Yokluğun Adı Yok
Yokluğun üşüyor,
Saatler vururken karakışa.
Ve hayalin damlıyor,
Katık oluyor,
İncite incite gözyaşlarıma.
Yastığım sorguya çekiyor,
Selamını söylüyorum almıyor.
Hakkı hak ile,
Cansız can bile,
Yalnızlığın kandırılmışlığın,
Şahidi oluyor.
Bir nefes boşluktan sonra
Toplamaya çalışıyorum bugünleri,
Harabesinde dağınıklığın.
Ve silmeye çalışıyorum,
Sana adanan tüm dünleri,
Gölgesinde gözyaşlarımın.
Bugünlerde,
''Resetlenmiş Hayaller'' in makalesini yazıyorum.
Eceli gelmiş düşlerin,
Bir bir katili oluyorum.
Ve sensizliğe yürürken,
Yokluğun adını yok koyuyorum... (Huzurislam)
(karalama defterinden)