[akgün]

Anne...

Bir sensin beni anlayan,üzüldüğümde üzülen,kızsam da, bağırsam da kin tutmayan beni her halimle seven bir tek sensin..

Ağladım duydun mu anne? Bilirim duymuşsundur, şu kızının sıradan, saçma gözyaşlarını,hissetmişsindir yüreğinde..Anlatamadım anne, herkesi dost bilip yanıldım.Bir seni dost bilip anlatamadım her şeyimi..Anlatsam faydan yine olmazdı,dinlemezdim belki ama sarılırdın en azından..Ağlardım saatlerce kucağında..Faydan olmazdı ama küçücük bir saçımı okşaman da yeterli olurdu bilirim..

Canımsın anne..!!

Herkesten daha değerlisin benim için..Dayanamam ne ablamın, ne abimin,ne de başkalarının seni kırmasına.Kendimin bile kırmasına dayanamam…Rüyamda gördüm seni birkaç gün önce, bir hafta içinde ölecek diye…O kadar ağladım ki bilemezsin..Kaç gündür rüyanın etkisinde gecelerim, korkulara bıraktı yerini..Uyuyamaz oldum, rüya dahi olsa tekrar görmek korkusuyla uykuya bırakamadım gözlerimi.. Yokluğuna dayamam anne..

Hani hep derdim sana “ben zaten uzaklarda büyüdüm, hep ayrıydım.Ölsem de, ayrılıkta olsa yokluğumu hissetmezsin, eksikliğim fark edilmez.Zaten yoktum, yine uzaklarda bilinirim” dediğimde kızardın her seferinde…Bu yüzden anne yokluğum zor gelmez, ama senin yokluğuna dayanamam ben..Dayanamam eksikliğine…

Çok kırdım anne hakkını helal et.. Başkalarına sinirlendim.Aradın, uzaklarda olsam da hissettin acılarımı, kızgınlıklarımı..Aradın da açamadım anne..Açmadım.Kırdım,üzdüm ama konuşamadım…Hakkını helal et nankörlük ettim.. Hani ilk yurtta kalışımda, ilk ziyaretime gelişinde ağlayarak boynuna atlamıştım, sarılmıştım,ağlamıştım saatlerce..Şimdi ise yanımdaydın ama değerini bilmiyorum değil mi? Bazen nefsime yenik düşüyorum affet…

Çok yalnızım,yanılgılar içerisindeyim anne.. Yanlış insanlar, yanlış yüzler, yanlış sevgiler..Bezgin,bitkin daha 19'unda karamsarlık tablosu oluşturmuş bir haldeyim,dertliyim; dermanım bir tek sensin belki de,ama sustum işte bazen… Ben daha önemliyim senin için, -biraz bencillik yapayım-. Ben daha farklıyım değil mi? En çok beni seversin… Hep böyle dediğimde kızdırırım kardeşlerimi ama bilirim ki sen hiç birimizi ayırmazsın…

Bugün çok kötüydüm anne..!!

Sevdiğim dediğim bazı dostlarım, arkadaşlarım,can dediklerim yalan oldu gitti..Omuzlarıma bir ton yük,yüreğime yaralar bırakarak gittiler…Kendinden fazla değer verme derdin ya, işte bu yüzden anlatamadım sana, söyleyemedim…Yine kendimden fazla değer verdim çünkü..Yine acı çeken ben oldum… Hep hüzünle dolup,üzülsem de önemli değil…Sen hep yanımda ol,ağladığımda gözyaşlarımı silen sadece sen ol yeter anne..

alıntı