Özlem
Adı üzerinde yutkunmaktı
Varlığın bir anda yok oluşuydu .
Saniye saniye yüreğine saplanan acıyla
Bir anda çaresizlikti..
Biraz önce vardın , Gözlerine baktın , sarıldın
Sonra sesin titreyeyerek bir hoşçakalı bin asra sığdırdın..
Ve sonrası....
Yok .....
Sadece hayali....
Issız bir ev ,
Kenarda kalmış terlikler,
Sanki bir şey unutmuşda geriye gelecekmiş gibi , kapıya bakıp duran gözler
Belki ,belki diyerek bitmeyen umut..
Sonrası ...
Yine yok....
Bu özlemin adı neydi..
Çaresizlik mi ?
Umut etmek mi , Bir başka bahar mıydı ?
Sana uzun yollar , bana hasret düştü..
Şu yoğun duygularımı birleştiremedim ..
Bir araya getirip toplayamadım bir türlü ..
Özlem dedim sadece ..
Ne açıklamasını yapabildim ne de parantez içinde açılımını ..
Sadece şu an acı içinde yanan bir yürek ,
Yutkundukça süzülen göz yaşlarım var..
Avuç içi dua'larım, bitmek bilmeyen özlem' mim var..
Fadime Yahşi
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]