 Aşka Düşen Pervaneyim
Aşka Düşen Pervaneyim Mevla’ya giden yolda bi-çareyim sınanan
Bir Gül’e can sunmada aşıkım, pervaneyim
Vaktin çerçevesinde yorulmuyor kainat
Mevsimler döner amma Sen baharsın Efendim
Nazarın ab-ı hayat, gülüşünde bin mana
Durağın ol marifet, kurban olsun can sana
Her katrede can olur canda ferman kılarsın
Sular susadı amma Sen ummansın Efendim
Dinmesin nar-ı sevda, yansın ateş şevkinde
Selam dursun kehkeşan alem içre alemde
Maddeden, manadan her ne varsa yansıyan
Aynalarda ki resim, akis Sensin Efendim
Arzu Çağlar
__________________
Her insan hata eder. Hata işleyenlerin en hayırlıları tevbe edenlerdir.
Tirmizî, Kıyâme, 49; İbn Mâce, Zühd, 30.
|