıyla bağlantılı düşünülmüştür.
Bu anlatılar arasındaki bağlılık araştırıldığında,
Bengi su ile ilgili anlatıların kökeninin
Sümerler olduğu anlaşılmıştır.
Sonraki dönemlerin araştırmaları ise
Bengi su ile bağlı anlatıların kökünden daha eski geleneklerde
Aranması gerektiği görüşünü doğrulamıştır.

Adına bazen 'Dirilik Suyu' denilen Bengi su,
Zulmet diye tanımlanan
Karanlık ve bilinmeyen bir dünyada gizlidir.
İskender'de Bengi suyunun peşinden Zulmet'e kadar gider,
Ancak onu elde etmeyi başaramaz.
Onun adıyla ilgili Bengi su,
yaratıcı başlangıç sayılan ilk karmandan (kaos - sudan),
Dirilik verme, sonsuz yaşatma, ölümsüzleştirme imlerini alıp,
Kendinde saklamıştır.
Bu anlamda Bengi suyu simgesinde,
Yaratılış mitinde olan başlangıç gibi,
İlk suyun izlerini bulmak mümkündür.
Yani, suyun varlığa yaşam veren gücü,
Çeşitli inanç dizgelerinde onun,
Sonsuzluğa kavuşturan ve ölümsüzlük kazandıran
Güç olduğuna dair görüşlerin ortaya çıkmasına yol açmıştır.
Bengi suyunun yaşam verme gücü üstüne
İlk düşüncelere anlatılarda rastlanır.
Örneğin ölen kahramanın üstüne su serpilmesiyle,
Hapşırıp ayağa kalkması, karşılaşılan konulardan biridir.
Söylence ve anlatılarda, bazı kahramanların
Bengi su içerek ölümsüzlük kazanmaları da sık görünür.
Aşk masallarında buta alarak,
İnanılmaz güzelleşen kahramanın içtiği Işık kadehi'nin de
Bengi su ile dolu olduğu söylenir.
İnanışlarda Bengi suyunun eskiden gelen,
Karışık bir anlamı vardır.
Yani o da bir semboldür.
Tasavvuf şairleri, onunla ilgili şöyle demişlerdir: "
Toprağa düşen adi tohuma can veren su,
Dirilik suyu değilse, nedir o zaman?"