[Elem*]

Mesela Bakara Sûresi’nde anlatılan Hz. Musa (as)’nın kıssasında; Musa (as)
kavmine Hz. ‘Allah’ın bir inek kes emri verdiği söylediğinde onlar, “Sen bizimle
alay mı ediyorsun” diye karşılık verirler. Mûsa (as)’nın işin ciddi olduğunu
belirtmesi de ikna olmalarına yetmez. “Bu ineği bize anlat, rengi nedir, neye
benziyor, şöyle mi böyle mi?” gibi sorularla işi yapmamak için kırk dereden su
getirirler. Maide Suresi’ndeki kıssaya göre ise önce Allah’tan doymak için rızk
isterler, kendileri kudret helvası ve bıldırcın eti ile nimetlendirilmeleri ve
bu mucize karşısında sayısız hamd ü sena edip Hak Teala’ya şükredecekleri yerde,
‘bu sofrada soğan, sarımsak yok’ diyerek onda bile kusur bulurlar. Anlaşılan ne
emirlere karşı ne de nimetlere karşı eyvallah diyerek bir teslimiyet
göstermezler. Zaten bu gibi hususlarda çok fazla itiraz etmelerinden dolayı
Cenab-ı Hakk’ın Yahudi şeriatını çok ağır kıldığını söylemişlerdir. Kur’an-ı
Kerim’de ve hadis-i şeriflerde geçen bu ve benzeri misaller tecellileri eyvallah
ile kabullenemeyişin Mevla’sı ile kulu arasındaki muhabbet bağını nasıl kopma
noktasına getirdiğini ibretle göstermektedir.